Οργάνωση Χ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
η φράση περί "κου-κλουξ-κλαν", την οποία αναπαράγει ο Φλάισερ, ανήκει στο -διόλου αριστερό...- Κρις Μόνταγκιου Γουντχάους // Αναίρεση έκδοσης 8813471 από τον 2601:194:300:8680:8DBE:AD4B:C468:3F8A (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
||
Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών πολεμικής παράταξης
|Όνομα = Οργάνωσις
|Πόλεμος = Συμμετείχε στα [[Δεκεμβριανά
|Έμβλημα = [[Αρχείο:Flag of Grivas Organization X updated.svg|border|200px]]
|Λεζάντα εμβλήματος = Η φερόμενη ως σημαία της Οργάνωσης Χ
|Ημερομηνίες =
|Ομάδες = Εφημερίδα των Χιτών
|Ιδεολογία = [[Ελληνικός εθνικισμός]], [[Μοναρχία|Βασιλικό φρόνημα]], [[Αντικομμουνισμός]], [[Λαϊκή δεξιά]]
|Ηγέτες = [[Γεώργιος Γρίβας]] <br />[[Όμηρος Παπαδόπουλος]]
|Φυλές =
|Αρχηγείο = Θησείο, Νηλέως 1
|Περιοχή =
|Δύναμη =
|Υπαγωγή =
|Προέλευση =
|
|Σύμμαχοι =
|Αντίπαλοι =
|Συμπλοκές =
|Ονομασία συμβόλου2 =
|Αναγνωριστικό σύμβολο2 =
|Ονομασία συμβόλου3 =
|Αναγνωριστικό σύμβολο3 =
|Ονομασία συμβόλου4 =
|Αναγνωριστικό σύμβολο4 =
}}
[[Αρχείο:Προκήρυξη της Χ 7-10-1943.jpg|μικρογραφία|200x200εσ|Προκήρυξη της Οργάνωσης
Η '''Οργάνωση Χ''' ήταν μια ακροδεξιά, φιλοβασιλική, παραστρατιωτική οργάνωση με πλούσια δράση στο χώρο της ένοπλης βίας. Η ένθερμη υποστήριξή της προς το βασιλιά φαίνεται και από το ότι στο σήμα της υπάρχει το στέμμα και έδρασε στα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα. Η δεξιά παράταξη τη θεωρεί ως πατριωτική οργάνωση που υποστήριξε την αντίσταση και έσωσε την Αθήνα από τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Μετά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο , αναγνωρίστηκε επίσημα ως '''Εθνική Οργάνωσις Εσωτερικής Αντιστάσεως''' με βασιλικό διάταγμα της 10ης Μαρτίου 1950, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Α 83 την 18η του ίδιου μήνα. Αντιθέτως, αντιμετωπίζεται από την αριστερά ως « φασιστική » οργάνωση. <ref name=":2" /> Ιδρυτής και αρχηγός υπήρξε ο [[Γεώργιος Γρίβας]]. Τα μέλη της οργάνωσης ήταν γνωστά σαν ''Χίτες''.
==Ίδρυση, ηγετικά πρόσωπα και
Προπομπός της οργανώσεως της Χ ήταν η οργάνωση '''Άγνωστος Μεραρχία''' η οποία συστάθηκε τον [[1941|Μάιο του 1941]] στην Αθήνα από τους Στρατηγούς Γεώργιο Λαβδά και Βασίλειο Βραχνό και είχε ηγετικά στελέχη τους Συνταγματάρχες Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου, Θεμιστοκλή Κετσέα, Αγησίλαο Σινιώρη και Γεώργιο Γρίβα. Κατά τον Γρίβα θα έπρεπε η οργάνωση να συμπεριλάβει, πλην των στρατιωτικών και πολίτες ώστε να αποκτήσει λαϊκό έρεισμα. Αντιθέτως οι επιτελείς επέμειναν στην επάνδρωση μόνο από αξιωματικούς προκαλώντας διάσπαση σε δύο διαφορετικές ομάδες. Την '''Ομάδα Εύορκων Στελεχών''' υπό τους Στρατηγούς Λαβδά και Βραχνό και την '''Οργάνωση Χ''' υπό το [[Γεώργιος Γρίβας|Γεώργιο Γρίβα]]. Πνευματικός αρχηγός της οργάνωσης ήταν ο [[Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος|Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρύσανθος]]<ref>Έγγραφη βεβαίωση της 14ης Ιουνίου 1947 του Χρύσανθου, τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Γιώργος Ν. Καραγιάννης, Η Εκκλησία από την Κατοχή στον Εμφύλιο, Αθήνα 2001, σελίδες 353-354</ref> ο οποίος σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Γρίβα ''"ιδιωτεύων εις την εν Κυψέλη οικίαν του, εξορμά δια νέους εθνικούς αγώνας. Υπήρξε ο πραγματικός αφανής ηγέτης της υγιούς εθνικής αντιστάσεως (...) Η οικία του υπήρξε το εντευκτήριον αντλήσεως του θάρρους δι' αντιμετώπισιν των μεγάλων κινδύνων και αναζωογωνήσεως των ψυχών δια τους μεγάλους αγώνας (...) Η Εθνική Οργάνωσης Χ εύρεν εν τω προσώπω του τον κυριότερον ενισχυτήν και εμψυχωτήν της"''<ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπύρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=79|quote=}}</ref>.
Η οργάνωση έφερε το πολιτικό στίγμα του αρχηγού και των στελεχών της, το οποίο ήταν [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|φιλομεταξικό]] και [[Μοναρχία της Ελλάδας|φιλομοναρχικό]] και εξέφραζε νομιμοφροσύνη προς στον [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Βασιλιά της Ελλάδος Γεώργιο Β']] που είχε διαφύγει στο [[Κάιρο]]. Tο σήμα της άλλωστε ήταν η μονογραφή του Γεωργίου B΄ που έμοιαζε με ''Χ''.
Σε όσους μυούνταν, ο Γρίβας εξέθετε επιγραμματικώς τους σκοπούς της οργάνωσης: ''"1) Συμβολή δια παντός μέσου εις την εκδίωξιν των κατακτητών από την πατρώαν γην και 2) Συγκρότησις εθνικών πυρήνων, τόσον δια την επιδίωξιν του πρώτου σκοπού, όσον και δια την ευχερεστέραν συνέχισιν του πολέμου, μετά την απελευθέρωσιν της χώρας, παρά το πλευρόν των συμμάχων (...) Το σύνθημά μας ήτο είναι και θα είναι πάντοτε η Μεγάλη Ελλάς"''<ref>{{Cite book|title=Έκθεσις επί των Εθνικών σκοπών και του Εθνικού έργου της Οργανώσεως "Χ"|first=Χ|last=Οργάνωσις|publisher=Αρχηγείον Στρατού / Διοίκησις Ιστορίας Στρατού|isbn=|year=1944|location=Αθήναι|page=3|quote=}}</ref>. Ως στελέχη της οργάνωσης επιλέγονταν ''"αξιωματικοί εν ενεργεία και έφεδροι"'' και ως μέλη ''"νέοι φλεγόμενοι από αγαπήν προς την Ελλάδα, νομιμόφρονες προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν του Καϊρου και προς το υφιστάμενον πολιτειακόν καθεστώς"'', ενώ προσερχόταν ''"αυθορμήτως κυρίως πτωχόπαιδα"'' αν και δεν έλειψαν και ''"παιδιά εφοπλιστών, βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων, δια να πολεμήσουν τους Γερμανούς"''<ref name=":1">{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπύρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=84|quote=}}</ref>. Κατά τον αρχηγό της "Χ" ''"τούτο είμαι μία χαρακτηριστική απόδειξις του πνεύματος αντιστάσεως ολόκληρου του Ελληνικού λαού κατά του κατακτητού"''<ref name=":1" />.
