Ταυ λεπτόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Q43 (συζήτηση | συνεισφορές) →Κατηγορία: - Προσθήκη λέξης που έλειπε. |
Q43 (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 16:
Το ταυ ανακαλύφθηκε σε μια σειρά πειραμάτων μεταξύ [[1974]] και [[1977]] από τον Martin Lewis Perl και τους συνεργάτες του της ομάδας SLAC-LBL. Χρησιμοποιούσαν τον καινούριο τότε [[επιταχυντής|δακτύλιο συγκρούσεων]] ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων του SLAC ο οποίος λεγόταν SPEAR και το μαγνητικό καταγραφέα LBL. Είχαν τη δυνατότητα να παρατηρήσουν και να διαχωρίσουν μεταξύ λεπτονίων, αδρονίων, και [[φωτόνιο|φωτονίων]]. Δεν παρατήρησαν το ταυ κατευθείαν, αλλά ανακάλυψαν περιπτώσεις με ανωμαλίες:
''Έχουμε ανακαλύψει 64 περιστατικά της μορφής
:<math>e^+ + e^- \rightarrow e^{\pm} + \mu^{\mp} +
για τα οποία δεν έχουμε συμβατική εξήγηση."
Η ανάγκη για τουλάχιστο ακόμα δύο σωματίδια πήγαζε από την αδυναμία να επιδειχθεί διατήρηση της [[ενέργεια|ενέργειας]] και της [[ορμή|ορμής]] με μόνο ένα. Όμως, άλλα μιόνια, ηλεκτρόνια, φωτόνια, ή αδρόνια δεν παρατηρούντο. Έτσι προτάθηκε ότι αυτά τα περιστατικά περιείχαν την παραγωγή και μετέπειτα διάσπαση ενός νέου ζεύγους σωματιδίων:
:<math>e^+ + e^- \rightarrow \tau^+ + \tau^- \rightarrow e^{\pm} + \mu^{\mp} +
Αυτό ήταν πολύ δύσκολο να επιβεβαιωθεί διότι η ενέργεια για να παραχθεί ένα ζεύγος ταυ-αντιταύ είναι παρόμοια με το όριο για την παραγωγή [[μεσόνιο|μεσονίων]] D. Αλλά, εργασία που έγινε στο DESY-Heidelberg και με τον Απευθείας Μετρητή Ηλεκτρονίων (Direct Electron Counter - DELCO) του επιταχυντή SPEAR τελικά εγκαθίδρυσε τη μάζα και το σπιν του ταυ.
| |||