Α΄ Βασιλειών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Α' Βασιλειών''' (ή '''Α' Σαμουήλ''' όπως λέγεται στην εβραϊκή βίβλο) είναι ένα από τα βιβλία του [[Βιβλικός κανόνας|κανόνα]] της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]]. Κατατάσσεται στα λεγόμενα «''"Ιστορικά Βιβλία"''» της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ στην Εβραϊκή Βίβλο στην ομάδα «''"Προγενέστεροι Προφήτες"''».

Το βιβλίο Α' Βασιλειών μαζί το Β' ως ενιαίο έργο, εκθέτουν την ιστορία του Ισραηλιτικού λαού από το τέλος της εποχής των [[Κριταί|Κριτών]] μέχρι το τέλος της βασιλείας του [[Δαβίδ]] ([[1020]]-[[961]] π.Χ.). Κατά την περίοδο αύτη οι ισραηλίτες αποκτούν σταδιακά εθνική οντότητα με τη βοήθεια της καθιέρωσης του θεσμού της [[Μοναρχία|Μοναρχίας]], που συνενώνει τις φυλές τους και συσφίγγει τους εθνικούς τους δεσμούς.

Βασικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας των βιβλίων αυτών είναι ο κριτής και [[προφήτης]] του [[Ισραήλ]] [[Σαμουήλ]] και βασιλείς [[Σαούλ]] και [[Δαβίδ]]. Σκοπός της συγγραφής είναι να καταστεί σαφές ότι ο Θεός, αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Δαβίδ τον εκλεκτό δούλο του και εμπιστεύεται τη βασιλική του δυναστεία, στην όποια εναποθέτει τις μεσσιανικές προσδοκίες του λαού του. Στον αρχαίο εβραϊκό κανόνα της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], τα δύο αυτά έργα αποτελούσαν ένα, το οποίο οι [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Ο']] για λόγους μάλλον πρακτικούς το διχοτόμησαν. Μια απλή αντιπαραβολή του τέλους του ενός βιβλίου προς την αρχή του άλλου, φανερώνει την συνέχεια τους.