Θεοσοφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Η Επταπλότητα: Η Επταπλότητα των Ριζικών Φυλών Ετικέτες: Αναιρέθηκε μεγάλη προσθήκη Οπτική επεξεργασία |
||
Γραμμή 33:
Οι θεοσοφιστές επίσης πιστεύουν ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός αναπτύσσεται στη διάρκεια ενός κύκλου επτά εποχών ενσάρκωσης και πνευματικής εξέλιξης. Έτσι, την πρώτη περίοδο οι άνθρωποι ήταν πνευματικά πένητες. Στην δεύτερη περίοδο, είναι γνωστοί ως ''Υπερβόρειοι'', στην τρίτη σαν ''Λεμούριοι'', και στην τέταρτη σαν ''Άτλαντες''. Καθώς η [[Ατλαντίδα]] ήταν το ναδίρ αυτού του κύκλου, η παρούσα πέμπτη εποχή είναι μια περίοδος αναγέννησης της ψυχικής κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
=== Η Επταπλότητα των Ριζικών Φυλών ===
Η «Μυστική διδασκαλία» της Έλενα Πέτροβα Μπλαβάτσκυ υποστηρίζει τη ταυτόχρονη εξέλιξη επτά διαφορετικών ομάδων ανθρώπων (Ριζικών Φυλών) πάνω σε επτά διαφορετικές περιοχές της γης (Ηπείρων). Η πρώτη προϊστορική ήπειρος πάνω στην οποία εξελίχθηκε η πρώτη ανθρώπινη Φυλή από τους θείους προγόνους της ονομάζεται απ’ αυτήν «Η Άφθαρτη Ιερή Χώρα». Η ήπειρος αυτή λέγεται ότι είναι η μόνη που διαρκεί από την αρχή μέχρι το τέλος του κύκλου της κοσμικής εξέλιξης (Μανβαντάρα) και επίσης η κοιτίδα του πρώτου ανθρώπου και ο τόπος κατοικίας του τελευταίου θείου θνητού ανθρώπου. Γι’ αυτή την «ιερή και μυστηριώδη χώρα» δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα, εκτός από το ότι «ο πολικός αστέρας έχει συνεχώς στραμμένο το βλέμμα πάνω της και ότι είναι «το στέμμα του Βορείου Πόλου» που δεν έχει αφανισθεί ποτέ, ούτε θα αφανισθεί μέχρι το τέλος και των Επτά Φυλών. Η δεύτερη Ήπειρος ήταν η Υπερβοραία, η κοιτίδα της εύτερης Φυλής των Υπερβορείων, συσχετιζόμενη πάλι με τον απώτατο Βορά. Η Τρίτη Ήπειρος ήταν η Λεμουρία, κοιτίδα της Τρίτης Ριζικής Φυλής των Λεμουρίων. Αυτή η τεράστια ήπειρος εκτεινόταν στον Ειρηνικό, τον Ινδικό και τον Ατλαντικό ωκεανό: Αυτή κάλυπτε όλη την περιοχή από τους πρόποδες των Ιμαλαΐων, που τη χώριζαν από την εσωτερική θάλασσα που εκτεινόταν τότε πάνω από το σημερινό Θιβέτ, τη Μογγολία και τη μεγάλη έρημο Γκόμπι...Από εκεί εκτεινόταν νότια διαμέσου των περιοχών που είναι γνωστές σήμερα σα Νότια Ινδία, Κεϋλάνη και Σουμάτρα. Μετά προχωρώντας πιο νότια αγκάλιαζε στο δρόμο της στο δεξί της χέρι τη Μαδαγασκάρη και στο αριστερό την Αυστραλία και την Τασμανία, προχωρώντας προς τα κάτω μέχρι μερικές μοίρες του Ανταρκτικού κύκλου. Από την Αυστραλία, που ήταν τότε μια εσωτερική περιοχή αυτής της μητρικής Ηπείρου, αυτή εκτεινόταν μακριά μέσα στον Ειρηνικό Ωκεανό, πέρα από το Νησί του Πάσχα...
