Θεόκλητος Πολυειδής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επιμέλεια
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Ήδη την πενταετία 1719-1724 διετέλεσε εφημέριος στην ελληνική κοινότητα της [[Τοκάια]]<ref>για την πόλη βλ. λήμμα [[Tokaj]] σε αλλόγλωσσες Βικιπαίδειες</ref> στην [[Ουγγαρία]]. Το [[1731]] αποδήμησε, ως απεσταλμένος του Πατριαρχείου, στη [[Γερμανία]] και στη συνέχεια στη [[Ρωσία]] για ζητεία{{efn|Η λέξη «ζητεία» ειδικά αναφερόμενη στο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] δήλωνε καταρχήν όλα τα συνήθη δοσίματα που αυτό λάμβανε από το ποίμνιο και τους κληρικούς που βρίσκονταν στη δικαιοδοσία του και αποτελούσαν μέρος των εκκλησιαστικών εισοδημάτων.<ref>«Ιόνιος Λόγος»- Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, τόμος Α' (Ελένη Αγγελομάτη-Τσουγκαράκη), σελ.247</ref>.}}. Κατά τη διάρκεια των περιοδειών του στην Ευρώπη επισκέφτηκε την ισπανική [[Μινόρκα]], όπου επίσης υπηρέτησε δάσκαλος και εφημέριος. Συνολικά, ο Θεόκλητος ήρθε σε επαφή με τα ανά την Ευρώπη κοινωνικά, πολιτικά, διπλωματικά και θρησκευτικά τεκταινόμενα. Προβληματίστηκε για τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις της Μεταρρύθμισης και μελέτησε τα προβλήματα που ταλάνιζαν τον απόδημο ελληνισμό. Επιπρόσθετα, εξέταζε με ποιους τρόπους θα εμφυσούσε στους συμπατριώτες του τον πόθο για την ελευθερία.
 
Αποπειράθηκε, λοιπόν, να εμψυχώσει τους υπόδουλους Έλληνες μέσω επαλήθευσης παλαιών χρησμολογικών προφητειών για την ανασύσταση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Συνέγραψε τον '''[[Αγαθάγγελος (κείμενο)|Αγαθάγγελο]]'''{{efn|<ref>βλέπε αναλυτικά [http://www.imdlibrary.gr/index.php?option=com_flippingbook&view=book&id=240&catid=1%3A2010-05-31-05-02-15&tmpl=component&lang=en μελέτη του ΑΠΘ]}}</ref>, περιβόητο [[Προφητεία|προφητικό]] έργο, του οποίου το κείμενο κυκλοφόρησε, με μικρές παραλλαγές, ευρέως στον ελλαδικό χώρο, είτε ως φυλλάδιο (το διέδιδε και ο [[Ρήγας Φεραίος]]) είτε ως μικρό βιβλίο σε Αθήνα και Ερμούπολη (1837-38). Ο Πολυειδής τοποθετεί τους χρησμούς του στον 13ο αιώνα (1279), με συγγραφέα του έργου το πλαστό πρόσωπο του μοναχού [[Ιερώνυμος Αγαθάγγελος|Ιερώνυμου Αγαθάγγελου]] από τη [[Μεσσήνη]] της [[Σικελία]]ς. Ο τελευταίος αφηγείται, με χρησμούς, γεγονότα των ερχόμενων αιώνων, τα οποία γνωρίζει ο αυθεντικός συγγραφέας. Ως αποτέλεσμα, συναρπάζει τις λαϊκές μάζες, που γίνονται περισσότερο αισιόδοξες σχετικά με την πολυπόθητη ελευθερία. Έτσι, ο υποτιθέμενος μεταφραστής από τα λατινικά του προφητικού έργου, Θεόκλητος, μένει στη σκιά του Αγαθάγγελου.
 
Επέστρεψε προσωρινά στη [[Μακεδονία]], για να φύγει ξανά στις γερμανικές χώρες. Διέμεινε στη [[Δρέσδη]] (1741) και λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε, μετά από πρόσκληση των κατοίκων, στη γειτονική [[Λειψία]], όπου ίδρυσε το πρώτο ορθόδοξο παρεκκλήσιο (τότε της Αγ. Τριάδος, τώρα του Αγ. Γεωργίου). Απεβίωσε το [[1754]] ή [[1759]] μάλλον στη Λειψία.