Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες ταινίας
| τίτλος ταινίας = Ο Κανόνας του παιχνιδιού
| πρωτότυπος τίτλος = <small>La Règle du Jeu</small>
| εικόνα = La Règle du jeu-film-affiche.png
| λεζάντα = Η κινηματογραφική αφίσα
| σκηνοθέτης = [[Ζαν Ρενουάρ]]
| σεναριογράφος =
| χώρα παραγωγής = [[Γαλλία]]
| διάρκεια = 110 λεπτά
| γλώσσα = [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]
| πρώτη_προβολή = 1939
}}
'''''Ο'' ''Κανόνας του παιχνιδιού''''' (πρωτότυπος [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικός]] τίτλος: La Règle du Jeu) είναι γαλλική σατιρική
Η ταινία ανήκει στο στυλ του [[Ποιητικός ρεαλισμός|ποιητικού ρεαλισμού]] και απεικονίζει τη ζωή της γαλλικής ανώτερης τάξης και των υπηρετών τους την παραμονή του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] παρουσιάζοντας με κωμικοτραγικά στοιχεία την ηθική τους παρακμή στις παραμονές της επικείμενης καταστροφής. <ref>{{Cite web|url=http://www.inthemoodforcinema.com/archive/2009/03/01/la-regle-du-jeu-de-jean-renoir-au-cine-club-de-sciencespo.html|title=inthemoodforcinema.com/archive/2009/03/01/la-regle-du-jeu-de-jean-renoir-au-cine-club-de-sciencespo|last=.}}</ref>Βασίζεται στο θεατρικό έργο του [[Αλφρέ ντε Μυσσέ]] ''Τα καπρίτσια της Μαριάννας.''
▲'''''Ο'' ''Κανόνας του παιχνιδιού''''' (πρωτότυπος γαλλικός τίτλος: La Règle du Jeu) είναι γαλλική σατιρική κωμωδία-δραματική ταινία του 1939 σε σκηνοθεσία [[Ζαν Ρενουάρ]].
Όταν προβλήθηκε το 1939, ''Ο Κανόνας του παιχνιδιού'', η πιο ακριβή γαλλική ταινία της εποχής της, ήταν μια αποτυχία και ο σκηνοθέτης δέχθηκε επίθεση για την «υποσκάπτουσα την ηθική» κριτική στάση του. <ref>{{Cite web|url=https://cine.gr/film.asp?id=706384&page=4|title=cine.gr/film.asp/Ο Κανόνας του Παιχνιδιού|last=.}}</ref>
Η ταινία είναι πλέον ευρέως αναγνωρισμένη ως ένα σημαντικό κλασικό έργο του [[Γαλλικός κινηματογράφος|γαλλικού]] και παγκόσμιου κινηματογράφου. Από το 1952 είναι σταθερά στην πρώτη δεκάδα των δημοσκοπήσεων για τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, που διεξάγονται κάθε δέκα χρόνια από το κινηματογραφικό περιοδικό ''Sight and Sound''. Έχει επηρεάσει μεγάλο αριθμό σεναριογράφων και σκηνοθετών και σύμφωνα με τον [[Φρανσουά Τρυφώ|Φρανσουά Τριφώ]] ''ο Κανόνας του παιχνιδιού'' αποτελεί «το σύμβολο της πίστεως για κάθε σινεφίλ, την ταινία των ταινιών». <ref>{{Cite web|url=https://tvxs.gr/news/sinema/aristoyrgima-toy-zan-renoyar-o-kanonas-toy-paixnidioy|title=tvxs.gr/news/sinema/Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (1939)|last=.}}</ref>
== Υπόθεση ==
Στην εναρκτήρια σκηνή της ταινίας, ο πιλότος Αντρέ Ζυριέ προσγειώνεται σε αεροδρόμιο κοντά στο Παρίσι. Ο Τύπος και οι θεατές είναι παρόντες καθώς η εντυπωσιακή υπερατλαντική πτήση του έσπασε τα ρεκόρ. Ο Αντρέ, από την άλλη πλευρά, είναι βαθιά απογοητευμένος επειδή η Κριστίν, αυστριακής καταγωγής - η γυναίκα για την οποία πραγματοποίησε την πτήση - δεν τον περιμένει στο αεροδρόμιο. Σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη, η Αντρέ εκφράζει την απογοήτευσή του γι' αυτό και η Κριστίν τον ακούει στο ραδιόφωνο στο διαμέρισμά της στο Παρίσι. Η Κριστίν είναι παντρεμένη με τον πλούσιο μαρκήσιο Ρομπέρ ντε λα Σεναί εδώ και τρία χρόνια. Η Κριστίν διαβεβαιώνει τον σύζυγό της ότι η σχέση τους ήταν καθαρά πλατωνική και διαβεβαιώνουν ο ένας τον άλλον για την αγάπη τους. Αλλά ο Ρομπέρ έχει επίσης ένα μυστικό από τη σύζυγό του: τη μακροχρόνια σχέση με τη Ζενεβιέβ. Λόγω της ένοχης συνείδησης και του φόβου ότι η σύζυγός του μπορεί να πάρει διαζύγιο, ο Ρομπέρ θέλει να τερματίσει την παράνομη σχέση του.
