Γαλέρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ορθογραφία
Ορθογραφία
Γραμμή 135:
Η Σουηδία και η Ρωσία έγινε τους δύο κύριους ανταγωνιστές της Βαλτικής κυριαρχία του 18ου αιώνα, και έχτισε το μεγαλύτερο μαγειρείο στόλους στον κόσμο. Είχαν χρησιμοποιηθεί για αμφίβιες επιχειρήσεις στην Ρωσο-σουηδικό πόλεμο του 1741-43 και 1788-90. Η τελευταία γαλέρα που κατασκευάστηκε ποτέ χτίστηκε το 1796 από τη Ρωσία, και παρέμεινε σε υπηρεσία μέσα του 19ου αιώνα, αλλά είδαμε λίγη δράση.<ref>Anderson (1962), p. 95</ref> Η τελευταία φορά που γαλέρες είχαν αναπτυχθεί σε δράση, είναι όταν το ρωσικό πολεμικό ναυτικό επιτέθηκε στο Åbo ([[Τούρκου|Turku]]) το 1854 ως μέρος του [[Κριμαϊκός Πόλεμος|Πολέμου της Κριμαίας]].<ref>Bondioli, Burlet & Zysberg (1995), p. 205</ref> Κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, ο ρόλος της Βαλτικής γαλέρες των παράκτιων στόλων αντικαταστάθηκε πρώτα με υβριδική "αρχιπέλαγος φρεγάτες" (όπως το turuma ή pojama) και [[Σεμπέκο|xebecs]], και μετά την 1790s με διάφορους τύπους [[Κανονιοφόρος|κανονιοφόρους]].<ref>Jan Glete, "Den ryska skärgårdsflottan: Myt och verklighet" in Norman (2000), pp. 86–88</ref>
 
Τόσο το ρωσικό όσο και το σουηδικό ναυτικό βασίστηκαν σε μια μορφή επιστράτευση, και οι δύο ναυτικές δυνάμεις χρησιμοποιούσαν κληρωτούς ως κωπηλάτες σε γαλέρα. Αυτό είχε αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με κατάδικους ή σκλάβους: οι κωπηλάτες θα μπορούσαν να είναι οπλισμένοι για μάχη ως πεζοναύτες, θα μπορούσαν να είναι, επίσης, στρατιώτες και δυνάμεις εισβολής, και που θα μπορούσαν να διδάσκονται καλύτερα και πιο εξειδικευμένο από ό,τι οι κατάδικοι ή σκλάβοι. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι ναυτικοί κληρωτοί ήρθαν από τις παράκτιες κοινότητες και πόλεις, οι περισσότεροι ήταν ήδη έμπειροι ναυτικοί, όταν εισήλθαν στην υπηρεσία.
 
== Κατασκευή ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γαλέρα"