Λέπα Ράντιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Ζήτω το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι παρτιζάνοι! Λαέ πάλεψε για την ελευθερία σου! Μην παραδοθείς στους κακοποιούς! Εγώ θα πεθάνω, αλλά υπάρχουν αυτοί που θα με εκδικηθούν |
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 15:14, 11 Μαΐου 2021
Η Λέπα Ράντιτς (σερβικά κυριλλικά: Лепа Светозара Радић; 19 Δεκεμβρίου 1925 - 8 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Γιουγκοσλάβα Παρτιζάνος Σερβικής καταγωγής που του απονεμήθηκε το Τάγμα του Ήρωα του Λαού το 1951 για το ρόλο της στο κίνημα της αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - που έγινε ο νεότερος παραλήπτης στο χρόνο. Εκτελέστηκε σε ηλικία 17 ετών για πυροβολισμό σε γερμανικά στρατεύματα.[1] Καθώς οι απαγωγείς της έδεσαν τη θηλιά στο λαιμό της, της πρόσφεραν μια έξοδο από την αγχόνη αποκαλύπτοντας τις ταυτότητες των συντρόφων και των ηγετών της. Απάντησε ότι δεν ήταν προδότης και ότι οι σύντροφοί της θα αποκαλυφθούν όταν εκδικούνται τον θάνατό της.
| Λέπα Ράντιτς | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 19 Δεκεμβρίου 1925 Gašnica |
| Θάνατος | 8 Φεβρουαρίου 1943 Μπόσανσκα Κρούπα |
| Τιμές | Εθνικός ήρωας της Γιουγκοσλαβίας (20 Δεκεμβρίου 1951) και Τάγμα του Ήρωα του Λαού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Νεανικά χρόνια
Η Ράντιτς γεννήθηκε σε μια Σερβοβόσνια οικογένεια[2][3] στις 19 Δεκεμβρίου 1925 στο χωριό Γκασνίτσα κοντά στην Γκράντισκα. Μετά την αποφοίτησή της από το δημοτικό σχολείο στην κοντινή Bistrica, παρακολούθησε την πρώτη τάξη της Γυναικείας Σχολής Χειροτεχνίας στη Μποσάνσκα Κρούπα και ολοκλήρωσε τους υπόλοιπους βαθμούς στο σχολείο της Μποσάνσκα Κρούπα.[4]
Ως μαθητρια, η Λέπα τόνισε τη σκληρή δουλειά, τη σοβαρότητα και ενδιαφερόταν επίσης να διαβάσει προηγμένη λογοτεχνία.[5] Ανέπτυξε τις βασικές της θέσεις υπό την ισχυρή επιρροή του θείου της Vladeta Radić, ο οποίος συμμετείχε στο εργατικό κίνημα.[6]
Ξεκινώντας από το να γίνει μέλος του Συνδέσμου της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Γιουγκοσλαβίας (SKOJ), εντάχθηκε τελικά στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας το 1941 σε ηλικία 15 ετών.
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Στις 10 Απριλίου 1941, μετά την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, οι δυνάμεις του Άξονα ίδρυσαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας, το οποίο περιελάμβανε την Μποσάνσκα Γκράιντκα και τις γύρω περιοχές.
Τον Νοέμβριο του 1941, η Λέπα Ράντιτς και άλλα μέλη της οικογένειας συνελήφθησαν από τους Ούστασε, αλλά με τη βοήθεια μυστικών κομματικών συνεργατών, η Λέπα και η αδερφή της Ντάρα κατάφεραν να ξεφύγουν από τη φυλακή στις 23 Δεκεμβρίου του 1941.[7][8] Μετά την απόδρασή της, προσχώρησε στην 7η κομματική εταιρεία του 2ου Αποσπάσματος Krajiški.[7]
Τον Φεβρουάριο του 1943, η Λέπα Ράντιτς ήταν υπεύθυνη για τη μεταφορά των τραυματιών στη μάχη του Νερέτβα σε ένα καταφύγιο στο Γκρμεχ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στην 7η Εθελοντική Ορεινή Μερίδα του Πρίνιντ Έγκεν, συνελήφθη και μετακινήθηκε στη Μποσάνσκα Κρούπα όπου, μετά από βασανιστήρια για αρκετές ημέρες σε μια προσπάθεια εξαγωγής πληροφοριών, καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.
