Μαρία Τεμριούκοβνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου
}}'''Η Μαρία Τεμριούκοβνα''' (c. 1544 – 1 Σεπτέμβρη του 1569) ήταν μία [[Κιρκάσιοι|Κιρκασιανή]] [[τσαρίνα|Τσαρίνα]] του [[Βασίλειο της Ρωσίας|Βασιλείου της Ρωσίας]] και τη δεύτερη σύζυγος του [[Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας|Ιβάν του Τρομερού]].▼
▲'''Η Μαρία Τεμριούκοβνα''' (c. 1544 – 1 Σεπτέμβρη του 1569) ήταν μία [[Κιρκάσιοι|Κιρκασιανή]] [[τσαρίνα|Τσαρίνα]] του [[Βασίλειο της Ρωσίας|Βασιλείου της Ρωσίας]] και τη δεύτερη σύζυγος του [[Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας|Ιβάν του Τρομερού]].
== Ζωή ==
Η κόρη του Τεμριούκ (Τιμούρ ή Τεϋμούρ) της [[Καμπάρδια|Καμπάρντια]], η Μαρία (αρχικά ονομαζόταν '''Κούτσενεϊ μπιντ Τευμούρ''' πριν από τη βάπτιση της) παρουσιάστηκε στον Ιβάν στη [[Μόσχα]] μετά το θάνατο της πρώτης συζύγου του, [[Αναστασία Ρομάνοβνα]]. Η ρωσική λαογραφία λέει για το πώς η πρώτη γυναίκα του Ιβάν, πριν πεθάνει, τον προειδοποίησε να μην πάρει ειδωλολάτρισσα ως γυναίκα. Ο Ιβάν ήταν τόσο χτυπημένος από την ομορφιά της Μαρίας, που αποφάσισε να την παντρευτεί αμέσως. Στις 21 Αυγούστου 1561, παντρεύτηκαν, τέσσερις ημέρες πριν από τα 31α γενέθλια του Ιβάν. Ο γάμος πραγματοποιήθηκε αφού ναυάγησαν οι διαπραγματεύσεις γάμου μεταξύ του Ιβάν και της [[Αικατερίνη Γιαγκελλόνων|Αικατερίνης Γιαγκελλόνων]].
Ο Ιβάν σύντομα ήρθε να μετανιώσει για την απόφαση να την παντρευτεί, λόγω του ότι η νέα του σύζυγος θεωρείτο αναλφάβητη και εκδικητική. Ποτέ δεν εντάχθηκε πλήρως στον τρόπο ζωής των Μοσχοβιτών και θεωρήθηκε φτωχή [[μητριά]] των δύο γιων του, [[Ιβάν Ιβάνοβιτς τσάρεβιτς|Ιβάν]] και του [[Φιοντόρ Α΄ της Ρωσίας|Φιοντόρ]]. Γέννησε έναν γιο με το όνομα Βασιλή, που πήρε το όνομά του από τον [[Βασίλειος Γ΄ της Ρωσίας|πεθερό]] τηε στις 21 Μαρτίου 1563, αν και πέθανε στις 3 Μαΐου την ίδια χρονιά. Τη Μαρία την μισούσαν γενικά οι υπηκόοι της, που την θεωρούσαν χειραγωγική και [[μαγγανεία|σαν μάγισσα]] στη συμπεριφορά της. Μερικοί ιστορικοί
Πέθανε την 1η Σεπτεμβρίου 1569 σε ηλικία 25 ετών. Φημολογήθηκε ότι είχε δηλητηριαστεί από τον σύζυγό της. Ο Τσάρος δεν παραδέχτηκε ποτέ κάτι τέτοιο και είχε βασανίσει πολλούε ανθρώπους με την υποψία δολοφονίας της Τσαρίνας.
== Βιβλιογραφικές αναφορές ==
* Troyat, Henri ''Ivan le Terrible'' . Flammarion, Παρίσι, 1982
|