Μάχη των Δολιανών και Βερβένων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 41:
 
Τότε ξέσπασε μάχη κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν, αν και κατά πολύ λιγότεροι να σταματήσουν την προέλαση των Τούρκων, προκαλώντας τους μεγάλες απώλειες, σε μία μάχη που διήρκεσε όλη την ημέρα. Στο μεταξύ, ξεκίνησαν προς τα Δολιανά ελληνικές ενισχύσεις από το στρατόπεδο Βερβένων, αλλά αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω και να οχυρωθούν στο εκεί στρατόπεδο, όπου προέβαλαν αποτελεσματική αντίσταση στους Τούρκους. Κατόπιν, τους κυνήγησαν ως τα Δολιανά όπου, μαζί με τους άνδρες του Νικηταρά, συνέχισαν την καταδίωξη ολόκληρης της τουρκικής δύναμης.<ref name="IEE120">''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', 1975, σ. 120.</ref> Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή και κλείστηκαν στην Τριπολιτσά, αφήνοντας εβδομήντα νεκρούς, δύο κανόνια και τρεις σημαίες.<ref name="Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη"/> Ήταν σε αυτή τη μάχη που ο Νικηταράς κέρδισε το προσωνύμιο του «Τουρκοφάγου» που θα τον ακολουθούσε σε όλη του τη ζωή.<ref name="IEE120" /><ref name="1821: Το άνθος της Λευτεριάς 2018">{{cite web | title=Νικηταράς | website=1821: Το άνθος της Λευτεριάς | date=2018-10-14 | url=https://history1821.wordpress.com/2018/10/14/%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%82/ | language=el | access-date=2021-03-26}}</ref>
 
Μετά τη μάχη ο Νικηταράς με τους άντρες του συνέχισε την πορεία του προς το [[Άργος]].<ref name="Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη"/>
[[Αρχείο:Nikitaras bust in Ano Doliana, Greece.jpg|μικρογραφία|upright|Προτομή του Νικηταρά στο ρέμα του Τσάκωνα, εκεί όπου εξελίχθηκε η Μάχη.]]