Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +εσωτερ.σύνδεσμος προς νέο λήμμα
Γραμμή 39:
 
[[Image:Monument to Alfonso X El Sabio, La Puebla del Rio.JPG|250px|thumb|upright|left|Μνημείο του Αλφόνσου του Σοφού στην πόλη [[Λα Πουέμπλα δελ Ρίο]] της [[Σεβίλλη (επαρχία)|επαρχίας της Σεβίλλης]]]]
 
Ως διανοούμενος, ο Αλφόνσος κέρδισε αξιοσημείωτη επιστημονική φήμη χάρη στην ενθάρρυνση της [[αστρονομία]]ς. Υπήρξε ο βασιλιάς που ''«παρατούσε το στέμμα για τον [[Αστρολάβος|αστρολάβο]] και ξεχνούσε τη Γη για τον ουρανό»''. Στους επόμενους αιώνες κατηγορήθηκε συχνά ως ασεβής για το διάσημο σχόλιό του ''«Αν ήμουν παρών κατά τη Δημιουργία (του Σύμπαντος), θα είχα κάνει ορισμένες χρήσιμες υποδείξεις στον Δημιουργό για την καλύτερη/απλούστερη διάταξη του Σύμπαντος»'', αλλά προφανώς μιλούσε βασιζόμενος στις ανακρίβειες και στα εξαιρετικά πολύπλοκα μαθηματικά που απαιτούνταν για την απόδειξη του [[Πτολεμαϊκό σύστημα|πτολεμαϊκού συστήματος]], γνωστού σε αυτόν από τους [[Άραβες]], για το οποίο διατηρούσε, ως φαίνεται, αμφιβολίες. Εξάλλου, το απόφθεγμα αυτό αμφισβητείται από μερικούς ιστορικούς<ref>Owen Gingerich: "Alfonso X as Patron of Astronomy."</ref>. Ο Αλφόνσος κάλεσε στο Τολέδο κυρίως Εβραίους μεταφραστές που μετέφρασαν αραβικά επιστημονικά κείμενα στα καστιλιάνικα. Η συμβολή του στην αστρονομία κορυφώθηκε με τη σύνταξη των [[Αλφόνσειοι Πίνακες|Αλφόνσειων Πινάκων]], που βασίστηκαν σε υπολογισμούς του [[Αρζαχήλ]]. Εξαιτίας τους, ο μεγάλος κρατήρας [[Αλφόνσος (κρατήρας)|Αλφόνσος]] στη Σελήνη πήρε το όνομά του προς τιμή του Αλφόνσου του Σοφού. Ο Αλφόνσος είναι επίσης ο συγγραφέας μιας από τις πρώτες πραγματείες για το [[σκάκι]] στον δυτικό κόσμο.
 
Από την αρχή ήδη της βασιλείας του ο Αλφόνσος προσέλαβε αδιακρίτως Χριστιανούς, Εβραίους και Μουσουλμάνους λογίους στην αυλή του, κυρίως για τη μετάφραση βιβλίων από τα αραβικά και τα εβραϊκά στα λατινικά και στην καστιλιάνικη διάλεκτο, παρότι πάντα επέμενε στο να επιβλέπει προσωπικά τις μεταφράσεις. Αυτή η ομάδα λογίων ειδικευμένων στις γλώσσες σχημάτισε το βασιλικό του ''scriptorium'', γνωστό ως ''Escuela de Traductores de Toledo'', (δηλαδή [[Σχολή Μεταφραστών του Τολέδο)]]. Η τελική τους παραγωγή προώθησε την καστιλιάνικη διάλεκτο ως γλώσσα της επιστήμης και της λογοτεχνίας, θέτοντας τα θεμέλια της νέας [[Ισπανική γλώσσα|ισπανικής]]. Η εξελιγμένη εκδοχή της καστιλιάνικης διαλέκτου εισάχθηκε και στη βασιλική αυλή, όπου αντικατάστησε τη λατινική που μέχρι τότε ήταν η γλώσσα σε κοινή χρήση από τη βασιλική διπλωματία στη Λεόν και Καστίλλη<ref>{{cite book | title=Alfonso X: la forja de la España moderna | author=Valdeón Baruque, Julio | year=2003 | publisher=Ediciones Temas de Hoy, S.A. | location=Madrid | isbn=84-8460-277-X}}</ref>.
 
Τα περισσότερα από τα πρώτα κείμενα που μεταφράσθηκαν εκείνη την εποχή σώζονται σε ένα μόνο [[χειρόγραφο]]. Η πρώτη μετάφραση είχε στην πραγματικότητα παραγγελθεί από τον αδελφό του Αλφόνσου Φερδινάνδο (ο οποίος είχε μεγάλη εμπειρία, διπλωματική όσο και στρατιωτική, με τους Μουσουλμάνους της νότιας Ιβηρικής και της βόρειας Αφρικής): ήταν μια καστιλιάνικη μετάφραση του αλληγορικού μύθου με ζώα ''Kalila wa-Dimna''<ref>David A. Wacks, ''Framing Iberia: Maqamat and Frametales in Medieval Spain'', Leiden, Brill, 2007, σσ. 86–128</ref> ένα έργο που ανήκει στην παράδοση των διδακτικών ιστοριών για τη διδαχή της σωστής και αποτελεσματικής διακυβερνήσεως στους μονάρχες.