Η Μπλαβάτσκυ επισημαίνει ιδιαίτερα το γεγονός ότι η ήπειρος της Λεμουρίας δεν περιλάμβανε μόνο μια τεράστια περιοχή στον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό, αλλά εκτεινόταν επίσης με τη μορφή ενός πετάλου πέρα από τη Μαδαγασκάρη, γύρω από τη «Νότια Αφρική» (που ήταν τότε μόνο ένα κομμάτι στη διαδικασία του σχηματισμού) και διά μέσου του Ατλαντικού ωκεανού μέχρι τη Νορβηγία! Περιγράφει δηλαδή την ύπαρξη και μιας «Βόρειας ή Ατλαντικής Λεμουρίας» κατά τη δευτερογενή Εποχή, από την οποία προήλθε αργότερα η ήπειρος της Ατλαντίδας. Η ύπαρξη του μεγάλου Αγγλικού κοιτάσματος γλυκού νερού που είναι γνωστό σα Wealden και το οποίο οι γεωλόγοι θεωρούν σαν το στόμιο ενός προηγούμενου μεγάλου ποταμού (υποτίθεται ότι ήταν ο κύριος ποταμός που αποστράγγιζε τότε τη Βόρεια Λεμουρία), καθώς επίσης η ύπαρξη της υπερυψωμένης [[Μεσοωκεάνια ράχη|μεσοωκεάνιας ράχης]] στην Ατλαντική λεκάνη, ύψους 2700 μέτρων, θεωρούνται απ’ αυτήν αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη αυτής της Βόρειας Λεμουρίας: (Η Ράχη αυτή) προχωρά για κάπου τρεις ή πέντε χιλιάδες χιλιόμετρα προς τα νότια από ένα σημείο κοντά στα Βρετανικά Νησιά, κλείνει αρχικά προς τη Νότια Αμερική, μετά μετατοπίζεται σχεδόν κατά ορθές γωνίες, για να προχωρήσει τελικά προς μια νοτιοανατολική κατεύθυνση προς την Αφρικανική ακτή...Αυτή η ράχη είναι το υπόλειμμα μιας Ατλαντικής ηπείρου και αν μπορούσε να εξετασθεί περισσότερο θα αποδείκνυε τη πραγματικότητα μιας υπόγειας πεταλοειδούς ένωσης με μια προηγούμενη ήπειρο στον Ινδικό ωκεανό. Η ήπειρος της Λεμουρίας διασπάστηκε αργότερα σε πολλά νησιά και νέες ξεχωριστές ηπείρους. Εκείνες πάντως τις μέρες δεν υπήρχαν ακόμη η Αφρική, η Βόρειος και η Νότιος Αμερική και η Ευρώπη. Όλες αυτές μισοκοιμόντουσαν ακόμη στους βυθούς των ωκεανών. Ούτε υπήρχε ακόμα ένα μεγάλο μέρος της σημερινής Ασίας, γιατί οι περιοχές πέρα από τα Ιμαλάια καλύπτονταν από θάλασσες και πέρα από αυτές εκτείνονται οι χώρες που ονομάζουμε σήμερα Γροιλανδία, Ανατολική και δυτικής Σιβηρία κ.λ.π.: Η αχανής Ήπειρος που είχε βασιλεύσει κάποτε υπέρτατη πάνω στον Ινδικό, Ατλαντικό και Ειρηνικό ωκεανό αποτελείτε τώρα από τεράστια νησιά τα οποία βαθμιαία εξαφανίζονταν το ένα μετά το άλλο, μέχρι που η τελική αναταραχή κατάπιε τα τελευταία υπολείμματά της...