Το σχέδιο δράσης της "Χ" χωριζόταν σε δύο ''"αλλοεξηρτημένας"'' φάσεις. Πρώτον, την ''"πλήρην οργάνωσιν, προπαρασκευήν και εφοδιασμόν δια μαχητικών μέσων των τμημάτων της. χωρίς να γίνει εκδήλωσις της υπάρξεώς της και χωρίς συνεπώς να προκληθή η πρόωρος αντίδρασις του εχθρού"'' και δεύτερον ''"την μαχητικήν εκδήλωσιν κατά του κατακτητού εις τον πρόσφορον εκείνον χρόνον, κατά τον οποίον είτε θα εσημειούτο αποβατική ενέργεια συμμαχικών δυνάμεων εις τας ελληνικάς ακτάς, είτε θα ελάμβανε χώραν εκούσια σύμπτυξις των κατακτητών προς βορράν και αποχώρησις τούτων εκ της Βαλκανικής, συνεπεία σοβαράς πιέσεως εις άλλα θέατρα πολέμου"''<ref>{{Cite book|title=Έκθεσις επί των Εθνικών Σκοπών και επί του Εθνικού έργου της Οργανώσεως "Χ"|first=Χ|last=Οργάνωσις|publisher=Αρχηγείον Στρατού / Διοίκησις Ιστορίας Στρατού|isbn=|year=1944|location=Αθήναι|page=5-6|quote=}}</ref>.
Είναι σαφής η διαφορά οργάνωσης δράσης και στοχοθεσίας της "Χ" από αυτήν του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ)]], καθώς απέρριπτε τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα που εξέφρασε το στρατιωτικό σκέλος του ΕΑΜ, ο [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ)]], αλλά και ο υπό τον [[Ναπολέων Ζέρβας|Ναπολέοντα Ζέρβα]] [[Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος|Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (ΕΔΕΣ]]) Αντιθέτως, η <nowiki>''</nowiki>Χ<nowiki>''</nowiki> παρέμεινε μία καλά οργανωμένη αντιστασιακή οργάνωση πόλεως, που για σημαντικό χρόνο δρούσε περίπου ως οργάνωση-φάντασμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη υπογεγραμμένη δημόσια εκδήλωσή σύμφωνα με μέλος της, ήταν η κατάθεση στεφάνου στο [[Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη]], ανήμερα της 25ης Μαρτίου 1943<ref name=":2">{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπύρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=213|quote=}}</ref>.
Στη διάρκεια της Κατοχής η "Χ" επιδόθηκε σε συλλογή πληροφοριών, κατασκοπία, αναγραφή συνθημάτων εθνικού και απελευθερωτικού περιεχομένου, κλοπή υλικού πολέμου και φυγάδευση Ελλήνων προς τη [[Μέση Ανατολή]].<ref>John Louis Hondros, Occupation & Resistance: the Greek Agony (New York: Pella, 1983), p. 142</ref> Αλλά και στις πόλεις η αυξανόμενη αυταρχικότητα της [[ΟΠΛΑ]] οδήγησε σε δολοφονίες, όπως αυτή του δημοφιλή φοιτητή [[Κίτσος Μαλτέζος|Κίτσου Μαλτέζου]] που συντάραξε τη φοιτητική αλλά και τη σύνολη αθηναϊκή κοινωνία<ref>{{Cite journal|url=|title=Ποιος θυμάται τον Κίτσο Μαλτέζο;|last=Χωμενίδης|first=Χρήστος|date=2019|journal=Τα Νέα|accessdate=|doi=|quote=}}</ref>. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι ενέργειες της "Χ" στρέφονται πλέον στην προσπάθεια συνεννόησης με άλλες εθνικές απελευθερωτικές οργανώσεις και την Ελληνική Κυβέρνηση του Καΐρου ώστε να συσταθεί ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στην επερχόμενη, όπως διαφαίνονταν, κομμουνιστική ανταρσία. Ο αγωνιστής της "Χ" [https://www.anoixtoparathyro.gr/%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BE%CE%B5%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81/ Νίκος Φαρμάκης] αναφέρει ότι ο στόχος της οργάνωσης ήταν "''να κρατήσει την Ελλάδα ελεύθερη, όταν θα έφευγαν οι Γερμανοί, για την επιστροφή της νομίμου κυβερνήσεως του βασιλέως, που βρισκόταν στο Κάιρο''"<ref>{{Cite web|url=https://www.dimokratianews.gr/content/12007/%C2%AB%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D-%CF%86%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-1943%C2%BB|title=Η Μαρία Κάλλας ήταν η ερωμένη του Ιταλού φρουράρχου το 1943|last=Φαρμάκης|first=Νίκος|ημερομηνία=2012|website=Δημοκρατία|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>. Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο ο χαρακτήρας της "Χ" αποκτά έντονο [[Αντικομμουνισμός|αντικομμουνιστικό]] χρώμα και ο επίλογος της οργάνωσης, ως αντιστασιακής, γράφεται στη [https://www.youtube.com/watch?v=WDDIuPJbteA Μάχη του Θησείου] κατά τα [[Δεκεμβριανά]] του 1944.
==Δομή και στελέχωση της Οργάνωσης==
Σύμφωνα με ονομαστικό κατάλογο του 1950, τον οποίο συνέταξε ο ίδιος ο Γρίβας,<ref>Σπύρος Παπαγεωργίου, Ο Γρίβας και η «Χ»: το χαμένο αρχείο, σελίδες 679-721, εκδόσεις ''Νέα Θέσις'', Αθήνα 2004</ref> η οργάνωση είχε συνολικά 712 μέλη, εκ των οποίων οι 192 ήταν στρατιωτικοί, χωροφύλακες, αστυνομικοί και λιμενικοί, ενώ οι υπόλοιποι 520 ήταν πολίτες.
Προπύργιο της ''Χ'' αποτελούσε η περιοχή του [[Θησείο|Θησείου]], όπου βρισκόταν και το αρχηγείο της, στην οδό Νηλέως 1. Στο κτίριο αυτό, προτού γίνει αρχηγείο της ''Χ'' στεγαζόταν το φαρμακείο του Ντέκα (πεθερού του Γρίβα). Πολύ κοντά, στον ίδιο δρόμο (Νηλέως 6), ήταν και το σπίτι του Γρίβα. Εκτός από το Θησείο, η οργάνωση είχε παρουσία και δράση και στις ακόλουθες περιοχές της Αθήνας:<ref>Σπύρος Παπαγεωργίου, Ο Γρίβας και η «Χ»: το χαμένο αρχείο, σελίδες 94-97, εκδόσεις ''Νέα Θέσις'', Αθήνα 2004</ref> [[Παγκράτι]], [[Βύρωνας]], [[Κολωνάκι]], [[Πλατεία Συντάγματος|Σύνταγμα - Ανάκτορα]], [[Πλάκα]], [[Κουκάκι]], [[Νέος Κόσμος]], [[Νέα Σμύρνη]], [[Αττική (συνοικία)|Πλατεία Αττικής]], [[Πατήσια]], [[Γκύζη]], [[Κυψέλη (Αθήνα)|Κυψέλη]].
Κατά καιρούς έστελνε ενισχύσεις σε άλλες αντιστασιακές οργανώσεις ανά την επικράτεια (ΕΔΕΣ στην Ήπειρο, 5/42 Ευζώνων στην Στερεά, ομάδες Καραχάλιου στην Πελοπόννησο). Μάλιστα μέρος των αξιωματικών της λειτουργούσε ως κύρια δεξαμενή εκπαιδευτών για τους νεοσύλλεκτους άλλων οργανώσεων.<ref>Εθνική Αντίστασις, Κοσμάς Αντωνόπουλος, Αθήναι, σελ.642,656</ref> Αρχικώς η οργάνωση ασχολήθηκε με σαμποτάζ<ref>Ο Άγνωστος Πόλεμος της Χ, Εκδόσεις Μάχη 1988, σελ.22</ref> και κατασκοπεία κατά των Γερμανών, πολύ σύντομα όμως αφοσιώθηκε αποκλειστικά στον αντικομμουνιστικό αγώνα. Δημιουργήθηκε ένα ευρύ δίκτυο πληροφοριών με πολλές αξιόλογες προσπάθειες συγκέντρωσης στρατιωτικών πληροφοριών υπέρ της Αγγλικής υπηρεσίας [[Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών (SOE)|Force 133]], αλλά και το δίκτυο απέδωσε ακόμη σε ανάλογες πληροφορίες για την [[ΟΠΛΑ]] και το οπλισμό των ανταρτών ή για την προστασία των ίδιων των ''Χιτών''. Δημιουργήθηκαν 14 τάγματα επιδρομών σε Αθήνα, Πειραιά και πέριξ και το τάγμα θανάτου στις ανατολικές συνοικίες, διοικούμενα ως επί το πλείστων από πρώην αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού.
