Κατοχή της Ελλάδας (1941-1944): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:2100:28D6:C0FC:24E:28AA:4EE8 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 2A02:1388:2082:9FF:AB2E:B66C:F7A9:5D47 Ετικέτα: Επαναφορά |
|||
Γραμμή 50:
Η αύξηση των επιθέσεων από αντάρτες τα τελευταία χρόνια της κατοχής είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των εκτελέσεων και των μαζικών σφαγών αμάχων. Από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα γερμανικής θηριωδίας υπήρξαν οι σφαγές στα [[Καλάβρυτα]], τους [[Πύργοι Κοζάνης|Πύργους]], το [[Κομμένο Άρτας|Κομμένο]] και το [[Δίστομο]]. Στις [[16 Αυγούστου]] του [[1943]], εκτελέστηκαν στο χωριό Κομμένο 317 άνθρωποι, ανάμεσά τους νήπια και παιδιά.<ref>{{Cite web |url=http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=35&Itemid=38 |title=Δίκτυο μαρτυρικών πόλεων και χωριών, Κομμένο |accessdate=2014-02-11 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140211035007/http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=35&Itemid=38 |archivedate=2014-02-11 |url-status=dead }}</ref> Στις [[8 Οκτωβρίου]] [[1943]] εκτελέστηκαν 31 κάτοικοι στον [[Καλλικράτης Χανίων|Καλλικράτη]] και πυρπολήθηκαν οι κατοικίες τους.<ref>[https://www.patris.gr/2018/10/01/ton-kallikrati-kaioyne-germanika-foysata/ patris.gr] Τον Καλλικράτη καίουνε γερμανικά φουσάτα (8-11 Οκτωβρίου 1943). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2020.</ref> Αντίστοιχης αγριότητας υπήρξε η [[σφαγή των Καλαβρύτων]] στις [[13 Δεκεμβρίου]] του [[1943]]. Η κωμόπολη καταστράφηκε ολοσχερώς και εξοντώθηκε το σύνολο του αντρικού πληθυσμού της.<ref>{{Cite web |url=http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=34&Itemid=37 |title=Δίκτυο μαρτυρικών πόλεων και χωριών, Καλάβρυτα |accessdate=2014-02-11 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140211035007/http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=34&Itemid=37 |archivedate=2014-02-11 |url-status=dead }}</ref> Στις 24 Απριλίου [[1944]] έλαβε χώρα η δεύτερη μεγαλύτερη θηριωδία των [[Γερμανοί|Γερμανών]] στην [[Ελλάδα]], στους [[Πύργοι Κοζάνης|Πύργους]] [[Δήμος Εορδαίας|Εορδαίας]]. Η κωμόπολη επίσης καταστράφηκε και 327 άνδρες, γυναίκες και παιδιά εκτελέστηκαν μαζικά ή κάηκαν ζωντανοί<ref>{{Cite web |url=http://blogs.sch.gr/thankall/?p=1017 |title=Τα ολοκαυτώματα Πύργων κι Ερμακιάς Εορδαίας: άνοιξη 1944 |last=Καλλιανιώτης |first=Θανάσης |date=2014-02-17 |website=ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΛΛΙΑΝΙΩΤΗ για την παιδεία, τη ζωή και τον πολιτισμό |accessdate=2017-08-17 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160809133746/http://blogs.sch.gr/thankall/?p=1017 |archivedate=2016-08-09 |url-status=dead }}</ref>. Παρόμοιας αγριότητας υπήρξε και η [[σφαγή του Διστόμου]] στις [[10 Ιουνίου]] του [[1944]]. Τα αντίποινα των Γερμανών στην περιοχή του Διστόμου είχαν ως αποτέλεσμα την εκτέλεση 218 κατοίκων και το κάψιμο του χωριού. Λόγοι αντιποίνων προκάλεσαν και το ολοκαύτωμα των χωριών του όρους [[Κέντρος|Κέντρους]] στην επαρχία Αμαρίου Ρεθύμνης ([[Γερακάριον Ρεθύμνου|Γερακάρι]], [[Άνω Μέρος Ρεθύμνου|Άνω Μέρος]], [[Βρύσες Ρεθύμνου|Βρύσες]], [[Γουργούθοι Ρεθύμνου|Γουργούθοι]], [[Σμιλές Ρεθύμνου|Σμιλές]], [[Δρυγιές Ρεθύμνου|Δρυγιές]], [[Καρδάκιον Ρεθύμνου|Καρδάκι]] και [[Κρύα Βρύση Ρεθύμνου|Κρύα Βρύση]]), στις [[22 Αυγούστου]] του [[1944]], όπου υπήρξαν μαζικές εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού, από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 164 άνθρωποι.<ref>{{Cite web |url=http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=82&Itemid=51 |title=Δίκτυο μαρτυρικών πόλεων και χωριών, Η καταστροφή των χωριών του Κέντρους |accessdate=2014-02-11 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140211035007/http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=82&Itemid=51 |archivedate=2014-02-11 |url-status=dead }}</ref>
Πολλές ακόμα παρόμοιες περιπτώσεις περιλαμβάνονται στον μακρύ κατάλογο των γερμανικών εγκλημάτων. Από τον Οκτώβριο του 1941 οι Γερμανοί είχαν προβεί στις πρώτες πράξεις αντιποίνων στην ηπειρωτική Ελλάδα με την ομαδική εξόντωση των κατοίκων των χωριών [[Σφαγή στα Άνω και Κάτω Κερδύλια|Άνω και Κάτω Κερδύλια]] ([[17 Οκτωβρίου]] [[1941]]), [[Μεσόβουνο Κοζάνης]] ([[23 Οκτωβρίου]] [[1941]]), [[Κλειστό Κιλκίς|Κλειστό]], [[Κυδωνία Κιλκίς|Κυδωνία]] και [[Αμπελόφυτο Κιλκίς]] ([[25 Οκτωβρίου]] [[1941]]).<ref>[http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63497325 Το Έθνος] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150425082239/http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63497325 |date=2015-04-25 }} Τα πρώτα ολοκαυτώματα σε Ελλάδα και Ευρώπη</ref> Aπό 14 μέχρι 16 Σεπτεμβρίου του 1943 εκτελέστηκαν 401 κάτοικοι των επαρχιών [[επαρχία Βιάννου|Βιάννου]] και [[Ιεράπετρα]]ς<ref>[https://web.archive.org/web/20120325011003/http://www.patris.gr/articles/16604?PHPSESSID= patris.gr] Το ολοκαύτωμα της επαρχίας Βιάννου και της δυτικής επαρχίας Ιεράπετρας</ref> Τον Οκτώβριο του 1943 σε επιχειρήσεις μεγάλης έκτασης των Γερμανών στα ορεινά των [[Νομός Τρικάλων|Τρικάλων]] οι κατακτητές προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές στα χωριά κοντά στον [[Αχελώος|Αχελώο]] (Ασπροπόταμος) και εκτέλεσαν μεγάλο αριθμό αμάχων. Στις [[18 Δεκεμβρίου]] του [[1943]] οι Γερμανοί [[Σφαγή της Δράκειας|εκτέλεσαν
Συχνά χρησιμοποιήθηκαν ως πράξεις αντιποίνων μαζικές εκτελέσεις κρατουμένων. Το [[σκοπευτήριο της Καισαριανής]] υπήρξε τόπος εκτέλεσης κρατουμένων αγωνιστών. Τραγικότερη στιγμή υπήρξε η μαζική εκτέλεση 200 αγωνιστών της αντίστασης την [[Πρωτομαγιά]] του [[1944]].
| |||