'''Οι δύο πρώτες Φυλές θεωρούνται βασικά σαν «αιθερικές»''', ενώ ο πρώτος φυσικός και ανδρόγυνος στην αρχή άνθρωπος εμφανίσθηκε στην αρχή της '''Τρίτης Φυλής των Λεμουρίων'''. Σύμφωνα με ένα αρχαίο σχόλιο που αναφέρει η Μπλαβάτσκυ η Τρίτη Φυλή ήταν στη μέση περίπου της ανάπτυξής της όταν έγειρε ο άξονας περιστροφής της γης και ο ήλιος και η σελήνη έπαυσαν να λάμπουν πια πάνω από τα κεφάλια των Λεμουρίων. Αυτοί γνώρισαν τότε το χιόνι και τη παγωνιά και μαζί με όλες τις άλλες μορφές ζωής ελάττωσαν την ανάπτυξή τους. Όσοι δεν αφανίσθηκαν τότε, παρέμειναν υποαναπτυχτοι σε μέγεθος και διάνοια. Στα μέσα της Τρίτης Φυλής υποτίθεται πως έγινε και ο διαχωρισμός των φύλων ή η περίφημη θεολογική «Πτώση» στη γέννηση και ο αγενής, ερμαφρόδιτος προηγουμένως άνθρωπος, ο οποίος πολλαπλασιαζόταν μέχρι τότε μόνο με τη θέλησή του, απέκτησε γένος και χρειαζόταν πια για την αναπαραγωγή του τη σύζευξή του με το αντίθετο φύλο. Μαζί με το μέγεθός των Λεμουρίων μίκρυνε και η διάρκεια της ζωής τους, ενώ συγχρόνως αυτοί έπεσαν και σε ηθική «πτώση», μιγνυόμενοι σεξουαλικά με διάφορες ζωικές φυλές καθώς επίσης «αποκτώντας άνομα τη θεία γνώση και ακολουθώντας πρόθυμα την αριστερή ατραπό». Έτσι ακόμα και πριν την έλευση της τέταρτης φυλής των Ατλάντων η πλειοψηφία της ανθρωπότητας είχε πέσει στην αμαρτία και την ανομία, εκτός από μια ιεραρχία «Εκλεκτών». Οι εκλεκτοί αυτοί της Λεμουρίας βρήκαν καταφύγιο στο «Ιερό Νησί» (τώρα η θρυλική Σαμπάλα στη έρημο Γκόμπι), ενώ μερικές από τις άνομες φυλές της χωρίσθηκαν από τη βασική φυλή και ζούσαν πια στις ζούγκλες και υπόγεια σαν άνθρωποι των σπηλαίων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η θεοσοφία πιστεύει ότι ο πλανήτης μας υπόκειται σε επτά περιοδικές μεταβολές ή μεγάλες αναταραχές της γης, οι οποίες προχωρούν με τον ίδιο ρυθμό με τις επτά ριζικές φυλές. Κατά τις μεταβολές αυτές άλλες ήπειροι καταποντίζονται και άλλες ανυψώνονται από το πυθμένα των ωκεανών με αποτέλεσμα η όψη του πλανήτη να αλλάζει κάθε φορά δραματικά. Η Λεμουρία καταστράφηκε από ηφαιστειακές εκρήξεις, ενώ τα εναπομείναντα τμήματά της χωρίσθηκαν σε μικρότερες ηπείρους εξ’ αιτίας της μείωσης της ταχύτητας της περιστροφής της γης. Σύμφωνα με το αρχαίο σχόλιο όταν η γη περιστρέφεται βραδύτερα απ’ ότι συνήθως και ο άξονάς της μετατοπίζεται, συμβαίνουν σε αυτή μεγάλες αναταραχές. Τα νερά «κύλησαν έτσι γύρω από τη Λεμουρία, η οποία αφανίσθηκε πριν από 850.000 περίπου χρόνια.
Η '''Τετάρτη Φυλή, η Φυλή των Ατλάντων''' έζησε στην Ήπειρο της Ατλαντίδας, πέρα από τις «Ηράκλειες Στήλες», στον Ατλαντικό ωκεανό. Η ήπειρος αυτή καταποντίσθηκε και πολλά από τα σημερινά νησιά του Ατλαντικού αποτελούν κορυφές των παλαιότερων υψηλότερων βουνών της (π.χ. οι Αζόρες). Το τελευταίο τμήμα της, η νήσος Ποσειδωνία που αναφέρει ο Πλάτωνας, θεωρείται ότι καταποντίσθηκε πριν από 12.000 χρόνια. Ας σημειωθεί ότι όταν ανακαλύφθηκε η Αμερική, αυτή ονομαζόταν από μερικές ντόπιες φυλές Ατλάντα. Τη γεωλογική βάση της Ατλαντίδας αποτέλεσε το Ατλαντικό τμήμα της Λεμουρίας. Η Ατλαντίδα δηλαδή σύμφωνα με την Μπλαβάτσκυ ήταν μια ανάπτυξη της Ατλαντικής επιμήκυνσης της Λεμουρίας και όχι μια εντελώς καινούργια μάζα ξηράς που ανυψώθηκε για να ικανοποιήσει τις ειδικές ανάγκες της Τετάρτης Ριζικής Φυλής. Οι Άτλαντες αναπτύχθηκαν από ένα πυρήνα των ανθρώπων της Τρίτης Φυλής της Βόρειας Λεμουρίας, που ήσαν χονδρικά επικεντρωμένοι σε ένα σημείο ξηράς στο οποίο βρίσκεται τώρα ο μέσος Ατλαντικός ωκεανός. Η ήπειρός τους σχηματίσθηκε από την ένωση πολλών νησιών και χερσονήσων τα οποία ανυψώθηκαν στη πορεία του χρόνου. Μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας η «Λεμουρία δε πρέπει να συγχέεται πια με την Ατλαντική Ήπειρο, απ’ ότι η Ευρώπη με την Αμερική». Στη συνέχεια οι Άτλαντες έγιναν με τη σειρά τους «μαύροι από αμαρτία». Ο Βασιλιάς τους Θεβετάτα ήταν ένας από τους τελευταίους κάτω από την κακοποιό επίδραση του οποίου οι αυτοί έγιναν ένα έθνος διεστραμμένων μάγων. Ήλθε έτσι και η δικιά τους τελική καταστροφή από το Μεγάλο Κατακλυσμό του Νώε που περιγράφεται αλληγορικά στην Γένεσις κεφάλαια 6-10 με τον καταποντισμό της ηπείρου τους οι γίγαντες άτλαντες πέθαναν.