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 85%; background:#c6dbf7; width:30em; max-width: 40%;" cellspacing="5"
| style="text-align: left;" |
"Πιστεύω
* Εις μίαν μεγάλην Τρισένδοξη, ελευθέρα, ευτυχισμένη Ελλάδα.
* Εις το κοινωνικόν καθεστώς το οποίον μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας, υπό το οποίον μεγαλούργησε η φυλή μας και το οποίον σέβεται την Ελευθερίαν του ατόμου, τας παραδόσεις της Πατρίδος, της Θρησκείας και της οικογενείας.
* Εις μία κοινωνικήν δικαιοσύνην στηριζομένην ουχί εις την πάλην των τάξεων και του ανταγωνισμού κεφαλαίου και εργασίας, αλλά είς την αρμονικήν συνεργασίαν τούτων.
* Εις το πολίτευμα της Βασιλευομένης Δημοκρατίας, ως ανταποκρινομένης προς τον χαρακτήρα και τας παραδόσεις του Έθνους, εξυπηρετούσης κάλλιον τα εθνικά συμφέροντα.".
|-
| style="text-align: left;" |'''Όρκος της Χ'''
|}
Τα τάγματα είχαν ως αποστολή:
* Την διενέργεια ένοπλων επιχειρήσεων
* Την κάλυψη ομάδων που διενεργούσαν σαμποτάζ, συγκέντρωση πληροφοριών, αναγραφή συνθημάτων
* Την προστασία των πολιτών του Θησείου από τον ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ
* Την κλοπή παντός είδους εξοπλισμού και οπλισμού από τα μέλη του ΕΑΜ
Η οργάνωση κατά την διάρκεια της κατοχής εξέδιδε τις εξής μυστικές εφημερίδες υπό τον τίτλο ''Αναγέννησις'' και ''Συμμαχικά Νέα''. Εκδότες και συντάκτες ήταν οι αδερφοί Ευσταθόπουλοι, Κ. Γαρέζος, Ι. Τσαρλής και Τ. Σώκος. Πλήθος άλλων προκηρύξεων τυπώνονταν και ρίχνονταν στους δρόμους για την ενισχυση του ηθικού των Ελλήνων.
==Εξοπλισμός της Χ: πολιτικό περιβάλλον και εμπόδια στην ενίσχυση της οργάνωσης==
Η οργάνωση κατέβαλε έντονες προσπάθειες προς την [[Ελληνική Κυβέρνηση του Καΐρου]] για την εξεύρεση οπλισμού αλλά και χρηματικών πόρων χωρίς να τα καταφέρει. Κατά μία εκδοχή, και παρά τις ευμενείς αναφορές του [https://www.mfa.gr/switzerland/presveia/history/diatelesantes-presbeis.html Αριστείδη Πηλαβάκη], απεσταλμένου του [[Εμμανουήλ Τσουδερός|Εμμανουήλ Τσουδερού]] στην κατεχόμενη Ελλάδα με το ψευδώνυμο "Κρέων", συγκεκριμένοι φίλα προσκείμενοι, ακόμη τότε, προς το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, πολιτικοί, με κύριο παράδειγμα τον [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]], δρούσαν ανασχετικά και συνέβαλαν στη μεροληπτική ενίσχυση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από τους Άγγλους με οπλισμό και λίρες<ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπυρίδων|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=92-93|quote=}}</ref>. Σύμφωνα με το Ζαφείρη Βάλβη, δικηγόρο, Υπαρχηγό της "Χ" και απεσταλμένο του Γρίβα στο Κάιρο τον Απρίλιο του 1942, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος όχι μόνο επέδειξε εχθρότητα και αρνήθηκε τη συνεργασία, αλλά και διέσπειρε συκοφαντίες, έως και ψευδείς φήμες περί διάλυσής της, ώστε ''"δεν είναι εκπληκτικόν ότι η ισχυροτέρα κατ' Ιανουάριον του 1941 και μόνη Στρατιωτική Οργάνωσις'' (σ.σ. δηλαδή η "Χ") ''ηγνοήθη, προτιμηθείσης της ΕΑΜ, προς ην ο κύριος Κανελλόπουλος παρέσχε πλήρη την ηθικήν και υλικήν υποστήριξιν της Κυβερνήσεως"''<ref name=":0">{{Cite book|title=Έκθεσις επί των Εθνικών σκοπών και του Εθνικού έργου της Οργανώσεως Χ|first=Ζαφείρης|last=Βάλβης|publisher=Αρχηγείον Στρατού / Διοίκησις Ιστορίας Στρατού|isbn=|year=1944|location=Αθήναι|page=78-80|quote=}}</ref>. Τα ίδια περίπου αναφέρει και ο εις Λονδίνο πρεσβευτής, ότι δηλαδή "''εθνικαί οργανώσεις εσχηματίσθησαν εις την χώραν, κατά κανόνα πέριξ αξιωματικών του ελληνικού τακτικού στρατού, με σκοπόν την συνέχισιν του αγώνος κατά του εχθρού''" και ότι "''την άνοιξην του 1942, αι οργανώσεις αύται έστειλαν ένα αντιπρόσωπόν των εις την Μέσην Ανατολήν, δια να ζητήσουν την αποστολήν των αναγκαίων μέσων προς εξακολούθησιν της δράσεώς των''" πλην όμως "''η αιτούμενη ενίσχυσις δεν εδόθη τότε''"<ref>{{Cite book|title=Διπλωματική Ιστορία του Ελληνικού Πολέμου 1940-1945|first=Βασίλειος|last=Παπαδάκης|publisher=Ιδιωτική|isbn=|year=1957|location=Αθήνα|page=328|quote=}}</ref>''.'' Φαίνεται ότι οι Άγγλοι δε συμπαθούσαν τις συντηρητικών τάσεων δυνάμεις, είτε αυτό ήταν δική τους πολιτική, είτε ήταν επηρεασμένοι από την αρνητική στάση προς αυτές μερίδας Ελλήνων πολιτικών, όπως προελέχθη, της κυβέρνησης του Καΐρου. Σε έγγραφο του Foreign Office (No R 1705/654/0 2.3.1943) ο υπογράφων διπλωματικός D.F.Howard, απευθυνόμενος στον Έλληνα πρέσβη [[Αθανάσιο Αγνίδη]] γράφει ''"ο [[Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος|Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος]] (...) θεωρεί σκόπιμο να απευθύνετε κάποιου είδους ενθάρρυνση στην αντάρτικη ομάδα υπό τον συνταγματάρχη'' ''Γρίβα. Βεβαίως, οι συντηρητικές τάσεις του Αρχιεπισκόπου είναι διαβόητες'' (σ.σ. notorious)''"''<ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπυρίδων|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=53|quote=}}</ref>. Ο Τσουδερός σημειώνει ότι στο Λονδίνο "''τώρα έκαναν πολιτική για το σήμερον''", αποφεύγουν "''κάθε τι που δύναται να δυσαρεστήση τη Ρωσσία''" και θεωρούν ότι "''πρέπει να βοηθείται οιοσδήποτε συντελεί εις τον πόλεμο, αδιαφόρως των απώτερων σκοπών τους οποίους εξυπηρετεί"'', ακόμα κι αν πρόκειται "''για τους Εαμικούς''" και ανησυχεί ότι με την πολιτική αυτή οι Άγγλοι "''θα μας ρίξουν μεταπολεμικώς σ' εμφύλιο πόλεμο''"<ref>{{Cite book|title=Ο Δούρειος Ίππος. Η εθνική και πολιτική κρίσις κατά την Κατοχή|first=Κομνηνός|last=Πυρομάγλου|publisher=Δωδώνη|isbn=|year=1978|location=Αθήνα|page=237-238|quote=}}</ref>.