Ο Ρομπέρ διοργανώνει συγκέντρωση φίλων του Γάλλων αριστοκρατών στον πύργο του για ένα κυνηγετικό σαββατοκύριακο. Ο Αντρέ είναι πολύ λυπημένος, αλλά ο φίλος του Οκτάβ, ο οποίος είναι επίσης στενός φίλος της Κριστίν, θα τον βοηθήσει. Πείθει τον Ρομπέρ να προσκαλέσει και τον ήρωα της πτήσης. <ref>{{Cite web|url=https://www.dvdclassik.com/critique/la-regle-du-jeu-renoir|title=dvdclassik.com/critique/la-regle-du-jeu-renoir|last=.}}</ref>
Ο Αντρέ καταφέρνει τελικά να εκφράσει τον έρωτά του στην Κριστίν, η οποία, έχοντας αντιληφθεί εν τω μεταξύ τη σχέση του συζύγου της με τη Ζενεβιέβ, είναι απογοητευμένη και θέλει να φύγει με τον Αντρέ. Ο Αντρέ διστάζει, ωστόσο, επειδή υπάρχουν κοινωνικοί κανόνες: με την ανασφαλή και επικίνδυνη δουλειά του πιλότου, μπορεί να προσφέρει στην Κριστίν το βιοτικό επίπεδο που έχει συνηθίσει;
Οι ερωτικές ιστορίες των καλεσμένων συναγωνίζονται τις μηχανορραφίες και τις ερωτικές διαπλοκές του υπηρετικού προσωπικού. Ο πόλεμος εν τω μεταξύ πλησιάζει αλλά οι καλεσμένοι διασκεδάζουν αδιαφορώντας για κάθε έννοια ηθικής τάξης. Οι ίντριγκες, ο αμοραλισμός, η υποκρισία και η εξαπάτηση καθορίζουν τις σχέσεις και τις συμπεριφορές των πάντων, παρουσιάζοντας έτσι μια διεφθαρμένη και χωρίς αξίες κοινωνία, έναν πολιτισμό που βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής του. <ref name=":0">{{Cite web|url=https://m.myfilm.gr/5276|title=m.myfilm.gr/Ο Κανόνας του Παιχνιδιού|last=.}}</ref>Μέσα από μια σειρά παρεξηγήσεων, ο υπηρέτης του Ρομπέρ πυροβολεί και σκοτώνει τον Αντρέ μέσα στο θερμοκήπιο, πιστεύοντας -λανθασμένα- ότι ήταν ο εραστής της συζύγου του.
Στις τελευταίες σκηνές της ταινίας, ο Ρομπέρ λέει ότι θα αναφέρει τη δολοφονία στις αρχές ως ατύχημα.
== Σχόλια ==
Για πολλά χρόνια, η έκδοση 85 λεπτών ήταν η μόνη διαθέσιμη. Το 1956, ανακαλύφθηκε ξανά σε κιβώτια πρωτότυπο υλικό και μια ανακατασκευασμένη έκδοση της ταινίας έκανε πρεμιέρα εκείνο το έτος στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας]]. Η πλήρης ταινία ανασυντέθηκε το 1965. Από τότε, ''ο Κανόνας του Παιχνιδιού'' έχει χαρακτηριστεί μία από τις μεγαλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. <ref name=":0" />
== Διανομή ==
* Νόρα Γκρέγκορ ως Κριστίν
* Ρολάν Τουταίν ως Αντρέ Ζυριέ
* Μαρσέλ Νταλιό ως μαρκήσιος Ρομπέρ ντε λα Σεναί
* [[Ζαν Ρενουάρ]] ως Οκτάβ
* Πωλέτ Ντυμπόστ ως Λιζέτ, η καμαριέρα
* Μίλα Παρελί ως Ζενεβιέβ
* Ζυλιέν Καρέτ ως λαθροκηνυγός
* Γκαστόν Μοντό ως Εντουάρ, ο φύλακας
* Πιέρ Μανιέ ως στρατηγός
== Παραπομπές ==
▲Η καριέρα του Renoir στη Γαλλία ήταν στο αποκορύφωμά της το 1939, και οι κανόνες του παιχνιδιού αναμενόταν με ανυπομονησία. Ωστόσο, η πρεμιέρα της αντιμετωπίστηκε με περιφρόνηση και αποδοκιμασία τόσο από τους κριτικούς όσο και από το κοινό. Ο Renoir μείωσε τον χρόνο εκτέλεσης της ταινίας από 113 λεπτά σε 85, αλλά ακόμα και τότε η ταινία ήταν κρίσιμη και οικονομική καταστροφή. Τον Οκτώβριο του 1939, απαγορεύτηκε από τη γαλλική κυβέρνηση του πολέμου να "έχει ανεπιθύμητη επιρροή στους νέους". [1]
Ο '''Γκούσταβ Μέιρινκ''' ([[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]]: Gustav Meyrink, 19 Ιανουαρίου 1868 - 4 Δεκεμβρίου 1932), λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γκούσταβ Μέγιερ, ήταν Αυστριακός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, μεταφραστής και τραπεζίτης, γνωστός για το μυθιστόρημά του ''Γκόλεμ''. Έχει περιγραφεί ως "ο πιο σεβαστός γερμανόφωνος συγγραφέας στον τομέα της υπερφυσικής φαντασίας". [1]
| |||