Χρήστης:ΔώραΣτρουμπούκη/πρόχειρο/erga omnes: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 68:
* Σφαίρες πάνω από το Μπροντγουέι: κωμωδία του Γούντυ Άλλεν, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, θέατρο Παρκ, καλοκαίρι 1999 πολυπρόσωπη θεατρικη παραγωγή :από το καλοδουλεμένο σκηνοθετικά ερμηνευτικό σύνολο, ξεχώρισε η Ρένη Πιττακή που χάρισε στην παράσταση τη πλούσια, ασκημένη στο μεγάλο θέατρο υποκριτική κουλτούρα της, με μια ερμηνεία , σατυρικό σχόλιο για τον βεντετισμό. http://digital.lib.auth.gr/record/73792
* Ο ήχος του όπλου, της Λούλας Αναγνωστάκη, σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, μάρτιος 1987 η τελευταια σκηνοθεσια του Κουν: η Ρένη Πιττακή, Κάτια, ήταν ένα φοβερό πλάσμα που σφάδαζε ως το ακρότατο σημείο του είναι του καθώς το διαπερνούσε και η παραμικρή λέξη. Μια υπέροχη μάνα που άπιαστη κατρακυλούσε από συναίσθημα σε συναίσθημα και από τραύμα σε τραύμα.http://digital.lib.auth.gr/record/73624
* Οι δούλες του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, Θέατρο οδού Κεφαλληνίας νοέμβριος 2005 Και τι να πούμε για τις ερμηνείες της Ρένης Πιττακή, της Μπέττυς Αρβανίτη, της Μάγιας Λυμπεροπούλου. Πώς να διαβαθμίσει κανείς, χωρίς να αδικήσει τη μια ή την άλλη, τις εξίσου σπουδαίες, απόλυτα αρμόζουσες στους ρόλους τους δημιουργίες τους. Υποκριτικά «διαμάντια» και οι τρεις, που μεγέθυναν και αποκρυστάλλωσαν τη σκηνοθετική «ανάγνωση». Θεωρούμε, όμως, αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης ζήτησε και πέτυχε μια αξιοθαύμαστη απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων και υποκριτικών «κωδίκων» της Μπέττυς Αρβανίτη, απελευθέρωση που εμπλουτίζει τον ερμηνευτικό της ορίζοντα , Ριζοσπάστης, 4 Ιανουάριου 2006 https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3182134
* Οι δούλες του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, Θέατρο οδού Κεφαλληνίας νοέμβριος 2005
* Η πραγματικότητα είναι εδώ της Μαρία Λαϊνά, σκηνοθεσία Μίμης Κουγιουμτζής, θέατρο Τέχνης, 1990 η ποίηση είναι εδώ και μαζί της η μαγεία, ιδιαίτερα χάρη στη θαυμαστή ερμηνεία της Ρένης Πιττακή
* Γαϊτανάκι, του Άρθουρ Σνίτσλερ, η Ρένη Πιττακή υποδύθηκε με εκπληκτική άνεση το δίδυμο ρόλο της ηθοποιού και της πόρνης. Ο πρώτος δόθηκε με δεξιοτεχνία αποκαλύπτοντας τη άλογη έμφαση των «ιερών τεράτων» και ο δεύτερος ήταν η αποθέωση της εμπορευματοποιημένης αφέλειας. http://digital.lib.auth.gr/record/68307/files/arc-2007-27191.pdf 1985 σκηνοθεσια Καρολο κουν
* Οχι εγώ. μονόλογος του Μπεκετ που παρουσίασε στα πλαίσια της πολιτιστικής ολυμπιαδας στο Μεταξουγείο σε μια σειρά θεατρικών μονολόγων από διάφορους ηθοποιους σε σκηνοθεσία Ελπίδας Σκούφαλου, η Πιττακή έπαιξε μόνο με το στόμα της.«Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι της σκηνής ξεχωρίζει μόνο το βαμμένο κόκκινο στόμα της ηθοποιού. σε διαρκή κίνηση, αεικίνητος μυς, το στόμα ξεχύνει ακαταπαύστα λέξεις.» http://digital.lib.auth.gr/record/78074/files/arc-2007-36453.pdf
* Τι απέγινε η μπέιμπι τζέην θέατρο σφενδόνη με ρούλα πατεράκη ΣΠΟΥΔΑΙΑ ηθοποιός η Ρένη Πιττακή δουλεύει με ψιλοβελονιές την Μπλανς της-ακόμα και ο τρόπος που καπνίζει,ή αφουγκράζεται όσα στήνει εναντίον της η Τζέιν «μεθούν»τον θεατή.Στον πανικό της ηρωίδας όταν της σερβίρεται αρουραίος ή το πεθαμένο πουλάκι της, συγκλονίζει.Την ώρα που,ούσα παράλυτη, σέρνεται από το δωμάτιό της προς την έξοδο για να γλιτώσει,κόβει την ανάσα. Μεγάλη θεατρική στιγμή ο τελευταίος μονόλογός της όπου ρίχνει φως στο μυστικό της - τι μεγάλη θεατρίνα,τι «ακριβή»ηθοποιός... 2017 -2018 https://www.enikos.gr/mpouz/431662/sygklonizoun-pittaki-pateraki-sto-ti-apegine-i-beimpi-tzein
* Βρικόλακες του Ίψεν 20192019Κυρία Άλβινγκ Μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με το Θέατρο του Νέου Κόσμου ''Χωρίς να είναι η …Κατίνα Παξινού και με στυλιζαρισμένο εκφραστικό, μιμικό και κινησιολογικό κώδικα η έμπειρη πλέον Ρένη Πιττακή πλάθει τον κορυφαίο ρόλο της μακράς ενδόξου καριέρας της με όλη την αφαιρετικότητα και τη σχηματοποίηση που ξορκίζει το περιττό μελόδραμα και φωτίζει το έργο από μέσα, '' <ref></ref>
 
==Πηγές - Παραπομπές==