Σε κάθε περίπτωση, το χάσμα μεταξύ αντιμοναρχικών και φιλομοναρχικών (όπου ανήκε ο Γρίβας), οι κοντόφθαλμες πολιτικές ίντριγκες των εξόριστων αστών πολιτικών στο Κάιρο και το Λονδίνο και η πολιτική και οργανωτική ασυνεννοησία μεταξύ των μη εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων, φαίνεται ότι, αν όχι προκάλεσαν, τουλάχιστον συνέτειναν στην ατροφική ανάπτυξη των τελευταίων, όπως και της "Χ", εις όφελος του κομμουνιστογενούς ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και με συνέπεια τον Εμφύλιο του 43-44. Ο Γρίβας θα γράψει πολύ αργότερα, στην εφημερίδα Γνώμη (Λευκωσία, 29.03.1970) ότι ''"το ΕΑΜ ηνδρώθη χάρις εις την βοήθειαν της Μεγάλης Βρετανίας και τα στρατηγικά σφάλματα του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής εν Ελλάδι (...) Το ΕΑΜ δε θα υπήρχεν (...) εάν οι εν Ελλάδι εκπρόσωποι του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής δεν διετήρουν επαφάς μόνον με τους κομμουνιστάς και δεν ηρνούντο πάσαν συνεργασίαν με σημαίνοντα εθνικόφρονα στελέχη"''<ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπύρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=120|quote=}}</ref>.
Άλλη εκδοχή αναφέρει ότι οι Άγγλοι δεν ήθελαν να εξοπλίσουν την οργάνωση, διότι η καταγωγή του Γρίβα αλλά και του επιτελάρχη της οργάνωσης Όμηρου Παπαδόπουλου ήταν Κυπριακή και δεν την έβλεπαν με καλό μάτι. Τελικά, ''"μακάρι οι Άγγλοι να είχαν ενισχύσει και χρησιμοποιήσει τη «Χ», αλλά συνέβη το αντίθετο. Παρά τα συνεχή διαβήματα της οργανώσεως προς τους Άγγλους, εκείνοι απέφευγαν την ενίσχυση, την οποία βεβαίως παρείχαν πλουσιοπαρόχως προς το κομμουνιστικό ΕΑΜ. Αυτό αποδεικνύεται από ανέκδοτα έγγραφα του Συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής"''<ref>{{Cite web|url=http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=66&-V=dialogoi|title=Το μένος κατά της ΕΟΚΑ και της «Χ» και οι συκοφαντίες εναντίον του Γρίβα (ανταπάντηση του Σπύρου Παπαγεωργίου)|last=Παπαγεωργίου|first=Σπύρος|ημερομηνία=2000|website=Μακάριος Δρουσιώτης - Δημοσιογράφος, Συγγραφέας|publisher=Εφημερίδα "Σημερινή"|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>.
Έτσι ο μόνος τρόπος ήταν η εσωτερική αγορά, η κλοπή και η αρπαγή όπλων από τους αντιπάλους<ref>1940 - 1952 Το δράμα της Ελλάδος - Έπη και αθλιότητες" Γ. Καραγιάννης - Αθήναι</ref> και τις δυνάμεις του ΕΑΜ. Αξιόλογες επιχειρήσεις αρπαγής οπλισμού από το ΕΑΜ είναι αυτές του Βύρωνα και της Καισαριανής όπου η οργάνωση αποκόμισε πολλά είδη οπλισμού.<ref>Η θρυλική ΕΟΚΑ και ο Σχης Γρίβας, Α. Χατζηαναστασίου, Εκδότης Διεθνούς Πρακτορίου</ref> Ο Γρίβας γράφει στην εφημερίδα Πατρίς, στο φύλλο της 4.10.1971, τα εξής: ''"Η οργάνωσις αντιμετώπιζε έναν τριμέτωπον αγώνα (κατά των Γερμανών, των κομμουνιστών και της κυβερνήσεως Ράλλη). Επί πλείστον, διέθετεν ελάχιστον οπλισμόν εν σχέσει προς ό,τι προετίθετο να επιτελέση. Ο οπλισμός ούτος ηγοράσθη εξ ολοκλήρου εκ του εσωτερικού, ιδία μετά την συνθηκολόγησιν της Ιταλίας, από Ιταλούς στρατιώτας"''<ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η Χ - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπύρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=90|quote=}}</ref>.
==Δράση της Χ κατά τη διάρκεια της Κατοχής==
Με βάση μεταγενέστερη μαρτυρία του Βρετανού στρατιωτικού που συναντήθηκε με τον Γρίβα λίγες μέρες πριν ξεσπάσουν τα Δεκεμβριανά, ο ηγέτης της Χ υποστήριξε ότι είχε πραγματοποιήσει αντιστασιακή δράση κατά των δυνάμεων Κατοχής, παραδεχόμενος ωστόσο πως δεν ήταν ικανοποιημένος από το μέγεθός της, το οποίο δικαιολογούσε λόγω της εχθρικής στάσης του ΕΛΑΣ έναντι της Χ. Παράλληλα - σύμφωνα με την αφήγηση του Βρετανού αξιωματικού - δήλωσε πως οι μόνες μάχες της Χ ήταν εναντίον του ΕΛΑΣ<ref>{{Cite book|title=Grivas and the story of EOKA|first=Wilfred|last=Byford-Jones|publisher=R. Hale|isbn=|year=1959|location=|page=36|url=https://books.google.gr/books?redir_esc=y&hl=el&id=UkdtAAAAMAAJ&focus=searchwithinvolume&q=Germans|quote=}}</ref><ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η «Χ». Το χαμένο αρχείο|first=Σπύρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=423-427|quote=}}</ref>.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Ιάσονα Χανδρινό, η δράση της Χ περιλάμβανε παρακολουθήσεις στρατιωτικών εγκαταστάσεων και λοιπών υποδομών, καθώς και συνεργασία με αντιστασιακές κατασκοπευτικές οργανώσεις<ref>{{Cite web|url=https://www.militaire.gr/h-elliniki-koy-kloyx-klan-i-organosi-ch-stin-katochi-kai-ton-emfylio/|title=H ελληνική Κου-Κλουξ-Κλαν: Η οργάνωση Χ στην Κατοχή και τον Εμφύλιο|last=Χανδρινός|first=Ιάσονας|ημερομηνία=22 Απριλίου 2018|website=militaire.gr|publisher=Militaire|archiveurl=|archivedate=|accessdate=7 Δεκεμβρίου 2019}}</ref>.
* Το καλοκαίρι του 1942 συνεργάστηκε με τον [[Γεώργιος Ιβάνοφ|Γεώργιο Ιβάνοφ]] για την ανατίναξη των καυσίμων στο αεροδρόμιο του Τατοϊου<ref>https://stratistoria.wordpress.com/tag/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/</ref>.
* Μία από τις ενέργειες για την εξύψωση του ηθικού των Ελλήνων από την συγκεκριμένη οργάνωση ήταν το πρωινό της 25ης Μαρτίου 1943, όταν μέλη της οργάνωσης συγκεντρώθηκαν έξω από τα Παλαιά Ανάκτορα και ο ανάπηρος πολέμου ανθυπολοχαγός Χρήστος Ευθυμάκης κατέθεσε στεφάνι στο [[μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη]] μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών.<ref>Τρία χρόνια τρεις αιώνες, Σχης Όμηρος Παπαδόπουλος, Νέα θέσης</ref><ref name=":2" /> Η φωτογραφία του κατατεθειμένου στεφανιού στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Χιτών, στο φύλλο της 27ης Οκτωβρίου 1947 και υπάρχει στο σχετικό με την Οργάνωση Χ βιβλίο του Σπυρίδωνος Παπαγεωργίου, μετέπειτα στενού συνεργάτη του Γρίβα Διγενή και μέλους της ΕΟΚΑ<ref>{{Cite book|title=Ο Γρίβας και η "Χ" - Το Χαμένο Αρχείο|first=Σπυρίδων|last=Παπαγεωργίου|publisher=Νέα Θέσις|isbn=|year=2004|location=Αθήνα|page=83|quote=}}</ref> . Το στεφάνι είχε δύο λευκά ξύλα στο κέντρο, στερεωμένα σε σχήμα Χ και αυτή ήταν η πρώτη υπογεγραμμένη από την οργάνωση δημόσια εκδήλωσή της. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ευγενία Λύτρα, εγγονή του ζωγράφου [[Νικηφόρος Λύτρας|Νικηφόρου Λύτρα]] και μέλος της "Χ", δολοφονήθηκε κατά τα Δεκεμβριανά, όταν οπλίτες του ΕΛΑΣ ερευνώντας την οικία της, βρήκαν φωτογραφία του στεφανιού<ref name=":2" />.