Με τη θηλιά γύρω από το λαιμό της, φώναξε: «Ζήτω το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι παρτιζάνοι! Λαέ πάλεψε για την ελευθερία σου! Μην παραδοθείς στους κακοποιούς! Εγώ θα πεθάνω, αλλά υπάρχουν αυτοί που θα με εκδικηθούν»[9][10] Στις τελευταίες στιγμές της στο ικρίωμα, οι Γερμανοί προσφέρθηκαν να σώσουν τη ζωή της, σε αντάλλαγμα για τα ονόματα των ηγετών και των μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος στο καταφύγιο, αλλά αρνήθηκε την προσφορά τους με τις λέξεις: "Δεν είμαι προδότρια του λαού μου. Αυτοί που ρωτάτε θα αποκαλυφθούν όταν θα καταφέρουν να εξοντώσουν εσάς τους κακούργους, μέχρι και τον τελευταίο"[11] Η Λέπα Ράντιτς ήταν μόλις 17 ετών όταν εκτελέστηκε δημόσια.
Φωτοθήκη
-
Απαγχονισμός της Λέπα Ράντιτς, Φεβρουάριος 1943 -
Απαγχονισμός της Λέπα Ράντιτς -
Η Γενέτειρα της στην Γκασνίτσα, το αρχικό σπίτι καταστράφηκε από τον πόλεμο -
Προτομή της Λέπα Ράντιτς στο μνημείο πάρκο Bistrica
.jpg)
.jpg)
Παραπομπές
Περαιτέρω ανάγνωση
- Bjelić, Krste· Svirčić, Zdenko (1980). Heroine Jugoslavije [Heroines of Yugoslavia] (στα Κροατικά). Zagreb: Spektar. OCLC 439136119.
- Νεαρές κοπέλες στην αγχόνη των Γερμανών Ναζί. Ντοκουμέντα από τις σαδιστικές εκτελέσεις 17χρονων κοριτσιών που έκαναν αντίσταση. Τις κρεμούσαν από μικρό ύψος για να πεθάνουν αργά και βασανιστικά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- ↑ Jancar-Webster, Barbara (1990). Women & revolution in Yugoslavia, 1941-1945. Arden Press. σελ. 100. ISBN 0-912869-10-0.
- ↑ Tapalaga ✒️, Andrei (29 Οκτωβρίου 2019). «The Bravery of Yugoslavian Partisans». Medium (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ Britain, Young Communist League of (11 Φεβρουαρίου 2019). «International Women's Day 2019: Lepa Radić». Young Communist League of Britain (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ Jasmina Čaušević, επιμ. (2014). Women Documented: Women and Public Life in Bosnia and Herzegovina in the 20th century (PDF). Gender Edition. 4. Sarajevo: Sarajevo Open Center. σελίδες 46–47. ISBN 978-9958-536-19-9.
- ↑ Jasmina Čaušević, επιμ. (2014). Women Documented: Women and Public Life in Bosnia and Herzegovina in the 20th century (PDF). Gender Edition. 4. Sarajevo: Sarajevo Open Center. σελίδες 46–47. ISBN 978-9958-536-19-9.
- ↑ «Radić Svetozara Lepa». Narodni heroji Jugoslavije (στα Σερβοκροατικά). Belgrade: Mladost. 1975.
- ↑ 7,0 7,1 Jasmina Čaušević, επιμ. (2014). Women Documented: Women and Public Life in Bosnia and Herzegovina in the 20th century (PDF). Gender Edition. 4. Sarajevo: Sarajevo Open Center. σελίδες 46–47. ISBN 978-9958-536-19-9.
- ↑ «Radić Svetozara Lepa». Narodni heroji Jugoslavije (στα Σερβοκροατικά). Belgrade: Mladost. 1975.
- ↑ «The Bravery of Yugoslavian Partisans». Medium.com. 1 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Lepa Radić, Teenage Hero Of Yugoslavian Resistance». historicmysteries.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Kovačević, Dušanka (1977). Women of Yugoslavia in the National Liberation War. Belgrade: Conference for Social Activities of Yugoslav Women. σελ. 45.