Γουέλφοι και Γιβελλίνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-πχ +π.χ.) |
μ Διόρθωση προτύπου Πύλης με λάθος παραμέτρους |
||
Γραμμή 6:
==Ιστορία==
===Η απαρχές===
Οι Guelph ή Guelf (ιταλ. Guelfo, πληθ. Guelfi) ήταν μία ιταλική μορφή του ονόματος του [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκου των Γουέλφων]], της οικογένειας των δουκών της Βαυαρίας, περιλαμβανομένου του [[Γουέλφος Β΄ της Βαυαρίας|Γουέλφου Β΄]] δούκα της Βαυαρίας και του [[Ερρίκος ο Λέων|Ερρίκου]] του ''Λέοντος''. Λέγεται ότι οι ''Γουέλφοι'' χρησιμοποίησαν το όνομα ως κραυγή κατά τη διάρκεια της [[πολιορκία του Βάιζενμπεργκ|πολιορκίας του Βάιζενμπεργκ]] το 1140, στην οποία οι αντίπαλοι Χοενστάουφεν της Σουαβίας, με ηγέτη τον [[Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας|Κορράδο Γ΄]] της Γερμανίας, χρησιμοποίησαν το ''Βιμπελίνγκεν'', το όνομα ενός κάστρου σήμερα γνωστού ως [[Βάιμπλινγκεν]], ως ιαχή τους. Ακολούθως έγινε Γκιμπελίνο στα Ιταλικά.
Τα ονόματα είχαν μάλλον εισαχθεί στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Α΄]] ''Βαρβαρόσα''. Όταν ο Φρειδερίκος Α΄ διεξήγαγε στρατιωτικές εκστρατείες στην Ιταλία για να επεκτείνει τη βασιλική εξουσία εκεί, οι υποστηρικτές του έγιναν γνωστοί ως Γκιμπελίνες (Γκιμπελίνι). Η [[Λομβαρδική Ένωση]] και οι σύμμαχοί της υπερασπιζόταν τις ελευθερίες των αστικών κοινοτήτων ενάντια στις καταπατήσεις του βασιλιά και έγιναν γνωστοί ως Γκουέλφς (Γκουέλφι).
Οι Γιβελίνοι ήταν λοιπόν η βασιλική μερίδα, ενώ οι Γουέλφοι υποστήριξαν τον πάπα. Γενικά μιλώντας, οι Γουέλφοι έτειναν να προέρχονται από πλούσιες εμπορικές οικογένειες, ενώ οι οι Γιβελίνοι ήταν κατά κύριο λόγο εκείνοι, που ο πλούτος τους βασιζόταν σε αγροτικές ιδιοκτησίες. Οι Γουέλφοι κυριαρχούσαν σε πόλεις που τα συμφέροντα του βασιλιά ήταν μεγαλύτερη απειλή στα τοπικά συμφέροντα από ό,τι του πάπα, ενώ οι Γιβελίνοι επικρατούσαν σε περιοχές, που η διεύρυνση των [[Παπικά Κράτη|Παπικών Κρατών]] ήταν η πιο άμεση απειλή. Η Λομβαρδική Ένωση νίκησε τον Φρειδερίκο Α΄ στη [[μάχη του Λενιάνο]] το 1176. Ο βασιλιάς αναγνώρισε την πλήρη αυτονομία των πόλεων της Λομβαρδικής Ένωσης υπό την ονομαστική μόνο επικυριαρχία του.
Η διαίρεση ανέπτυξε τη δυναμική της στην πολιτική της μεσαιωνικής Ιταλίας και διατηρήθηκε πολύ μετά τη διακοπή της αντιπαράθεσης μεταξύ του βασιλιά και του πάπα. Αν μία μεγάλη πόλη ήταν των Γουέλφων, οι μικρές γύρω της έτειναν να είναι των Γιβελίνων, π.χ. η [[Δημοκρατία της Φλωρεντίας]] ήταν των Γουέλφων και η [[Δημοκρατία της Σιένα]] των Γιβελλίνων συγκρούστηκαν στη [[μάχη του Μονταπέρτι]] το 1260· η [[Πίζα]] διατήρησε μία ένθερμη υποστήριξη προς του Γιβελίνους, εναντίον των σκληρών αντιπάλων της, της Γουλφικής Δημοκρατίας της Γένουας και της Φλωρεντίας. Ώστε η προσχώρηση σε μία από τις μερίδες μπορούσε να οφείλεται σε τοπικούς ή περιφερειακούς πολιτικούς λόγους. Μέσα στις πόλεις, οι συμμαχίες διέφεραν από συντεχνία σε συντεχνία, από γειτονιά σε γειτονιά και μία πόλη μπορούσε -έπειτα από εσωτερική αναταραχή- να αλλάξει μερίδα. Επιπλέον πόλεις παραδοσιακά των Γιβελίνων, μερικές φορές συμμαχούσαν με τον πάπα, ενώ πόλεις των Γουέλφων τιμωρήθηκαν ακόμη και με παπική απαγόρευση.
Γραμμή 52:
{{Πύλη|Μεσαίωνας|Stefan_Lochner_Madonna_im_Rosenhag.jpg|size=25|boxsize=170}}
<references />
{{ιστορία-επέκταση}}
| |||