*Στα τέλη Νοεμβρίου του 1943, συνεργείο της Χ που πραγματοποιούσε αναγραφή συνθημάτων στην περιοχή των Εξαρχείων ενεπλάκη σε ανταλλαγή πυροβολισμών με γερμανική περίπολο με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά ένα μέλος της οργάνωσης<ref>{{Cite book|title=Εθνικιστική «αντίδραση» και Τάγματα Ασφαλείας. Εμφύλιος και αντικατοχικός πόλεμος 1943-1944|first=Γιάννης|last=Πριόβολος|publisher=εκδόσεις Πατάκη|isbn=|year=2018|location=Αθήνα|page=321}}</ref>.
* Στις 10 Γενάρη 1944 ευέλπιδες της Χ, μπαίνουν στο Πολυτεχνείο και συλλαμβάνουν μέλη του Ταμείου Άπορων Φοιτητών (που ελεγχόταν από φοιτητές της [[Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων | ΕΠΟΝ]]) τα οποία και παραδίδουν στις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/26852#page/436/mode/2up Λυγούρα,Αναστασία (2010, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών), Πανεπιστημιακά ιδρύματα και φοιτητική δράση κατά τα έτη 1940-1944]</ref>.
* Στις 25 Μαρτίου 1944 ο τομεάρχης της Χ Αμπελοκήπων Κωνσταντίνος Μανωλάκος αντιλήφθηκε συνεργείο συνθημάτων της ΕΠΟΝ δίπλα από το σπίτι του, πριν προλάβει να αντιδράσει πυροβολήθηκε από τους ΕΠΟΝίτες. Για αυτή τη πράξη οι Γερμανοί σε αντίποινα εκτέλεσαν 5 φυλακισμένους καθώς παράλληλα ήταν λοχαγός των ταγμάτων ασφαλείας<ref>Το τιμωρό χέρι του λαού Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944 Συγγραφέας: Ιάσονας Χανδρινός σελ 197</ref>.
Το Κατοχικό Υπουργείο Εθνικής Αμύνης κάλεσε τον Αρχηγόν της Οργανώσεως Χ, Αντ/ρχην Γ. Γρίβα να παρουσιασθεί και να αναλάβει υπηρεσία στα τάγματα ασφαλείας (αριθ. Δ/γής ΕΠ 18888/9-5-44). Ο ίδιος και πολλοί άλλοι αξιωματικοί δεν παρουσιάστηκαν και τότε ελήφθησαν εναντίον τους σειρά πιεστικών μέτρων, όπως:
* Η κατοχική κυβέρνηση [[Ιωάννης Ράλλης|Ράλλη]] διέταξε την σύλληψη του Γ. Γρίβα δια της υπ΄αριθμ. 18525/10-06-44 Υπ. Εθνικής Άμυνας, χωρίς να καταφέρει να τον συλλάβει.
* Ενώ με την υπ΄αριθ. 18253/28-7-44 διέκοψε τις χρηματικές αποδοχές του από την στρατιωτική σταδιοδρομία κατά το παρελθόν.<ref>Απομνημονεύματα Γ. Γρίβα,1955-59, Εκδόσεις Πελασγός</ref>
O ίδιος ο Γρίβας περιγράφει στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ (27/09/1971) προσπάθεια των ταγμάτων ασφαλείας να τον συλλάβουν, κατά την νύκτα της 12ης - 13ης Ιουνίου 1944 από την οποία διέφυγε εκ της οικίας του από στέγη σε στέγη.
* Στις 25 Σεπτέμβη 1944 μια συμπλοκή του ΕΛΑΣ με τη Χ στον Κεραμεικό εξελίχθηκε σε λουτρό αίματος όταν επενέβησαν Γερμανοί με πυρά όλμων από το Φιλοπάππου. Οι Γερμανοί είχαν έναν νεκρό και 2 τραυματίες και ξέσπασαν στους αμάχους της γειτονιάς.<ref>Το τιμωρό χέρι του λαού Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944 Συγγραφέας: Ιάσονας Χανδρινός σελ 252</ref>
* Το Σεπτέμβριο 1944 οι Συμμαχικές δυνάμεις οργάνωσαν την αποστολή πολεμικού εξοπλισμού για τον εξοπλισμό της Αστυνομίας Πόλεως και της Χωροφυλακής Αττικής από το Πόρτο Ράφτη για την στιγμή που θα αποχώρούσαν οι Γερμανοί , ο Στρατηγός Σπηλιωτόπουλος Στρατιωτικός Διοκητής Αττικής που μόλις είχε φτάσει με τον [[Ρόναλντ Σκόμπι|Στρατηγό Σκόμπυ]] από το [[Κάϊρο]] με την υπ' αριθμ. 35/08.09.1944 διαταγή, ανέθετε στην οργάνωση Χ την παραλαβή αυτή με αρχηγό της επιχείρησης τον Σχη πυροβολικού Δαγκλή Δημήτριο. Κατά την διάρκεια της παραλαβής έγινε επίθεση από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ χωρίς καταφέρουν να πάρουν τον εξοπλισμό. Οι 100 άντρες της Χ που πήραν μέρος παρασημοφορήθηκαν με διάταγμα την 18η Ιουνίου 1947.<ref>Ιστορία Στρατου(ΔΙΣ Φ913/Ζ/2</ref>
* Σύμφωνα με την Εφημερίδα της εποχής [[Το Βήμα]] και το φύλλο της 22ης Ιανουαρίου 1946, έπειτα από μια αλυσίδα γεγονότων στις 16 Ιανουαρίου του 1946, αντάρτες τους ΕΛΑΣ, δολοφονούν σε ενέδρα στο δρόμο Σπάρτης-Κροκέων τον αρχηγό της Οργάνωσης Χ Λακωνίας, δικηγόρο [[Γρηγόριος Κοντοβουνίσιος | Γρηγόριο Κοντοβουνήσιο]] μαζί με τον εξάχρονο γιο του.<ref>Εφημερίδα Ακρόπολις, 17ηςΙανουαρίου 1946, '''Εξ ενέδρας Εαμικοί εδολοφόνησαν τον ηγέτην των Εθνικιστών της Σπάρτης, δύο συνοδούς και το εξαετές τέκνον του''', σελ 1.</ref> Η εντολή για την εκτέλεση δώθηκε απο τον [[Βαγγέλης Ρογκάκος|Βαγγέλη Ρογκάκο]] ως απάντηση στις διώξεις που υφίσταντο τα πρώην μέλη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από το επίσημο κράτος και τις παρακρατικές ένοπλες ομάδες.<ref>Ιωάννης Καρακατσιάνης, ''Η μεταβαρκιζιανή πολιτική κατάσταση στο Νότιο-Πελοποννησιακό χώρο'', στο Ιωάννης Καρακατσιάνης (επιμ.), ''Νότια Πελοπόννησος 1935-1950'', Αλφειός, 2009, σελ. 34 - 35.</ref> Για αντίποινα, 1000 περίπου Χίτες με αρχηγό τον [[Ευάγγελος Μαγγανάς|Ευάγγελο Μαγγανά]] εισέβαλαν στην Καλαμάτα και απελευθέρωσαν τους Χίτες και ταγματασφαλίτες από τα κρατητήρια του Α΄ Αστυνομικού τμήματος. Κατέστρεψαν το τυπογραφείο της τοπικής εφημερίδας ''Ελεύθερη Μεσσηνία'' και επιτέθηκαν στην Εισαγγελία Καλαμάτας για να καταστρέψουν τις δικογραφίες συλληφθέντων Χιτών. Επίσης προχώρησαν σε συλλήψεις κομμουνιστών της περιοχής, έπειτα από συμπλοκές μεταξύ Χιτών και ανταρτών. Μετά τις συμπλοκές αποφασίστηκε η επικήρυξη του Ευάγγελου Μαγγανά από την Κυβέρνηση Σοφούλη αφού επιβλήθηκε στρατιωτικός Νόμος στην Λακωνία και Μεσσηνία. <ref>To Βήμα, 90 χρόνια, Γ τόμος, Σελίδα 100-101</ref>Ο απολογισμός της εισβολής των Χιτών στην Καλαμάτα έληξε με 16 φόνους και απαγωγή 150 οµήρων.<ref>Ο Γρίβας και η Χ - Το χαμένο αρχείο της Χ, Σπύρος Παπαγεωργίου, εκδόσεις Νέα Θέσις σελ. 512-525</ref><ref>[https://praxisreview.gr/%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1/ Η Λευκή Τρομοκρατία μετά την συμφωνία της Βάρκιζας, του Τάσου Κωστόπουλου]</ref>
==Στα Δεκεμβριανά==
{{Κύριο|Δεκεμβριανά}}
===Μάχη του Θησείου===
H περιοχή του Θησείου ήταν ελεγχόμενη υπό τους ''Χίτες'' και έλαβε χώρα η ''Μάχη του Θησείου'' στα [[Δεκεμβριανά]] όπου συμμετείχε, με πολλές απώλειες, στο πλευρό του κυβερνητικού μετώπου.
