Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Διοσκορίδης ή Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος ή Αναζαρβεύς''' ([[40|περίπου 10 μ. Χ.]] - [[90]] μ.Χ.) ήταν σημαντικός ΄Ελληνας Ιατρός, Ριζοτόμος, Φαρμακοποιός - Φαρμακολόγος και Βοτανολόγος. Εκτός από Πεδάνιος αποκαλείται και Αναζαρβεύς και αυτό το επέλεξε ο ίδιος, για να τιμήσει τον τόπον καταγωγής της μητέρας του,
Ο Διοσκουρίδης είναι γνωστός κυρίως για το πεντάτομο έργο του «''Περὶ ὕλης ἰατρικῆς''», με τη μεγάλη επιρροή στη φαρμακολογία μέχρι το 1600 μ.Χ.. Υπάρχουν πολλά αντίγραφα του έργου του, ακόμη και του 5ου αιώνα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος φαρμακολόγος της αρχαιότητας, η επιστημονική προσφορά του οποίου θεωρείται εφάμιλλη με εκείνη του [[Θεόφραστος|Θεοφράστου του Ερέσιου]] στη [[βοτανική]]<ref>T.R.Gunther, The Greek herbal of Dioscorides (1934)</ref>. Τα [[χειρόγραφα]] με την πραγματεία του Διοσκουρίδη, ιδιαίτερα τα παλαιότερα, όπως ο κώδικας της μονής [[Μονή Μεγίστης Λαύρας|Μεγίστης Λαύρας]] του [[Άγιο όρος|Αγίου όρους]],<ref>[http://3lyk-n-filad.att.sch.gr/secret/botana/Men/Theophrastos/Dioskouridis.htm Διοσκουρίδης]</ref> της Κωνσταντινούπουλης που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Βιέννης, της Νάπολης και του Μίτσιγκαν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε [[μικρογραφία]] του 15ου αιώνα παρίσταται η Σοφία και η Εύρεσις να δείχνουν το φαρμακευτικό φυτό Μανδραγόρας ο φαρμακευτικός (Mandragora officinarum) και ένα ζωγράφο να το απεικονίζει. <ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή , τόμ. 8ος.σ 144</ref>
| |||