Τώρα βρισκόμαστε στη '''Πέμπτη η Αρία Φυλή''' της οποίας η κοιτίδα είναι τα υψίπεδα της Κεντρικής Ασίας, στη περιοχή της σημερινής ερήμου Γκόμπι, η οποία ήταν τότε μια «εσωτερική θάλασσα».. Η Τέταρτη Φυλή των Ατλάντων και η Πέμπτη δική μας είναι οι μόνες καθαρά φυσικές, υλικές και «γήινες». Υπολείπονται όμως άλλες δυο φυλές μέχρι την Εβδόμη Φυλή για να ολοκληρωθεί ο Κύκλος μας και αυτές θα είναι λιγότερο υλικές από τις προηγούμενες. Με άλλα λόγια με τη δική μας Φυλή έχουμε φθάσει στο ναδίρ της υλικότητας και με την '''επόμενη Έκτη Φυλή''' θα αρχίσει η πνευματικοποίησή μας ή «αιθεροποίησή» μας, η οποία θα επιτευχθεί πλήρως μόνο κατά το τέλος της '''Εβδόμης τελικής Φυλής''' που θα σημάνει και τη λήξη του Κύκλου μας. Σε κάθε Κύκλο αναπτύσσονται Επτά Ριζικές Φυλές και σε κάθε Κοσμική Ημέρα υπάρχουν Επτά τέτοιοι Κύκλοι. Μετά το τέλος της Έβδομης Φυλής του Εβδόμου Κύκλου ακολουθεί η Κοσμική Νύχτα ή Πλανητική ιάλυση («πραλάγια») και μια περίοδος κοσμικής αδράνειας μέχρι την επανεμφάνιση της ζωής σε μια Νέα «Ημέρα».
Σύμφωνα με τις διδασκαλίες αυτές ισχύει το "πρότυπο της σκάλας" στην εξελικτική διαδικασία γιατί η εξέλιξη περνάει από σκαλοπάτια. Έτσι η δεύτερη υποφυλή της πρώτης φυλής γέννησε την δεύτερη φυλή, η τρίτη υποφυλή της δεύτερης φυλής δημιούργησε την τρίτη φυλή και ούτω καθεξής κάτι που συνεπάγεται ότι ο "υπεράνθρωπος" ή "ο νέος άνθρωπος" της έκτης φυλής, θα δημιουργηθεί από την έκτη υποφυλή της πέμπτης φυλής.<ref>{{Cite web|url=https://nekropoliplani.blogspot.com/2021/02/1831-1891.html|title=ΕΛΕΝΑ ΠΕΤΡΟΒΝΑ ΜΠΛΑΒΑΤΣΚΥ (1831-1891) -Θεοσοφική Εταιρεία|website=ΕΛΕΝΑ ΠΕΤΡΟΒΝΑ ΜΠΛΑΒΑΤΣΚΥ (1831-1891) -Θεοσοφική Εταιρεία|accessdate=2021-05-08}}</ref>
[[Κατηγορία:Θρησκευτικές πίστεις, παραδόσεις και κινήματα]]
| |||