{{μάχη
| μάχη = Μάχη του Θησείου
| μέρος του = Μέρος των [[Δεκεμβριανά|Δεκεμβριανών]]
| εικόνα =
| λεζάντα =
| χρονολογία = 4 Δεκεμβρίου 1944
| τόπος = [[Θησείο]]
| έκβαση = Νίκη για τον ΕΛΑΣ, κατάληψη του Θησείου. Εμπλοκή Βρετανών.
| μαχόμενος1 = [[Αρχείο:Flag of Greece (1822-1978).svg|border|22px]] [[ΕΛΑΣ]]
| μαχόμενος2 = [[Αρχείο:Flag of Grivas Organization X updated.svg|border|22px]] Οργάνωση Χ
* [[Αρχείο:Flag of the United Kingdom.svg|border|22px]] Βρετανικά οχήματα μάχης
| αρχηγός1 = [[Αρχείο:Flag of Greece (1822-1978).svg|border|22px]] Καπετάνιος Ορέστης Μακρής<br>
[[Αρχείο:Flag of Greece (1822-1978).svg|border|22px]] Ταγματάρχης Γιάννης Κιλισμανής <br>
[[Αρχείο:Flag of Greece (1822-1978).svg|border|22px]] Ταγματάρχης Γιώργος Προβελέγγιος<ref>Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας Άνεμος λευτεριάς στις ανατολικές και νότιες συνοικίες 1941-1945, Ορέστης Μακρής, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή 1985 σελ 196-198</ref>
| αρχηγός2 = [[Αρχείο:Flag of Grivas Organization X updated.svg|border|22px]] [[Γεώργιος Γρίβας]]
| σθένος1 = περίπου 400 μαχητές
| σθένος2 =
| απώλειες1 = 17 νεκροί και 25 τραυματίες (εκτίμηση ΕΛΑΣ)<ref name=Dekemvriana>Π. Βόγλης, Ι. Παπαθανασίου, Τ. Σακελλαρόπουλος, Μ. Χαραλαμπίδης (επιμέλεια), ''Δεκέμβρης 1944. Το παρελθόν και οι χρήσεις του'', εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2017, σελ. 96.</ref>
| απώλειες2 = 24 νεκροί και 18 τραυματίες (εκτίμηση Χ)<ref name=Dekemvriana/>
|πλευρά1=|πλευρά2=|έναρξη=|τερματισμός=}}
Το πρωί της 3ης Δεκεμβρίου ο Γρίβας βρισκόταν στην Στρατιωτική Διοίκηση Αθηνών όπου συναντήθηκε με τον Υφυπουργό των Στρατιωτικών Λεωνίδα Σπαή, ο [[Λεωνίδας Σπαής]] ζήτησε από τον Γρίβα, αριθμό αξιωματικών της Χ να αναλάβουν υπηρεσία στα τάγματα εθνοφυλακής, ενώ ανακοινώθηκε στον Γρίβα ότι θα επέλθει σύγκρουση με τον [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]]. Αμέσως μετά ο [[Γεώργιος Γρίβας|Γρίβας]] έφτασε με αυτοκίνητο στην [[Ακρόπολη]] όπου έπεφταν ήδη οι πρώτοι πυροβολισμοί.
Τα ξημερώματα της 4ης Δεκεμβρίου ο ΕΛΑΣ ενισχύθηκε από εφεδρικές δυνάμεις επιτίθεται στο Θησείο και στα αστυνομικά τμήματα της Αθήνας. Η 2η Ταξιαρχία του ΕΛΑΣ Αθηνών ενέργησε επίθεση με 1.200 άνδρες. Στόχοι είναι τα αστυνομικά τμήματα των Αθηνών και το αρχηγείο της οργάνωσης Χ στο [[Θησείο]]. Ο αντικειμενικός σκοπός της Χ ήταν να προασπίσει την περιοχή του Μακρυγιάννη από την πλευρά του Θησείου. Την επίθεση κατά του στρατηγείου της ανέλαβε το 4ο Σύνταγμα της 2ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ με δύναμη 400 ανδρών.<ref>Τα φοβερά ντοκουμέντα(Δεκέμβριος 1944-το ανεξήγητο λάθος) Σόλων Γρηγοριάδης</ref>
Δύναμη 100 περίπου Χιτών μετά από επίθεση την 3η Δεκεμβρίου, στον λόφο του Φιλοπάππου αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν γύρω από τα κτίρια της οργάνωσης κοντά στην οδό Νηλέως.<ref>Ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος, μελέτες για την πόλωση, Ντέϊβιντ Κλόουζ, σελ 70-80</ref> Μέχρι τις 4 το απόγευμα, οι θέσεις των Χιτών καταλήφθηκαν από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Πρώτα έπεσε το φυλάκιο της οδού Αιγινήτου, μετά από αυτό, οι επιθέσεις του ΕΛΑΣ στράφηκαν προς το Αστεροσκοπείο καταλαμβάνοντας το λόφο της [[Πνύκα]]ς. Δυο ακόμα φυλάκια υπήρχαν στην Αποστόλου Παύλου που δέχτηκαν επίθεση αμέσως μετά το [[Αστεροσκοπείο]] και μερικά είχαν εγκαταστήσει προς την γέφυρα του Πουλόπουλου.
Η τακτική του ΕΛΑΣ ξεκίνησε με επίθεση αντιπερισπασμού (λόχος Κουκακίου-Πλάκας στις 04:30 το πρωί) από τον λόφο Φιλοπάππου σε αραιή διάταξη καθώς οι κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ (λόχοι Νέας Σμύρνης, Νέων Σφαγείων, Καλλιθέας στις 6:00 το πρωί) εξαπέλυσαν κύρια επίθεση από την κατεύθυνση των Πετραλώνων, ενώ το τελικό χτύπημα δόθηκε από το τάγμα Πετραλώνων (στις 09:00 το πρωί) από την γέφυρα «Πουλοπούλου»<ref>ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 1944, Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ, εκδόσεις Αλεξάνδρειας 2014 σελ 88</ref>.
