Κοκκινολαίμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 46.190.81.235 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό InternetArchiveBot
Ετικέτες: Επαναφορά Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Ercé (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 155:
Η φωλιά αποτελείται από βρύα, φύλλα και χόρτα, με λεπτό γρασίδι, μαλλί και -σπανιότερα- φτερά για επίστρωση. Η ωοτοκία πραγματοποιείται δύο φορές σε κάθε αναπαραγωγική περίοδο, μερικές φορές μέχρι και τρεις.<ref name="Harrison, p. 272"/>
 
[[File:Cuculus canorus canorus MHNT.ZOO.2010.11.150.1.jpg|thumb| ''Cuculus canorus'' + ''Erithacus rubecula'']]
Η γέννα αποτελείται από (3-) 5 με 6 (-9) αβγά, διαστάσεων 19,9 Χ 15,4 χιλιοστών<ref name="Harrison, p. 272"/> και βάρους 2,4 γραμμαρίων, εκ των οποίων ποσοστό 6% είναι κέλυφος.<ref>{{Cite web |url=http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob9920.htm |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2014-11-05 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130401185801/http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob9920.htm |archivedate=2013-04-01 |url-status=dead }}</ref> Η επώαση πραγματοποιείται μόνον από το θηλυκό, ενώ ο εφοδιασμός με τροφή γίνεται από το αρσενικό, 3 φορές κάθε ώρα, περίπου.<ref name="planetofbirds.com"/> Η διάρκεια της επώασης είναι 12-15 ημέρες. Οι νεοσσοί είναι ''φωλεόφιλοι'' και καλύπτονται από λεπτό χνούδι. Επιτηρούνται και από τους δύο γονείς, με το θηλυκό να αναλαμβάνει αρχικά την σίτιση, ενώ το αρσενικό τροφοδοτεί όλη τη φωλιά. Εάν υπάρξει αλληλοεπικαλυπτόμενη γέννα, το αρσενικό αναλαμβάνει την αρχική.<ref name="Harrison, p. 272"/> Οι νεοσσοί πτερώνονται στις 12-15 ημέρες,<ref name="Perrins, p. 160"/> ενώ ανεξαρτητοποιούνται από την φωλιά στις 3 εβδομάδες, περίπου.<ref name="planetofbirds.com"/>
 
==Κατάσταση πληθυσμού==
Το είδος δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερους κινδύνους, εκτός από τις απώλειες που υφίστανται οι πληθυσμοί του σε κάποιους βαρείς χειμώνες, γι’ αυτό η IUCN το κατατάσσει στα Ελαχίστης Ανησυχίας (LC).<ref name="maps.iucnredlist.org"/> Οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί αποτελούν το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού αναπαραγωγής και παρέμειναν σταθεροί μεταξύ 1970-1990. Αν και υπήρξε μείωση στη Σουηδία κατά τη διάρκεια των ετών 1990-2000, οι απώλειες αυτές αντισταθμίστηκαν από την αύξηση των πληθυσμών στην Γαλλία, όπου καταγράφονται οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί μετά την Ρωσία.<ref>birdlife.org</ref>