Ποντιακή λύρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ολοκλήρωση λήμματος
Γραμμή 1:
{{Μουσικό Όργανο|Όνομα=Ποντιακή Λύρα/Κεμεντζές Πόντου|Ξένες Ονομασίες=Karadeniz kemençesi (Τουρκικά) <br/> Çilili (ჭილილი) (Γεωργιανά) <br/> քամանի (Qamani) (Αρμενικά)|Εικόνα=Pontianlyra.jpg|Λεζάντα=Ποντιακή λύρα με δοξάρι|Ταξινόμηση=Έγχορδα με δοξάρι|Κατασκευάστηκε=10ος Αιώνας μ.Χ.|Σχετικά Όργανα=[[Κεμανές]], [[Κιτ]]|width=|Μουσικοί=[[ Γώγος Πετρίδης]], [[Ματθαίος Τσαχουρίδης]]}}[[Αρχείο:Kemenche0.jpg|αριστερά|μικρογραφία|268x268εσ|Ποντιακή λύρα με δοξάρι - Παραλαγή που χρησιμοποιείται σήμερα στον Πόντο]]Η '''Ποντιακή λύρα''', γνωστή και ως '''Κεμεντζές της Μαύρης Θάλασσας''' (''Karadeniz kemencesi'' στα Τούρκικα) είναι Ελληνικό παραδοσιακό μουσικό όργανο. Ανήκει στην κατηγορία των [[Έγχορδο|εγχόρδων]] τοξοτών μουσικών οργάνων, δηλαδή που χειρίζονται με [[δοξάρι]]. Έχει τρεις χορδές, συνήθως κουρδισμένη σε τέταρτες καθαρές με νότες ΣΙ-ΜΙ-ΛΑ. Η Ποντιακή λύρα είναι το κατ΄ εξοχήν μουσικό λαϊκό όργανο των [[Έλληνες|Ελλήνων]] του [[Πόντος|Πόντου]]. Φαίνεται να επινοήθηκε κατά τα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινά χρόνια]], μεταξύ [[11ος αιώνας|11ου]] και [[12ος αιώνας|12ου Αιώνα]]. Το όργανο φτιάχνεται από διάφορα είδη ξύλων.
 
Η '''Ποντιακή λύρα''', γνωστή και ως '''Κεμεντζές της Μαύρης Θάλασσας''' (''Karadeniz kemencesi'' στα Τούρκικα) είναι Ελληνικό παραδοσιακό μουσικό όργανο. Ανήκει στην κατηγορία των [[Έγχορδο|εγχόρδων]] τοξοτών μουσικών οργάνων, δηλαδή που χειρίζονται με [[δοξάρι]]. Έχει τρεις χορδές, συνήθως κουρδισμένη σε τέταρτες καθαρές με νότες ΣΙ-ΜΙ-ΛΑ. Η Ποντιακή λύρα είναι το κατ΄ εξοχήν μουσικό λαϊκό όργανο των [[Έλληνες|Ελλήνων]] του [[Πόντος|Πόντου]]. Φαίνεται να επινοήθηκε κατά τα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινά χρόνια]], μεταξύ [[11ος αιώνας|11ου]] και [[12ος αιώνας|12ου Αιώνα]]. Το όργανο φτιάχνεται από διάφορα είδη ξύλων.
 
== Καταγωγή ==
Τα πρώτα έγχορδα όργανα με χορδές ήταν ως επί το πλείστον νυκτά, (για παράδειγμα, η ελληνική [[λύρα]]) παίζονταν δηλαδή με τα νύχια. Τα δίχορδα, τοξωτά όργανα, που παίζονται σε όρθια θέση και έφεραν δοξάρι από αλογοουρά, μπορεί να προέρχονται από τους νομαδικούς εφίππους πολιτισμούς της [[Κεντρική Ασία|Κεντρικής Ασίας]], σε μορφές που μοιάζουν πολύ με τη σύγχρονη [[Μογγολία|Μογγολική]] Μορίν Χουρ και το [[Καζακστάν|Καζακστανικό]] Κόμπιζ. Παρόμοιοι και διάφοροι τύποι διαδόθηκαν πιθανώς κατά μήκος εμπορικών οδών Ανατολής-Δύσης από την [[Ασία]] στη [[Μέση Ανατολή]]<ref>''The Silk Road: Connecting Cultures, Creating Trust'', Silk Road Story 2: Bowed Instruments, Smithsonian Center for Folk life and Cultural Heritage [http://www.silkroadproject.org/smithsonian/nomads/story.html] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20081013123420/http://www.silkroadproject.org/smithsonian/nomads/story.html |date=2008-10-13 }} (αρχειοθετήθηκε στις 26/9/2008)</ref><ref>{{Cite book|title=The NPR Classical Music Companion: Terms and Concepts from A to Z|first=Miles|last=Hoffman|publisher=[[Houghton Mifflin Harcourt]]|isbn=978-0618619450|year=1997|url=https://books.google.com/books?id=e6GcPB5v0yIC}}</ref> και τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινή Αυτοκρατορία.]]<ref name="Grillet29">{{harvnb|Grillet|1901|p=29}}</ref><ref>Margaret J. Kartomi: On Concepts and Classifications of Musical Instruments. Chicago Studies in Ethnomusicology, University of Chicago Press, 1990</ref> Ο άμεσος πρόγονος όλων των ευρωπαϊκών τοξωτών οργάνων (άρα πιθανόν και της Ποντιακής λύρας) είναι το αραβικό [[:en:Rebab|ρεμπάμπ]] (ربابة), το οποίο εξελίχθηκε στη [[βυζαντινή λύρα]] τον 9ο αιώνα και αργότερα στο ευρωπαϊκό [[:en:Rebec|ρεμπέκ]].<ref>{{cite web|url=https://www.britannica.com/art/rabab|title=Rabab|website=[[Encyclopedia Britannica]]|access-date=6 April 2019}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.britannica.com/art/lira-musical-instrument|title=Lira {{!}} musical instrument|website=[[Encyclopedia Britannica]]|access-date=6 April 2019}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Panum|first=Hortense|author-link=Panum hortense|year=1939|title=The stringed instruments of the Middle Ages, their evolution and development|location=London|publisher=William Reeves|page=434}}</ref>
 