Από την στιγμή που είχε πέσει το Αστεροσκοπείο οι Χίτες προσπαθούσαν να οπισθοχωρήσουν και να διαφύγουν. Οι περισσότεροι χίτες υποχώρησαν προς το Θ' Αστυνομικό τμήμα, ενώ οι υπόλοιποι μαζί με τον αρχηγό τους, Γρίβα αφοπλίστηκαν και φυγαδεύτηκαν από τους Βρετανούς με τη συνοδεία τριών αρμάτων μάχης [[M4 Sherman|(Σέρμαν)]] στα Παλαιά Ανάκτορα.<ref>{{Cite book|title=Η μάχη των Αθηνών|first=Γεωργίου Χ.|last=Κατσιμήτρου|isbn=|year=1970|location=Αθήναι|page=35}}</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=WDDIuPJbteA Μηχανή του Χρόνου, μάχη του Θησείου]</ref><ref>Εφημερίδα Πατρίς της Λευκωσίας, 25/10/1971, Γ Γρίβα,</ref> Τα επιτιθέμενα τάγματα του ΕΛΑΣ σταμάτησαν, καθώς δεν είχαν εντολές εμπλοκής με τις βρετανικές δυνάμεις<ref>Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας Άνεμος λευτεριάς στις ανατολικές και νότιες συνοικίες 1941-1945, Ορέστης Μακρής, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή 1985 σελ 198</ref>.
Οι απόψεις για τους νεκρούς και αιχμαλώτους της Χ διίστανται: ο [[Σόλων Γρηγοριάδης]] αναφέρει 100 νεκρούς και 40 τραυματίες, ενώ οι Χίτες δέχονται ότι η δύναμη τους, στο Θησείο ήταν 80 άντρες. Σύμφωνα με βιβλίο συγγενή μελών της Χ, οι απώλειες της οργάνωσης στο Θησείο ανήλθαν στους 28 νεκρούς<ref>Φάνης Α. Χαμόδρακας, ''Από την Εθνική Αντίσταση στον «Κόκκινο Δεκέμβρη». Ο ρόλος της οργανώσεως «Χ» και ο Γρίβας'', εκδόσεις Πελασγός, Αθήναι 2016, σελ. 131.</ref>.
Οι νεκροί του ΕΛΑΣ ήταν 20 άνδρες και 70 τραυματίες αποτέλεσμα του εξαιρετικά βαρύ οπλισμού των αντρών της Χ, στοιχείο που προβλημάτισε το επιτελείο του Α' Σώματος στρατού του ΕΛΑΣ, όπως και η άμεση επέμβαση των Βρετανών μόλις έγινε ορατή η καταστροφή της Χ<ref>Δεκέμβρης '44, Οι μάχες στις γειτονιές της Αθήνας, Ε Ιστορικά, Η μάχη της Αθήνας, Στρατιωτικές Επιχειρήσεις από 4 Δεκεμβρίου 1944 ως 6 Ιανουαρίου 1945, Γεώργιος Μαργαρίτης, σελ 20</ref>. Παρ' όλες, όμως τις απώλειες ο ΕΛΑΣ κατάφερε να αποσπάσει από τους χίτες σημαντικό τμήμα του οπλισμού του, που αργότερα αξιοποιήθηκε για τη συνέχεια του αγώνα του. Μετά την αποχώρηση των χιτών από το Θησείο αλλά και κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών οι άνδρες του ΕΛΑΣ προχώρησαν στις εκτελέσεις μελών και υποστηρικτών της Χ αλλά και συγγενών τους<ref name=Dekemvriana/>. Παράλληλα, μερίδα ανταρτών προχώρησε στη σκύλευση των σορών νεκρών χιτών<ref>{{cite web|last=Χανδρινός|first=Ιάσονας|title=Μια ελληνική Κου-Κλουξ-Κλαν. Η Οργάνωση Χ στην Κατοχή και τον Εμφύλιο|website=academia.edu|url=http://www.academia.edu/29180342/%CE%9C%CE%B9%CE%B1_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9A%CE%BF%CF%85-%CE%9A%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BE-%CE%9A%CE%BB%CE%B1%CE%BD._%CE%97_%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7_%CE%A7_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%95%CE%BC%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF._%CE%A0%CE%B5%CF%81._%CE%9F%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CF%87._102_%CE%9C%CE%AC%CE%B9%CE%BF%CF%82_2013_|accessdate=13-11-2017|format=doc|page=7}} Δημοσιεύθηκε στο περ. ''Ουτοπία'' '''102''' (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2013), σσ. 113 κ.εξ.</ref>.
===Μάχες της Οδού Σόλωνος===
Η δεύτερη γραμμή άμυνας των Χιτών βρισκόταν κατά μήκος της οδού Σόλωνος, στην οποία είχαν τοποθετηθεί φυλάκια της οργάνωσης στα σημεία της Σόλωνος 142 (στο τέλος της οδού), Σόλωνος 92 και Χαριλάου Τρικούπη ήταν το δεύτερο. Το τρίτο απέναντι από τη Νομική, ένα υπήρχε στην πλατεία Λυκαβηττού, ένα στην Κανάρη, ένα μαζί με τους χωροφύλακες στα παλαιά ανάκτορα, ένα στο Ζάππειο και ένα στο Θησείο.<ref>[http://www.dimokratianews.gr/content/12007/%C2%AB%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D-%CF%86%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-1943%C2%BB Η Μαρία Κάλλας ήταν η ερωμένη του Ιταλού φρουράρχου το 1943]</ref>
Η επίθεση εναντίον του φυλακίου της Χ στο οποίο έδρευαν 30-40 Χίτες, της οδού Σόλωνος 142, άρχισε στις 4 Δεκεμβρίου εώς την 8η του μηνός, έπειτα από αλλεπάλληλες επιθέσεις του ΕΛΑΣ και με πολλούς τραυματίες από την πλευρά της Χ, διατάσονται μέσω τηλεφώνου να εγκαταλείψουν το κτίριο. Η διαφυγή έγινε ''ταράτσα ταράτσα'' ενώ οι τραυματίες επιβιβάστηκαν σε αγγλικά άρματα. Ο Νίκος Φαρμάκης μέλος της Χ, μετά της διαφυγή του από το οίκημα της Σόλωνος 142, αναφέρει ότι ''ανακρίθηκε'' στο φρουραρχείο Αθηνών από τους Άγγλους και ερωτήθηκε αν θα ήθελε να βοηθήσει τους Άγγλους στις εκκαθαρίσεις της Αθήνας, μετά την αποδοχή, του δόθηκε στολή Βρετανού αλεξιπτωτιστή και στρατολογήθηκε στην 5th Batalion of the 2nd Paratroop Brigade εώς την 5η Ιανουαρίου 1945.<ref>Ο Γρίβας και η Χ - Το χαμένο αρχείο της Χ, Σπύρος Παπαγεωργίου, εκδόσεις Νέα Θέσις σελ 453-470</ref>
Οι περισσότεροι Χίτες εντάχθηκαν αμέσως μετά τη μάχη του Θησείου, στο 143ο Τάγμα Εθνοφυλακής με δ/κτη του Ταγματάρχη Θεμιστοκλή Μπαμπίλη.
Λίγο μετά τη διάλυση της οργάνωσης ο αρχηγός της αντισυνταγματάρχης [[Γεώργιος Γρίβας - Διγενής|Γρίβας]] αποστρατεύτηκε το [[1945]] για να ασχοληθεί με τον απελευθερωτικό - ενωτικό αγώνα της [[Κύπρος|Κύπρου]]. Με το τέλος των Δεκεμβριανών και την ήττα του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]]–[[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]], πολλοί πολίτες της υπαίθρου και ιδιαίτερα της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]], διωχθέντες από το ΕΑΜ, εντάχθηκαν στην Οργάνωση Χ για να συγκροτήσουν ομάδες προκειμένου να εκδικηθούν το ΕΑΜ. Για τα γεγονότα αυτά επικράτησε ο όρος [[Λευκή τρομοκρατία]].
