Μαρτινισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
O '''Μαρτινισμός''' (γαλλ. ''martinisme'', αγγλ. ''martinism'') είναι μυστικο-[[Θεοσοφισμός|θεοσοφικό]] σύστημα που θεμελίωσε ο [[Λουί-Κλωντ ντε Σαιν Μαρτέν]], ο επονομαζόμενος "Άγνωστος Φιλόσοφος" ([[Αμπουάζ]], 18 Ιαν.1743 - Aulnay, 13 Οκτ. 1803) στη [[Γαλλία]] κατά τα τέλη του δεκάτου ογδόου αιώνα, βασιζόμενος σε δύο προγενέστερες μυητικές παραδόσεις: αφ' ενός των ''[[Τάγμα των Τεκτόνων Ιπποτών Εκλεκτών Κοέν του Σύμπαντος|Τεκτόνων Ιπποτών Εκλεκτών Κοέν του Σύμπαντος]]'' του [[Μαρτίνες ντε Πασκουάλλυ]] και αφ' ετέρου της θεοσοφικῆς διδασκαλίας του Jacob Boehme.
Διευκρινίζεται ότι ο όρος "θεοσοφικό" εδώ έχει την γενική έννοια του "αναφερομένου στην Θεία Σοφία" και δεν περιορίζεται στην [[Θεοσοφική Εταιρεία]] την οποίαν ίδρυσε το 1875 η [[
Εξάλλου, ο Μαρτινισμός αποτελεί έκφραση του ευρωπαϊκού [[ιλλουμινισμός|ιλλουμινισμού]] και αντιτάχθηκε στον υλισμό των [[Εγκυκλοπαιδιστές|Εγκυκλοπαιδιστών]] (''Encyclopédie ou Dictionnaire raisonné des sciences'') του 18ου αιώνα. Επίσης, ο Μαρτινισμός θεωρείται ως ένας από τους προδρόμους του Ευρωπαϊκού [[Ρομαντισμός|ρομαντισμού]] (Auguste Viatte, Les Sources Occultes du Romantisme. Illuminisme, Theosophie 1770 - 1820, Bibliotheque L'evolution de l'Humanité, 2001), επηρέασε δε συγγραφείς όπως ο [[Ονορέ ντε Μπαλζάκ]] (βλ. [http://www.bldt.net/Om/article.php3?id_article=198 Balzac et le Martinisme]).
Γραμμή 52:
== Σχέση Μαρτινισμού και Τεκτονισμού ==
Ο Μαρτινισμός συγχέεται πολλές φορές με τον Τεκτονισμό. Απέκτησε επίσημη δομή από τον Gerard Encausse ή Papus ο οποίος ήταν παράλληλα και Τέκτων. Η παράλληλη συμμετοχή αποδεικνύει ότι άλλη είναι η γραμμή του Μαρτινισμού και άλλη του Τεκτονισμού,
Η παράλληλη συμμετοχή στον Τεκτονισμό και τον Μαρτινισμό όχι μόνον είναι εφικτή αλλά και για πολλούς μελετητές συμπληρωματική. Τούτο δε, καταδεικνύει ότι το μέλος έχει επιλέξει ως κατάλληλους για τον εαυτόν του και τους δύο αυτούς μη ταυτόσημους διαφορετικούς δρόμους. Κανένα Τεκτονκό Τάγμα δεν θέτει ως προϋπόθεση την Μαρτινιστική ιδιότητα, ούτε δε και το αντίθετο.
Γραμμή 94:
*''Ode sur l'Origine et la destination de l'homme'', Londres, [1781 ?], in-8°, 4 p.
*''Tableau naturel des rapports qui existent entre Dieu, l'Homme et l'Univers'', par un Ph... Inc... , Édimbourg, 1782, in-8°, première partie : 276 p., seconde partie : 244 p. (Μεταφρασμένο στην ελληνική υπό τον τίτλο: ''Φυσικός Πίνακας των Σχέσεων μεταξύ Θεού, Ανθρώπου και Σύμπαντος'', εκδ. Πύρινος Κόσμος, Αθήνα 2004).
*''L'Homme de désir'', Lyon 1790, in-8°, 412 p. (Μεταφρασμένο στην ελληνική υπό τον τίτλο: ''Ο Άνθρωπος της Επιθυμίας'', εκδ. Πύρινος Κόσμος,
*''Ecce homo'', Paris, Imprimerie du Cercle Social, An IV de la Liberté [1792], in-12°, 165 p. (Μεταφρασμένο στην ελληνική υπό τον τίτλο: ''Ecce Homo'', εκδ. Τετρακτύς, Αθήνα 1991).
*''Le Nouvel Homme'', Paris an IV de la Liberté [1792], in- 8°, 432 p. (Μεταφρασμένο στην ελληνική υπό τον τίτλο ''Ο Νέος Άνθρωπος'', εκδ. Designer Brothers, ΑΘήνα 2012).
Γραμμή 101:
*''De l'esprit des choses'' ou Coup d'œil philosophique sur la nature des êtres et sur l'objet de leur existence, par le Philosophe Inconnu, Paris, Laran-Debrai-Fayolle, an VIII [1800], in-8°, t. I : 326-IV p., t. II : 345-V p.
*''Le Ministère de l'Homme-Esprit'', par le Philosophe Inconnu, Paris, an XI [1802], in-8°, XVI-472 p. (Μεταφρασμένο στην ελληνική υπό τον τίτλο: ''Το Υπούργημα του Ανθρώπου Πνεύματος'', εκδ. Βιβλιοθήκη της Σφιγγός, Αθήνα).
*''Des nombres'', par Saint-Martin, œuvre posthume, Paris, Imprimerie lithographique de Leroy, 1843, in-4°, II-115 p. (Μεταφρασμένο στην ελληνική υπό τον τίτλο: ''Περί των Αριθμών'', εκδ. Πύρινος Κόσμος,
===Έργα μεταγενεστέρων Μαρτινιστών===
| |||