Καταρίνα Κονσταντίνοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κάποια στιγμή μετά το θάνατο του πατέρα της, η Καταρίνα και η μητέρα της προσκλήθηκαν από τον πρώτο ξάδερφό της τελευταίας, τον πρίγκιπα Μιχαήλ για να ζήσουν στη βασιλική αυλή.<ref>Celia Hawkesworth, ''Voices in the shadows: women and verbal art in Serbia and Bosnia'', p.101</ref> Από τον Σεπτέμβριο του 1860, είχε αναλάβει τη διοίκηση ως ηγέτης της Σερβίας για δεύτερη φορά, έχοντας καθαιρεθεί το 1842 μετά από μια τριετή βασιλεία. Ήταν σε ένα δυστυχισμένο γάμο με την Ουγγαρέζα κόμισσα, [[ΓιούλιαΙουλία ΧουνιάδυΟυνιάδη ντε Κέθελυ|Γιούλια Χουνιάδι ντε ΚέθελιΚέτελι]], η οποία δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Ο πρίγκιπας Μιχαήλ και η Καταρίνα έγιναν εραστές. Η Καταρίνα δεν μπήκε στον κόπο να κρύψει την περιφρόνησή της για την Πριγκίπισσα Γιούλια και επιδείκνυε ανοιχτά τη σχέση της με τον πρίγκιπα. Ο Μιχαήλ ήθελε να χωρίσει τη Γιούλια και να παντρευτεί την Καταρίνα, <ref>John K. Cox, ''The History of Serbia'', p.47</ref> ειδικά καθώς η Γιούλια είχε τότε τον δικό της εραστή, Δούκα Καρλ φον Άρενμπεργκ. Ενώ οι Σέρβοι δεν έκρυβαν της δυσπιστίας τους απέναντι στη Γιούλια λόγω της καθολικής της θρησκείας και της ουγγρικής της καταγωγής, όταν εξαπλώθηκε η είδηση για την επιθυμία του Μιχαήλ να ζητήσει διαζύγιο για να την αντικαταστήσει με τη δεύτερη ξαδέλφη του, την Καταρίνα, τόσο οι απλοί άνθρωποι όσο και οι πολιτικούς και οι κληρικοί ήταν εξίσου εξοργισμένοι με την προοπτική.<ref>Cox,p.47</ref> Ένας από τους πιο ένθερμους αντιπάλους του διαζυγίου ήταν ο διακεκριμένος πρωθυπουργός της Σερβίας, [[Ίλιγια Γκαρασάνιν|Ίλιγια Γκαράσιν]], ο οποίος απολύθηκε από τη θέση του το 1867 γιατί δημοσιοποίησε τις αντιρρήσεις του σχετικά με το προτεινόμενο διαζύγιο του Μιχαήλ από την Γιούλια και τον γάμο με την Καταρίνα. Η απόλυση του προκάλεσε μία οργισμένη διαμαρτυρία από τη [[Ρωσία]].