Οι νεκροί πολίτες της Οργάνωσης Χ αγγίζουν τους 538, οι περισσότεροι έπεσαν κατά την διάρκεια της Μάχης του Θησείου και άλλοι εκτελέστηκαν από την ΟΠΛΑ, ενώ οι στρατιωτικοί αγγίζουν τους 201.<ref>Θησείο Ιούνιος 1941 Δεκέμβριος 1944, Φ.Χαμόδρακας, Πίνακας ονομάτων, σελ. 165</ref>
== Σχέσεις Χ με δοσιλογικές Κυβερνήσεις, Τάγματα Ασφαλείας και δυνάμεις Κατοχής ==
Η Χ κατηγορήθηκε<ref>[http://www.kathimerini.gr/287872/article/epikairothta/ellada/my8os-kai-alh8eia-gia-ton-griva-digenh Μύθος και αλήθεια για τον Γρίβα «Διγενή» Εφημερίδα Καθημερινή ]</ref> ότι είχε στενές σχέσεις από το 1943 με την κατοχική κυβέρνηση. Η Χ [[Υπόθεση Ντοτ Στοτ|υπέγραψε πρωτόκολλο συνεργασίας επτά "εθνικών οργανώσεων"]] (Οργάνωση Χ, ΡΑΝ, Εθνική Δράση, [[ΕΔΕΣ|ΕΔΕΣ Αθήνας]], ΕΔΕΜ, ΕΚΟ, Τρίαινα) με παρόντες, τον Άγγλο σύνδεσμο Ντον Στοτ και τον Δ. Σειραγάκη, εκπρόσωπο της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας της κατοχικής δοσιλογικής κυβέρνησης στα πλαίσια του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Συνασπισμού (ΠΑΣ) υπό τις διαταγές του Συμμαχικού στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Παρόλο που ο Ντον Στοτ δεν είχε καμία εξουσιοδότηση για μια τέτοια ενέργεια η συνεργασία επήλθε κάτω από δική του πρωτοβουλία. Πλέον, όποτε τα μπλόκα των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]] συνελάμβαναν ενόπλους των οργανώσεων αυτών, τους άφηναν ελεύθερους επιστρέφοντας τον οπλισμό τους<ref>Στο ίδιο,σελ.55</ref>. Εξάλλου, πολλοί εύζωνοι των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν ταυτόχρονα και μέλη της Χ<ref>Στο ίδιο, σελ.54</ref>, ενώ υπήρχε συνεργασία με την Ειδική Ασφάλεια, η οποία προμήθευε τα μέλη της Χ με πλαστές υπηρεσιακές ταυτότητες ώστε να μην συλλαμβάνονται από τις γερμανικές δυνάμεις. Οι σχέσεις ανάμεσα στη Χ και την Ειδική Ασφάλεια έγιναν γνωστές στους Γερμανούς κατά τα τέλη Απριλίου του 1944, χωρίς ωστόσο να ληφθεί κάποιο μέτρο<ref>Πριόβολος (2018). σελ. 325.</ref>.
Παράλληλα το 1943 ο Γρίβας είχε εκφράσει την επιθυμία για να συνάψει συμφωνία με την Βέρμαχτ και να συνεργαστεί με τις αρχές κατοχής, τονίζοντας την αγγλοφοβία του και τις αντικομμουνιστικές του πεποιθήσεις, αλλά όπως σημείωσε ο Γερμανός αρχαιολόγος Ρ. Χάμπε, στέλεχος του Γερμανικού Β΄ γραφείου, «οι ηλίθιοι της γερμανικής ηγεσίας τον πληροφόρησαν ότι δεν διαπραγματεύονταν με ''αρχηγό συμμορίας'' και πολύ περισσότερο αφού ο συνταγματάρχης εθεωρείτο εντελώς ''ασήμαντος''.<ref>Xάνγκεν Φλάισερ, Η Ελλάδα στη Δεκαετία 1940-1950, σ. 92</ref>. Σύμφωνα πάλι με τον [[Χάγκεν Φλάισερ | Χάγκεν Φλάισερ]], ο Γρίβας έπαιρνε γερμανικά όπλα για το δικό του πόλεμο κατά του EΛAΣ, πιθανώς, όχι απευθείας από τους αποχωρούντες Γερμανούς, αλλά έμμεσα, από τις τοπικές δωσιλογικές ''αρχές'' (Tάγματα Aσφαλείας, Xωροφυλακή, Eιδική Aσφάλεια), με τις οποίες η οργάνωση είχε στενότατες σχέσεις. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το Γερμανικό 4/1/Β δεν συνεργάζονταν αλλά παρακολουθούσε τις οργανώσεις (Χ, ΡΑΝ, ΠΕΑΝ, Τρίαινα, ΙΤ, ΕΔ, ΕΤ).<ref>''Ιστορία της Κατοχής'', Δ.Κουκούνας, εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 410</ref><ref>Χάγκεν Φλάισερ, ''Στέμμα και σβάστικα, η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944'', Αθήνα 2009, Το Βήμα βιβλιοθήκη, τ. Β, σ. 30</ref>
=== Η άποψη της Χ===
Η αντίθετη άποψη των Χιτών είναι ότι συνασπίσθηκαν οι εθνικές οργανώσεις υπό του Αγγλικού Στρατηγείο Μέσης Ανατολής (ΣΜΑ) και όχι μετα του κατακτητού, παρολα αυτά το σχέδιο συνασπισμού δεν βρήκε ευρύτερη απήχηση λόγω των αντίδρασης του ΕΑΜ στο Κάϊρο.
* Τον Άυγουστο 1941 απεστάλει αξιωματικός της Χ στο Κάϊρο, ώστε να τους παράσχουν εξοπλισμό.
* Τον Άυγουστο 1942 ο Ταγματάρχης [[Ιωάννης Τσιγάντες|Τσιγάντες]] ήρθε σε επαφή με την οργάνωση, αλλά ο θάνατος του δεν επέτρεψε την συνέχεια σε ουσιώδης εξελίξεις.
* Τον Άυγουστο 1943 η οργάνωση ζητά από το ΣΜΑ να διατεθουν τα μέσα για την δημιουργία ομάδας στην περιοχή Ελικώνας - Κιθαιρώνας.
* Οι οργανώσεις (Οργάνωση Χ, [[Ρ.Α.Ν.|ΡΑΝ]], Εθνική Δράση, [[ΕΔΕΣ]], ΕΔΕΜ, ΕΚΟ, Τρίαινα) επροσπάθησαν να συμπλεύσουν, αλλά η Ελληνική κυβέρνηση του Καϊρου ήτο παντελώς αδιάφορη περί τούτων εξελίξεων <ref>το ίδιο σελ. 42</ref>.
* Ακόμη μία ενέργεια έγινε το 1944 με την συγκρότηση του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Συνασπισμού(ΠΑΣ) με ομάδες εθνικής αντιστάσεως, καταργώντας τον ένα μήνα αργότερα λόγω οικονομικών δυσχερειών<ref>το ίδιο σελ. 43</ref>.
* Η Χ αναγνωρίστηκε επίσημα ως ''Εθνική Οργάνωσις Εσωτερικής Αντιστάσεως'' με βασιλικό διάταγμα της [[10 Μαρτίου|10<sup>ης</sup> Μαρτίου]] [[1950]],<ref>Όμηρος Παπαδόπουλος, ''Οργάνωσις Χ: Τρία Χρόνια Τρεις Αιώνες'', Νέα Θέσις, Αθήνα (2000) σελ. 166</ref> το οποίο δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως Α 83 την 18<sup>η</sup> του ίδιου μήνα.
== Εθνικό Κόμμα Χιτών (Χ) ==
Μετά την Κατοχή ιδρύθηκε το Κόμμα των Χιτών από τον Γεώργιο Γρίβα, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Ευσταθόπουλο παίρνοντας μέρος στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1946|εκλογές του 1946]] με φιλοβασιλική χροιά και σύνθημα (Όλοι για την επάνοδον του Βασιλιά μας), χωρίς να εκλέξει κάποια βουλευτική έδρα στο κοινοβούλιο. Άλλη μία πολιτική προσπάθεια έγινε στις εκλογές του 1950 χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
==Παραπομπές==
<references />
==Πηγές==
*''Γεώργιος Γρίβας: Ο Διγενής του Έθνους'', Σταύρος Καρκαλέτσης
{{DEFAULTSORT:Χ Οργανωση}}
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:Ελληνικές παραστρατιωτικές οργανώσεις]]
[[Κατηγορία:Ελληνικές εθνικιστικές οργανώσεις]]
[[Κατηγορία:Έλληνες Βασιλόφρονες]]
[[Κατηγορία:Αντικομμουνιστικές οργανώσεις]]
| |||