Οίκος των Ρομανώφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Τσάρος Νικόλαος Β', πυροβολήθηκε από τους υπόλοιπους ένοπλους, και έπεσε αμέσως νεκρός από πολλαπλά τραύματα. Το σκοτεινό δωμάτιο γέμισε με τοξικό καπνό και σκόνη από τους πυροβολισμούς, με αποτέλεσμα να πυροβολούν στα τυφλά, πετυχένονταςπετυχαίνοντας συχνά τους τοίχους δημιουργόνταςδημιουργώντας περισσότερη σκόνη. Η Αλεξάνδρα πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τον Ερμάκοβ και σκοτώθηκε, ακόμη μερικοί από τους ένοπλους τραυματίστηκαν μεταξύ τους. Οι ένοπλοι μπήκαν ξανά στο δωμάτιο όταν καθάρισε από την σκόνη και τον καπνό διαπιστώνοντας ότι η υπόλοιπη αυτοκρατορική οικογένεια ήταν ακόμα ζωντανή και χωρίς να έχουν τραυματιστεί. Η Μαρία προσπάθησε να αποδράσει από την μπροστινή πόρτα του δωματίου η οποία ήταν καρφωμένη. Η φασαρία που έκανε καθώς προσπαθούσε να ανοίξει την πόρτα τράβηξε την προσοχή του μεθυσμένου στρατιωτικού επίτροπου Πίτερ Ερμάκοβ. Έτσι μερικοί αποαπό την οικογένεια πυροβολήθηκαν στά γρήγορα στο κεφάλι, αλλά οι υπόλοιποι, όπως ο νεαρός [[Αλεξέι Νικολάγιεβιτς, Τσάρεβιτς της Ρωσίας|Τσαρέβιτς]], δεν θα πεθάνουν ούτε από τους πολλαπλούς πυροβολισμούς από κοντινή απόσταση, ούτε και από τα καρφώματα από τις ξιφολόγχες. Στο τέλος όλοι πυροβολήθηκαν στο κεφάλι, ακόμα και μετά από αυτό δύο κορίτσια παρέμειναν ζωντανές για δέκα λεπτά, χρειάστηκε να τους χτυπήσουν με το κοντάκιο για να πεθάνουν. Αργότερα ανακάλυψαν ότι οι σφαίρες και οι ξιφολόγχες μπλοκαρίστηκαν από τα διαμάντια που είχαν ράψει εσωτερικά των παιδικών ρούχων. Τα πτώματα των Ρομανόφ από τότε είχαν μεταφερθεί και κρυφτεί πολλές φορές πριν τα πετάξουν σε έναν μη σημαδεμένο λάκολάκκο όπου παρέμειναν μέχρι το καλοκαίρι του [[1979]] όπου ένας ερασιτέχνης ερευνητής βρήκε και έθαψε ξανά τα πτώματα και στην συνέχεια έκρυψε την ανακάλυψη του μέχρι την πτώση του κομμουνισμού. Το [[1991]] τα πτώματα ξεθάφτηκαν όπου και τους έγινε κρατική κηδεία υπό την δημοκρατία της μετά-[[Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία|Σοβιετικής Ρωσίας]], λίγα χρόνια αργότερα έγιναν εξετάσεις DNA και ερευνήθηκαν διάφορα εγκληματολογικά στοιχεία από τους Ρώσους και άλλους διεθνείς επιστήμονες ώστε να γίνει η ταυτοποίηση τους.

Με όρους αίματος, δηλαδή καταγωγή πρώτου βαθμού από αρσενικό Ρομανόφ ή άνοδος στο θρόνο ως χήρα Ρομανόφ, η δυναστεία θα έπρεπε να θεωρείται λήξασα το [[1762]] με το θάνατο της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|αυτοκράτειρας]] [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]]. Ο ανηψιόςανιψιός της Καρλ Πέτερ Ούλριχ του [[Σλέσβιχ-Χόλσταϊν|Χόλσταϊν]] που τη διαδέχθηκε ως [[Πέτρος Γ' της Ρωσίας|Πέτρος Γ']], ήταν Ρομανόφ μόνο από τη μεριά της μητέρας του. Το όνομα της δυναστείας άλλαξε σε Χόλσταϊν-Γκόττορπ-Ρομανόφ, αλλά εξακολούθησε να χρησιμοποιείται μόνο το Ρομανόφ για λόγους κύρους, ώστε να φαίνεται ότι ο θρόνος παραμένει στην οικογένεια του ''πατέρα του ρωσικού έθνους'' [[Μέγας Πέτρος|Μεγάλου Πέτρου]].

Μία άλλη αμφισβήτηση της ιστορικής συνέχειας της δυναστείας έρχεται από το προσωπικό ημερολόγιο της αυτοκράτειρας [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνης Β' της Μεγάλης]], όπου αφήνεται να εννοηθεί πως ο γιος και διάδοχός της [[Παύλος Α' της Ρωσίας|Παύλος]] ήταν καρπός εξωσυζυγικής σχέσης με τον αυλάρχη της. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε οι έξι τελευταίοι αυτοκράτορες της Ρωσίας δεν ήταν στην πραγματικότητα ΡομανλιφΡομανόφ ούτε από τη μεριά της μητέρας (ήταν [[Γερμανοί|γερμανίδα]]) ούτε από του πατέρα τους.