Κόλπος Καλλονής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο κόλπος Καλλονής έχει αναγνωριστεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο για τη σημασία και την ανάγκη προστασίας του. Αυτή τον τοποθετεί ανάμεσα στις σημαντικές περιοχές για τα πουλιά (GR137 κόλπος Καλλονής) και στη ζώνη ειδικής προστασίας (παράκτιοι υγρότοποι κόλπου Καλλονής GR4110007) από το [[Natura 2000|Δίκτυο NATURA]] 2000, ένα Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο. Εκεί σχηματίζονται υγροβιότοποι μεγάλης οικολογικής σημασίας, όπως οι Αλυκές της Καλλονής και της Σκάλας Πολυχνίτου, το έλος Παρακοίλων, Νυφίδας Πολυχνίτου και Σκάλας Καλλονής, οι εκβολές ποταμών Μάκαρα, Εννιά Καμάρες, Τσινιάς, Μυλοπόταμου, Αχλαδερής και Βούβαρης. Στην υδρολογική λεκάνη του κόλπου Καλλονής βρίσκονται καλλιεργούμενες εκτάσεις με οπωροκηπευτικά, βοσκοτόπια και δασικές εκτάσεις με πεύκα και ελαιόδεντραελαιόδενδρα. Το χώμα, το νερό και η ποικιλία μικροοργανισμών που αναπτύσσονται γύρω από τους υγρότοπους, κάνουν τις περιοχές γύρω από αυτούς ιδιαίτερα εύφορες και κατάλληλες για καλλιέργεια.

Άφθονη και ποιοτική είναι και η χλωρίδα της περιοχής με πεύκα, ελαιόδεντραελαιόδενδρα, νεροκάλαμα, αρμυρίκια, βούρλα κ.ά. Το πλήθος από υδροχαρή και αγρωστώδη φυτά σε αλμυρόβαλτους ή στα γλυκά νερά αντίστοιχα, συμβάλλει στη συνοχή και συγκράτηση των εδαφών.