Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:County_palatine_of_Cephalonia_and_Zakynthos.JPG|thumb|right|250px|Η Παλατινή Κομητεία της ΚεφαλλονιάςΚεφαλονιάς και της Ζακύνθου]]

Η '''Παλατινή Κομητεία της ΚεφαλλονιάςΚεφαλονιάς και της Ζακύνθου''' την περίοδο (1185 - 1479) ήταν επαρχία του [[Βασίλειο της Σικελίας|Βασιλείου της Σικελίας]]. Ο τίτλος του ''"Κόμη"'' δόθηκε για πρώτη φορά στον [[Μαργαριτόνε]] του [[Μπρίντιζι]] που πήρε σαν δώρο την ΚεφαλλονιάΚεφαλονιά και την Ζάκυνθο από τον Γουλιέλμο Β΄ της Σικελίας (1185) για τις υπηρεσίες που του είχε προσφέρει.<ref>http://www.hri.org/infoxenios/english/ionian/zakynthos/history.html</ref> Οι κυβερνήτες της Παλατινής Κομητείας μετά τον Μαργαριτόνε (1185 - 1195) ήταν:

Η Οικογένεια Τόκκο χρησιμοποίησε την Παλατινή Κομητεία σαν βάση για την κατάκτηση περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδας, κατέλαβαν (1411) το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]. Η προέλαση των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]] στα δυτικά συρρίκνωσε σταδιακά την κυριαρχία τους, οι Οθωμανοί κατέλαβαν το Δεσποτάτο και περιόρισαν τους Τόκκο στην νησιώτικη Παλατιανή κομητεία. Οι Τόκκο διατήρησαν την Παλατινή Κομητεία μέχρι την κατάληψη της από τους Οθωμανούς και την [[Δημοκρατία της Βενετίας]] που μοίρασαν τα νησιά σύμφωνα με την [[Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1479)|Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης]] (1479).<ref>[[Ντίνος Κονόμος]], ''Ζάκυνθος, Πεντακόσια χρόνια (1478-1978), τόμος τρίτος: Πολιτική Ιστορία (τεύχος Α', 1478 – 1800)'', σελ. 24-25.</ref> Η [[Ζάκυνθος]] πέρασε ολόκληρη στην [[Δημοκρατία της Βενετίας]] και η [[ΚεφαλλονιάΚεφαλονιά]] μοιράστηκε ανάμεσα στους Βενετούς και τους Οθωμανούς.<ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cephalonia". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.</ref>

Η ΚεφαλλονιάΚεφαλονιά, η Ζάκυνθος και η [[Ιθάκη]] δέχτηκαν στις αρχές του 12ου αιώνα σκληρές επιδρομές από τους πειρατές, έντονη δραστηριότητα είχε αναπτύξει ο [[Γουλιέλμος Β΄ της Σικελίας]]. Τα Λατινικά έγγραφα στην Ελλάδα είχαν την υπογραφή του κόμητος Μαργαριτόνε (1192, 1193). Οι συνθήκες υπό τις οποίες ο Μαργαριτόνε απέκτησε την κατοχή τους είναι άγνωστες, το βέβαιο είναι ότι ο Γουλιέλμος Β΄ μετά την εισβολή στην [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] και την κατάκτηση μεγάλων περιοχών (1185) του έδωσε τα δυο νησιά δώρο για τις υπηρεσίες που του είχε προσφέρει.

Σε 10 χρόνια (1195) εμφανίζεται νέος κυβερνήτης του Επτανησιακού Παλατινάτου ο [[Ματθαίος Α΄ Ορσίνι]], μέλος της Οικογένειας Ορσίνι γεννημένος στην [[Απουλία]] από οικογένεια Ιταλών ευγενών από την [[Ρώμη]].<ref>Miller (1903) p. 2.</ref> Όταν οι Φράγκοι στην [[Δ΄ Σταυροφορία]] κατέλαβαν την [[Κωνσταντινούπολη]] και δημιούργησαν την [[Λατινική Αυτοκρατορία]] (1204) η κομητεία του Παλατινάτου αποδόθηκε στους Βενετούς. Το νησί ωστόσο συνέχισε να κυβερνά η Οικογένεια Ορσίνι αφού ο Ματθαίος Α΄ έδωσε όρκο υποτέλειας στον [[Δόγηδες της Βενετίας|Δόγη της Βενετίας]] (1209), στην [[Αγία Έδρα]] (1216) και στον [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πρίγκιπα της Αχαΐας]] (1236). <ref>Foundation for Medieval Genealogy, chap. 8, Kephalonia</ref> Με την εγκατάσταση των Ορσίνι στα δυο νησιά οι Ορθόδοξες επισκοπές καταργήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στην θέση τους Λατίνοι επίσκοποι.<ref>Buchon II (1845)p. 477.</ref> Ο δεύτερος γιος και διάδοχος του Ματθαίου Β΄ Ορσίνι [[Ριχάρδος Α΄ Ορσίνι]] ο ''"πιο ευγενής κόμης του Παλατινάτου και αφέντης της ΚεφαλλονιάςΚεφαλονιάς, της Ζακύνθου και της Λευκάδας"'' απέκτησε τα εδάφη της Λατινικής επισκοπής της ΚεφαλλονιάςΚεφαλονιάς (1264).

Ο τελευταίος εκπρόσωπος της Οικογένειας [[Λεονάρδος Γ΄ Τόκκος]] επανέφερε την Ορθόδοξη αρχιεπισκοπή που είχε καταργηθεί από τους Ορσίνι. Η [[Βενετία]] ανησύχησε έντονα με τη ισχύ του Λεονάρδου Γ΄ και την θρησκευτική του πολιτική, συμμάχησε με τους Οθωμανούς, στράφηκε εναντίον του και κατέλαβε το Δουκάτο (1479). Η ΚεφαλλονιάΚεφαλονιά σύμφωνα με την Συνθήκη του 1484 μοιράστηκε ανάμεσα στους Τούρκους και τους Βενετσιάνους ενώ η Ζάκυνθος πέρασε ολόκληρη στους Βενετούς, λίγα χρόνια αργότερα (1500) ολόκληρη η ΚεφαλλονιάΚεφαλονιά πέρασε στην κατοχή της Βενετίας.

*[https://web.archive.org/web/20150922152446/http://www.fhw.gr/chronos/projects/fragokratia/gr/webpages/kefalonia_gen.html ΚεφαλλονιάΚεφαλονιά, Ζάκυνθος και Ιθάκη]