Μελισσοχώρι Δράμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 4:
 
== Γενικά και ιστορικά στοιχεία ==
Το Μελισσοχώρι βρίσκεται 13 χλμ. βορειοδυτικά από το [[Παρανέστι Δράμας|Παρανέστι]] και επί [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] ήταν γνωστό ως Δρατσίστα ή Δράτσιστα, ονομασία που διατηρήθηκε μέχρι το 19271953, όταν και έλαβε τη σημερινή του ονομασία. Περιήλθε στο ελληνικό κράτος κατά τη διάρκεια των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]], αποτελώντας αρχικά έδρα κοινότητας, ενώ ο πληθυσμός του αναφέρεται ως αμιγώς [[Μουσουλμάνοι|μουσουλμανικός]]<ref name=":1" />. Το 1920 το χωριό αριθμούσε 431 άτομα (222 άνδρες και 209 γυναίκες)<ref name=":2" />. Μεταξύ των ετών 1923 και 1924, στο πλαίσιο της [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας]] πραγματοποιήθηκε η αποχώρηση των ντόπιων μουσουλμάνων και η εγκατάσταση [[Έλληνες|Ελλήνων]] προσφύγων από την περιοχή του [[Πόντος|Πόντου]]. Οι νέοι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με αγροτικές εργασίες και αρχικά αντιμετώπισαν διάφορες αντιξοότητες, ωστόσο σταδιακά ξεκίνησε η ανάπτυξη του Μελισσοχωρίου, η οποία διεκόπη από τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]<ref>Πετρόπουλος, 2002, σελ. 5-8.</ref>. Το καλοκαίρι του 1944 το Μελισσοχώρι, όπως και τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής, εκκενώθηκαν με εντολή των [[Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1941-44)|βουλγαρικών δυνάμεων Κατοχής]] ως κέντρα τροφοδοσίας Ελλήνων ανταρτών, ενώ ακολούθησε νέα εκκένωση το 1947 λόγω του [[Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1946–1949)|Εμφυλίου Πολέμου]]. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 ξεκίνησε η μαζική εγκατάλειψη του οικισμού και το 1971 το Μελισσοχώρι καταργήθηκε επίσημα ως οικισμός<ref>{{Cite web|url=https://www.eetaa.gr/metaboles/dkmet2pdf.php?sid=4115|title=Διοικητικές Μεταβολές Ο.Τ.Α.: Κ. Δρατσίστης (Δράμας)|website=eetaa.gr|publisher=ΕΕΤΑΑ|accessdate=13 Απριλίου 2021}}</ref>. Στην ευρύτερη περιοχή του Μελισσοχωρίου δραστηριοποιούνται κτηνοτροφικές και μελισσοκομικές επιχειρήσεις<ref>Πετρόπουλος, 2002, σελ. 8-9.</ref>.
 
Σήμερα, στο χωριό βρίσκονται ερείπια των παλιών σπιτιών και τα ανακαινισμένα κτίρια της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και του παλιού σχολείου<ref>Πετρόπουλος, 2002, σελ. 10.</ref>.