Ελευθέριος Βενιζέλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 132:
Ήταν λοιπόν μονόδρομος για το Βενιζέλο η συμμαχία με τις άλλες βαλκανικές χώρες, [[Σερβία]], [[Βουλγαρία]], [[Μαυροβούνιο]]. Παρότρυνε τον διάδοχο [[Κωνσταντίνος Α΄ των Ελλήνων|Κωνσταντίνο]] να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα σε κάποια βασιλική γιορτή στη [[Σόφια]] και το 1911 οργάνωσε επίσκεψη Βούλγαρων φοιτητών στην Αθήνα, που έγινε σε πολύ καλό κλίμα. Τον Μάιο του 1912 Ελλάδα και Βουλγαρία υπέγραψαν συνθήκη. Αλλά οι σφαγές των [[Κότσανη|Κοτσάνων]] και της [[Μπράνα|Μπράνας]] επέσπευσαν τις εξελίξεις. Η Σερβία και η Βουλγαρία που είχαν υπογράψει μεταξύ τους μυστική συνθήκη συμμαχίας, προσκάλεσαν την Ελλάδα τις τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρίου 1912 να πάρει μέρος μαζί τους στον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας.
 
Ο Βενιζέλος είχε προσεγγίσει χωρίς αποτέλεσμα τους Τούρκους για το Κρητικό Ζήτημα και επιπλέον, δεν ήθελε να την πάθει η Ελλάδα όπως το 1877 με τοτον [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικό Πόλεμο]] (τότε παρέμεινε αδρανής ενώ οι άλλοι βαλκανικοί λαοί πολέμησαν με αποτέλεσμα να μην έχει λόγο μετά στη συνθήκη ειρήνης). Έτσι, στις [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1912]] κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία. Ήταν ο [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος]]. Την [[1 Οκτωβρίου]], συνήλθε σε τακτική σύνοδο η Βουλή, όπου αναγγέλθηκε η κήρυξη του πολέμου, έγιναν δεκτοί οι Κρήτες βουλευτές, τους οποίους προσφώνησε ο ίδιος ο Βενιζέλος και κηρύχθηκε η ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός υποδέχθηκε τις εξελίξεις αυτές με μεγάλο ενθουσιασμό.
 
Ο στρατός, με αρχιστράτηγο το διάδοχο [[Κωνσταντίνος Α' της Ελλάδας|Κωνσταντίνο]], προήλασε προς τη Μακεδονία, επιτυγχάνοντας αλλεπάλληλες νίκες και στις [[26 Οκτωβρίου]] [[1912]] κατέλαβε τη [[Θεσσαλονίκη]]. Σ' αυτή την περίοδο σημειώθηκε και η (δήθεν) διαφωνία με το διάδοχο Κωνσταντίνο Α΄, για την πορεία που έπρεπε να ακολουθήσει ο στρατός και ποιες πόλεις θα έπρεπε να απελευθερωθούν πρώτα. Ενώ ήδη ο Διάδοχος είχε διατάξει ,από τις 11 Οκτωβρίου(ΔΙΣ/ΓΕΣ) ,την πορεία προς Βέροια και Θεσσαλονίκη,που κατέληξε στην συντριβή του εχθρού στην μάχη των Γιαννιτσών, ο Βενιζέλος ,στις 12 Οκτωβρίου(ΔΙΣ/ΓΕΣ) έστειλε επείγον τηλεγράφημα στο Γενικό Επιτελείο και τον Κωνσταντίνο: