Θεωρία κόμβων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 17:
[[Αρχείο:Peter Tait.jpg|thumb|left|upright|The first knot tabulator, [[Peter Guthrie Tait]]]]
Οι εξής μαθηματικοί που ασχολούνταν με την τοπολογία στις αρχές του 20ου αιώνα —[[Max Dehn]], [[James Waddell Alexander II|J. W. Alexander]], και άλλοι— μελέτησαν τους κόμβους από την οπτική γωνία των [[ομάδων κόμβων]] και από τη θεωρία της αναλλοίωτης [[
Στο τέλος της δεκαετίας του 1970 ο [[William Thurston]] εισήγαγε την [[υπερβολική γεωμετρία]] στη μελέτη των κόμβων με το [[geometrization conjecture|hyperbolization theorem]]. Πολλοί κόμβοι [[υπερβολικοί κόμβοι]] αποδείχθηκαν, με τη χρήση της γεωμετρίας στον ορισμό των νέων και ισχυρότερων [[αμετάβλητων κόμβων]] . Η ανακάλυψη [[Jones polynomial]] του [[Vaughan Jones]] το 1984 {{Harv|Sossinsky|2002|pp=71–89}}, και οι μετέπειτα εισφορές των [[Edward Witten]], [[Maxim Kontsevich]], και άλλων, αποκάλυψε μία βαθιά σύνδεση μεταξύ της θεωρία των κόμβων και άλλων μαθηματικών μεθόδων στη [[στατιστική μηχανική]] και στη [[κβαντική θεωρία πεδίου]]. Μία πληθώρα σταθερών κόμβων έχει εφευρεθεί από τότε, που άρχισαν να χρησιμοποιούν εξελιγμένα εργαλεία όπως οι [[κβαντικές ομάδες]] και [[Floer homology]].
Γραμμή 254:
* [http://knotplot.com/ KnotPlot] — software to investigate geometric properties of knots
{{
| |||