Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Το 1886 στο Παρίσι μια ομάδα Γάλλων και Βρετανών δασκάλων με επικεφαλής τον Γάλλο γλωσσολόγο Πωλ Πασσύ (Paul Passy) ίδρυσαν έναν οργανισμό, ο οποίος από το 1897 έγινε γνωστός ως Διεθνής φωνητική ένωση, γαλλ. ''Association phonétique internationale''. Στην πρώτη μορφή του αλφαβήτουΑλφαβήτου συγκεκριμένοι φθόγγοι μπορούσαν να αποδοθούν με διαφορετικά σύμβολα σε διαφορετικές γλώσσες, (π.χ. ο φθόγγος [ʃ] στα αγγλικάΑγγλικά αποδιδόταν με το σύμβολο «c» ενώ στα γαλλικά με το γράμμα «ch») πράγμα που άλλαξε το 1988 όταν υιοθετήθηκε η αρχή ενιαίας απόδοσης των φθόγγων για όλες τις γλώσσες. Η αρχή αυτή εξακολουθεί να ισχύει για όλες τις περαιτέρω τροποποιήσεις του Αλφαβήτου. Το ΔΦΑ από τον καιρό της δημιουργίας του τροποποιήθηκε αρκετές φορές. Μετά από τις σημαντικές αλλαγές οι οποίες έγιναν το 1900 και το 1932, το ΔΦΑ έμεινε αναλλοίωτο μέχρι το 1989. Το 1993 έγιναν μικροαλλαγές που αφορούσαν την πρόσθεση συμβόλων για τέσσερα φωνήεντα και την κατάργηση συμβόλων για ορισμένα σύμφωνα. Η τελευταία τροποποίηση έγινε το 2005 με την πρόσθεση του συμβόλου [ⱱ] για το χειλοδοντικό μονοπαλλόμενο σύμφωνο.

'''Η κύρια αρχή του ΔΦΑ είναι η αναπαράσταση στη μνήμη του κάθε διακρινόμενου φθόγγου με ένα διαφορετικό σύμβολο. Δεν χρησιμοποιεί συνδυασμούς συμβόλων για την αναπαράσταση στη μνήμη ενός φθόγγου ούτε το ίδιο σύμβολο για την αναπαράσταση πέραν του ενός φθόγγου. Δεν περιέχει σύμβολα οι φωνητικές τιμές των οποίων εξαρτώνται από το περιβάλλον, όπως π.χ. συμβαίνει με το γράμμα «c» σε διάφορες ευρωπαϊκέςΕυρωπαϊκές γλώσσες ή με το γράμμα «κ» στα Ελληνικά. Από τα σύμβολα που χρησιμοποιεί το ΔΦΑ, τα 107 αναπαριστούν φωνήεντα και σύμφωνα, τα 31 είναι διακριτικά σημεία τα οποία βοηθούν στον ακριβέστερο χαρακτηρισμό των φθόγγων και τα 19 χρησιμοποιούνται για την αναπαράσταση της μακρότητας/βραχύτητας, του τονισμού, της προσωδίας και του επιτονισμού.