Φρέντερικ Λέιτον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:BE0E:DF00:5CAE:9A11:ABFF:A310 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό NikosLikomitros Ετικέτα: Επαναφορά |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Φρέντερικ Λέιτον''' (Sir Frederic Leighton) ήταν επιφανής [[Αγγλία|Άγγλος]] [[Ζωγραφική|ζωγράφος]] και ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ακαδημαϊκής σχολής στην Αγγλία. Γεννήθηκε το 1830 στο Σκάρμπορω (Scarborough) της κομητείας του Γιόρκσαϊρ (Yorkshire) της Αγγλίας και πέθανε στο [[Λονδίνο]] τον Ιανουάριο του 1896, σε ηλικία 66 ετών.
==Βιογραφία==
Ο Λέιτον σπούδασε σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και το 1852 πήγε στη [[Ρώμη]], όπου ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τον Άγγλο μυθιστοριογράφο [[Ουίλιαμ Μέικπης Θάκερυ]] (William Makepeace Thackeray), τη Γαλλίδα συγγραφέα [[Γεωργία Σάνδη]] (George Sand) και τον Άγγλο ποιητή [[Ρόμπερτ Μπράουνινγκ]] (Robert Browning). Από το 1855 ως το 1859 έζησε στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον [[Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ|Ενγκρ]] και τον [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ντελακρουά]].
Γραμμή 8:
Από το 1860, ο Λέιτον εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο, όπου συνδέθηκε με τον κύκλο των Προ-ραφαηλιτών ζωγράφων. Έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στους καλλιτεχνικούς κύκλους της αγγλικής πρωτεύουσας, ενώ το 1869 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας (Royal Academy) και το 1878 πρόεδρός της. Ήταν ο πρώτος Άγγλος ζωγράφος που τιμήθηκε τόσο πολύ.
Στην έκθεση της Βασιλικής Ακαδημίας που διοργανώθηκε το 1855 στο Λονδίνο, ο πίνακας του Λέιτον «Η Μαντόνα του Τσιμαμπούε» αγοράστηκε από τη βασίλισσα Βικτωρία. Το γεγονός αυτό εντυπωσίασε και σηματοδότησε την άνθηση μιας νέας ακαδημαϊκής τεχνοτροπίας στην αγγλική τέχνη, όπου χρησιμοποιούνταν οι μνημειώδεις μορφές και αναλογίες της κλασικής Ελλάδας και της ύστερης Αναγέννησης. Εξαιρετικής τέχνης είναι και "Το Λουτρό της Ψυχής" (1890, Πινακοθήκη Τέητ, Λονδίνο).
==Το τέλος==
Το 1886, ο Λέιτον έγινε βαρονέτος και μια ημέρα πριν από το θάνατό του, το 1896, έλαβε τον τίτλο του βαρόνου. Στέφανο κατέθεσε στον τάφο του, εκ μέρους της Βασιλικής Ακαδημίας, ο ζωγράφος [[Τζων Έβερετ Μίλαι]] (John Everett Millais, 1829 – 1896), ο οποίος μετά το θάνατο του Λέιτον τον διαδέχτηκε ως πρόεδρος της Ακαδημίας, πλην όμως πέθανε κι αυτός την ίδια χρονιά.
<gallery widths="200px" heights="200px" perrow="4" caption="Επιλογή έργων">
Γραμμή 20:
</gallery>
==Παραπομπές==
<references />▼
==Πηγές==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Λέιτον, Σερ Φρέντερικ», τόμος 38, σελ. 49. Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
* Gay Daly: "Pre-Raphaelites in Love", p. 205, Fontana, London, 1990.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
{{clear}}
==Δείτε επίσης==
* [[Οικία – Μουσείο Λέιτον]]
{{Authority control}}
Γραμμή 38:
[[Κατηγορία:Άγγλοι ζωγράφοι]]
[[Κατηγορία:Προραφαηλίτες ζωγράφοι]]
▲<references />
[[Κατηγορία:Βαρονέτοι της Μεγάλης Βρετανίας]]
| |||