Ασβέστης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ασβέστης στις ανεπτυγμένες χώρες χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο (ποσοστό πάνω από 80%), σε βιομηχανικές εφαρμογές. Στην Ελλάδα, αντίστροφα, το μεγαλύτερο μέρος χρησιμοποιείται για δομικές χρήσεις ως οικοδομικό συνδετικό υλικό, στο κτίσιμο ή το επίχρισμα (σοβάντισμα) τοίχων με λίθους (πέτρες) ή οπτόπλινθους (τούβλα). <ref>Τριανταφύλλου Γ. και Μανούτσογλου Ε., Η Συμβολή της Ασβέστου στην επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων, Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας τομ. XXXVI, 2004, Πρακτικά 10ου Διεθνούς Συνεδρίου, Θεσ/νίκη Απρίλιος 2004</ref> Ο σβησμένος ασβέστης ονομάζεται και χωρύγι.<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/168496 Φ.Ε.Κ 346/1926]</ref> παλιότερα '''Χορήγι''' λόγω παρασύνδεσης προς τη λέξη ''χορηγώ''. <ref>[http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=%CE%B1%CF%83%CE%B2%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%82&sin=all Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, Λεξικό Γεωργακά, ''χωρύγι'' = «σβησμένος ασβέστης»]</ref>. Παλιότερα, η λαϊκή αυτή λέξη, που δήλωνε τον ασβέστη, γραφόταν «χορήγι». Σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης που πρότεινε ο Βασίλειος Ι. Φάβης κι έγινε γενικά αποδεκτή,<ref>[[Νίκος Σαραντάκος]], «χωρύγι», στο ''Λέξεις που χάνονται''. Αθήνα: ''[[Το Βήμα]]'', 2013, σελ. 265. Α΄ έκδοση: Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2011.</ref> τελικά επικράτησε, μέσω και της μορφής '''Χωρύγιον''' στην καθαρεύουσα, η τωρινή γραφή, που θεωρείται πλέον η σωστή.