Νήσος Μαργαρίτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
επέκταση από αγγλική βίκι
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
 
{{coord|10|59|13|N|63|56|08|W|type:island|display=title}}
 
{{Νησί
| όνομα = Μαργαρίτα
Γραμμή 16 ⟶ 13 :
| μεγαλύτερα_νησιά =
| ακτογραμμή =
| έκταση = 1.020072
| χερσαία_έκταση =
| υψηλότερη_κορυφή = San Juan or Cerro Grande
Γραμμή 31 ⟶ 28 :
| όνομαδιαίρεσης5 =
| διαίρεση5 =
| πληθυσμός = 436491.900610<ref name="census">[http://www.ine.gob.ve/index.php?option=com_content&view=category&id=171&Itemid=90 Απογραφή 2011]</ref>
| ημ.απογραφής = 2011
| πυκνότητα = 428458,36
| εθνικότητες =
| ιστότοπος =
}}
 
Η '''Μαργαρίτα''' ([[Ισπανική γλώσσα|ισπανικά]]: ''Isla de Margarita'', [[Ισπανική γλώσσα|ισπανική]] <small> προφορά [[ΔΦΑ]]</small>: [marɣaˈɾita]) είναι [[νησί]] στην [[Καραϊβική Θάλασσα|Καραϊβική]], το οποίο ανήκει στη [[Βενεζουέλα]]. Έχει έκταση 1.020072 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|τ.χλμ.]] και πληθυσμό 436491.900610 κατοίκους<ref name="census"/> σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Πρωτεύουσα του νησιού αλλά και της πολιτείας [[Νούεβα Εσπάρτα]] είναι η [[Λα Ασουνσιόν]].
 
==Ιστορία==
Ο [[Χριστόφορος Κολόμβος]] ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε στο νησί της Μαργαρίτας το 1498. Οι ιθαγενείς του νησιού ήταν οι Guaiqueries. Στην ακτή του νησιού υπήρχε αφθονία [[Μαργαριτάρι|μαργαριταριών]], τα οποία αντιπροσώπευαν σχεδόν το ένα τρίτο του φόρου του Νέου Κόσμου στο [[Μοναρχία της Ισπανίας|Ισπανικό Στέμμα]]. Το νησί της Μαργαρίτας οχυρώθηκε ενάντια στην αυξανόμενη απειλή των [[Πειρατεία|πειρατικών]] επιθέσεων και ορισμένες οχυρώσεις παραμένουν έως σήμερα. Ήταν το κέντρο της ισπανικής αποικιακής επαρχίας Μαργαρίτα, που ιδρύθηκε το 1525.
 
Το 1561, το νησί καταλήφθηκε από τον [[Λόπε ντε Αγκίρε]] (Lope de Aguirre), έναν διαβόητο βίαιο και επαναστάτη κατακτητή. Γύρω στο 1675, το νησί κατακτήθηκε ξανά, αυτή τη φορά από τον Red Legs Greaves, έναν πειρατή γνωστό για τον ανθρωπισμό και την ηθική του. Κατέλαβε έναν στόλο ισπανικών πλοίων έξω από το λιμάνι, πριν γυρίσει τα όπλα στα οχυρά τα οποία χτύπησε και διεκδίκησε μεγάλη λεία από μαργαριτάρια και [[Χρυσός|χρυσό]].<ref name="Gosse - Who’s Who">{{cite book|last1=Gosse|first1=Philip|title=The Pirates' Who's Who by Philip Gosse|date=1924|publisher=Burt Franklin|location=New York|url=http://www.gutenberg.org/files/19564/19564-h/19564-h.htm|access-date=23 June 2017}}</ref> Η ιστορία της σύλληψης του Greaves στο νησί δεν εμφανίζεται στα ιστορικά ισπανικά αρχεία και μπορεί να είναι φανταστική.<ref name="Pitcaithly">{{cite web|last1=Pitcaithly|first1=Marcus|title=Pirate Corner: The kilted buccaneer|url=http://marcuspitcaithly.wixsite.com/marcus-pitcaithly/single-post/2014/07/15/Pirate-Corner-The-kilted-buccaneer|website=Marcus Pitcaithly|access-date=11 April 2018|language=en}}</ref> Η κατασκευή του φρουρίου «Σάντα Ρόζα» διατάχθηκε από τον κυβερνήτη, Juan Muñoz de Gadea, μετά την επίθεση του Γάλλου πειρατή Marquis de Maintenon στο νησί στις αρχές του 1676.
 
Το νησί απέκτησε ανεξαρτησία από τους Ισπανούς το 1814 μετά την κατάρρευση της Πρώτης Δημοκρατίας της Βενεζουέλας. Έγινε η πρώτη μόνιμα ελεύθερη περιοχή στη Βενεζουέλα. Την ίδια χρονιά, η Λουίζα Κάσερες ντε Αρισμέντι (Luisa Cáceres de Arismendi) συνελήφθη και κρατήθηκε σε ένα μπουντρούμι του φρουρίου της Σάντα Ρόζα στο νησί σε μια προσπάθεια να ασκηθεί πίεση στον σύζυγό της Χουάν Μπαουτίστα Αρισμέντι (Juan Bautista Arismendi), ο οποίος αγωνιζόταν για ανεξαρτησία. Η κράτησή της διήρκεσε πάνω από τρία χρόνια. Ο [[Σιμόν Μπολίβαρ]] επιβεβαιώθηκε ως αρχηγός της Δεύτερης Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στο νησί το 1816. Από τότε ξεκίνησε μια εννιάχρονη εκστρατεία για να απελευθερώσει τη Βενεζουέλα, την [[Κολομβία]], τον [[Ισημερινός (χώρα)|Ισημερινό,]] το [[Περού]] και τη [[Βολιβία]] από το ισπανικό στέμμα.
 
Στη σύγχρονη εποχή, το νησί της Μαργαρίτας ήταν κατά κύριο λόγο τουριστικός προορισμός.<ref name=":2">{{Cite web|url=https://www.caracaschronicles.com/2019/05/05/margarita-paradise-gone-rack-and-ruin/|title=Margarita: Paradise Gone Rack and Ruin|last=Rosas|first=Roselis González|date=2019-05-05|website=[[Caracas Chronicles]]|language=en-US|access-date=2020-01-12}}</ref> Το καθεστώς του νησιού ως αφορολόγητου λιμένα ιδρύθηκε το 1974 για την προώθηση εμπορικών και τουριστικών βιομηχανιών, με τις εισαγωγές χαμηλότερων τιμών να αυξάνουν τους επισκέπτες και να προωθούν την ανάπτυξη ξενοδοχείων.
 
== Παραπομπές ==
<references />
 
{{Authority control}}
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Isla Margarita}}
 
[[Κατηγορία:Νησιά της Βενεζουέλας|Μαργαριτα]]