Παλάτι του Αλεξάνδρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Αλέξανδρος Α΄ το έδωσε στον αδελφό του Νικόλαο (Α΄) για θερινή διαμονή. Από τότε έγινε η θερινή κατοικία τού κάθε φορά διαδόχου τού θρόνου. Το διάστημα 1830-50, έγινε εκτενής επαναδιακόσμηση σε σχέδια των Ντ. Σερφόλιο, Α. Τον, Ντ. Γιεφίμοβ, Α. Στάκενσνάιντερ και άλλων, που προσπαθούσαν να προλάβουν τα γούστα, που άλλαζαν. Η εμφάνιση των επισήμων και ιδιωτικών δωματίων τού ανακτόρου κατά τη βασιλεία του Νικολάου Α΄ απέκτησε υδατογραφίες των Ε. Χάου, Ι. Πρενάτσι και Ι. Βόλσκυ των ετών 1840-60. Η περίφημη αίθουσα των Ορέων, που είχε ένα μέρος για τα επτά τέκνα του Νικολάου Α΄, κτίστηκε την περίοδο αυτή. Ο Νικόλαος (Α΄) και η οικογένειά του ζούσαν στο ανάκτορο από τις αρχές της άνοιξης έως τα τέλη Μαΐου, έπειτα μετέβαιναν στο [[Κράσνογις Σελό]] για τα στρατιωτικά γυμνάσια και επέστρεφαν στο ανάκτορο ως το τέλος του φθινοπώρου. Το 1842 το αυτοκρατορικό ζεύγος εόρτασε τους αργυρούς γάμους του (τα 25 έτη) με μία σειρά από gala, που περιελάμβανε και μία μεσαιωνική κονταρομαχία. Δύο έτη μετά το ζεύγος θρήνησε τον χαμό της 19χρονης κόρης τους Αλεξάνδρας (απεβ. 1844), που είχε γεννηθεί εκεί. Το 1860 η [[Καρλόττα της Πρωσίας]] (Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα), σύζυγος του Νικολάου Α΄, απεβίωσε επίσης στο ανάκτορο.

 

* Shvidkovskiĭ, Dmitriĭ Olegovich (2007). Russian Architecture and the West. Yale University Press. ISBN 978-0300109122.

 

{{Authority control}}