Θεόκλητος Πολυειδής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επιμέλεια |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Ήδη την πενταετία 1719-1724 διετέλεσε εφημέριος στην ελληνική κοινότητα της [[Τοκάια]]<ref>για την πόλη βλ. λήμμα [[Tokaj]] σε αλλόγλωσσες Βικιπαίδειες</ref> στην [[Ουγγαρία]]. Το [[1731]] αποδήμησε, ως απεσταλμένος του Πατριαρχείου, στη [[Γερμανία]] και στη συνέχεια στη [[Ρωσία]] για ζητεία{{efn|Η λέξη «ζητεία» ειδικά αναφερόμενη στο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] δήλωνε καταρχήν όλα τα συνήθη δοσίματα που αυτό λάμβανε από το ποίμνιο και τους κληρικούς που βρίσκονταν στη δικαιοδοσία του και αποτελούσαν μέρος των εκκλησιαστικών εισοδημάτων.<ref>«Ιόνιος Λόγος»- Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, τόμος Α' (Ελένη Αγγελομάτη-Τσουγκαράκη), σελ.247</ref>.}}. Κατά τη διάρκεια των περιοδειών του στην Ευρώπη επισκέφτηκε την ισπανική [[Μινόρκα]], όπου επίσης υπηρέτησε δάσκαλος και εφημέριος. Συνολικά, ο Θεόκλητος ήρθε σε επαφή με τα ανά την Ευρώπη κοινωνικά, πολιτικά, διπλωματικά και θρησκευτικά τεκταινόμενα. Προβληματίστηκε για τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις της Μεταρρύθμισης και μελέτησε τα προβλήματα που ταλάνιζαν τον απόδημο ελληνισμό. Επιπρόσθετα, εξέταζε με ποιους τρόπους θα εμφυσούσε στους συμπατριώτες του τον πόθο για την ελευθερία.
Αποπειράθηκε, λοιπόν, να εμψυχώσει τους υπόδουλους Έλληνες μέσω επαλήθευσης παλαιών χρησμολογικών προφητειών για την ανασύσταση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Συνέγραψε τον '''[[Αγαθάγγελος (κείμενο)|Αγαθάγγελο]]'''
Επέστρεψε προσωρινά στη [[Μακεδονία]], για να φύγει ξανά στις γερμανικές χώρες. Διέμεινε στη [[Δρέσδη]] (1741) και λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε, μετά από πρόσκληση των κατοίκων, στη γειτονική [[Λειψία]], όπου ίδρυσε το πρώτο ορθόδοξο παρεκκλήσιο (τότε της Αγ. Τριάδος, τώρα του Αγ. Γεωργίου). Απεβίωσε το [[1754]] ή [[1759]] μάλλον στη Λειψία.
|