Η Ποντιακή λύρα φαίνεται να δημιουργήθηκε μεταξύ 11ου και 12ου Αιώνα,<ref name=":2">During Jean, At ‘Ayan Robert, Spector Johanna, Qassim Hassan Scheherazade, Morris R. Conway, «Kamancheh», Grove Music Online – Oxford Music Online</ref> όταν ο Πόντος ήταν τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ενώ η ονομασία "Κεμεντζές" πρωτοεμφανίστηκε κατά τον [[10ος αιώνας π.Χ.|10ο Αιώνα]].<ref name=":2" /> Σύμφωνα με τον Παύλο Χαιρόπουλο, δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους Έλληνες του Πόντου.<ref>{{Cite book|title=Η λύρα. Η εξέλιξη από την αρχαία εποχή ως σήμερα σ’ όλο τον κόσμο|first=Παύλος|last=Χαιρόπουλος|publisher=Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη|year=1994|location=Θεσσαλονίκη|page=30}}</ref>
 
== Κατασκευή και μηχανική ==
[[Image:Lyra Measurements.jpg|thumb|321x321px342x342px|Ανατομία της Ποντιακής λύρας. (Κεμεντζέ)
{| border="1" cellpadding="2" cellspacing="0" style="font-size:85%; text-align:left"
!#
!Ποντιακή ονομασία
!Απόδοση στην Δημοτική
!Λειτουργία
|-
|1
|Το κιφάλ
|Η κεφαλή
|Κλειδοκράτορας
|-
|2
|Τα ωτία
|Αυτιά
|Κλειδιά
|-
|3
|Η γούλα
|Λαιμός
|Ράχη, σημείο ανάπαυσης του αντίχειρα
|-
|4
|Η γλώσσα (σπαρέλ)
|Γλώσσα, ταστιέρα
|[[Ταστιέρα]]
|-
|5
|Το καπάκ
|Καπάκι, κάλυμμα
|Ηχείο
|-
|6
|Τα ρωθώνια
|Ρουθούνια
|Οπές ηχείου
|-
|7
|Ο γάιδαρον
|Καβαλάρης, γάιδαρος
|καβαλάρης, γέφυρα
|-
|8
|Το παλικάρ
|Παλικάρι
|Χορδοστάτης (σημείο εκκίνησης ή «αγκυροβόλησης» των χορδών)
|-
|9
|Το σκαφίδ
|Σκάφος
|κυρίως σώμα (ηχείο)
|-
|10
|Το στυλάρ
|Στυλιάρι
|ψυχή (εσωτερικό εξάρτημα του οργάνου)
|-
|11
|Τα κόρδας
|Χορδές
|[[Χορδή (μουσική)|Χορδή]]
|}
|αριστερά]]Συνηθέστερο υλικό κατασκευής του σκάφους της ποντιακής λύρας είναι το ξύλο [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιάς]] (Κοκκύμελον στην Ποντιακή διάλεκτο), καθώς και [[Κορομηλιά (φυτό)|κορομηλιάς]], [[Μουριά (φυτό)|μουριάς]], ή [[Κέδρος|κέδρου]], ενώ του καπακιού το ξύλο [[Πεύκο|πεύκου]] ή [[Ελάτη|έλατου]]. Παραδοσιακά, η δαμασκηνιά θεωρείται το καλύτερο ξύλο για το σκάφος. <ref name=":3">{{Cite web|url=https://www.pontosnews.gr/497024/pontos/pontiaki-lyra/|title=Ποντιακή Λύρα — pontosnews.gr|last=Σαββίδης|first=Θωμάς|website=www.pontosnews.gr|language=el|accessdate=2021-06-13}}</ref>
 
|# Κλειδοκράτορας
Η ποντιακή λύρα διακρίνεται από τη μοναδικότητα της φιαλόσχημης μορφής της με μακρύ λαιμό και στενόμακρο ηχείο (Συνήθως, οι υπόλοιπες λύρες είναι αχλαδόσχημες). Το μήκος είναι παραδοσιακά 45 – 60 εκατοστά και το πλάτος 7-11 εκατοστά.<ref name=":3" /> Ανάλογα με τις διαστάσεις, χωρίζεται σε τρεις βασικές παραλλαγές:
|# Κλειδιά
|# Λαιμός
|[[# Ταστιέρα]]
# Καπάκι
# Σχισμές ήχου ("ρωθώνια")
|Καβαλάρης,# γάιδαροςΚαβαλάρης
# Χορδοδέτης
|# Ηχείο
|ψυχή# Ψυχή (εσωτερικό εξάρτημα του οργάνου)
|# Χορδές
 
Οι διαστάσεις είναι κατά προσέγγιση|αριστερά]]Συνηθέστερο υλικό κατασκευής του ηχείου, της κεφαλής και του χεριού του οργάνου είναι το μονοκόμματο ξύλο [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιάς]], καθώς και [[Μουριά (φυτό)|μουριάς]], [[Καρυδιά (φυτό)|καρυδιάς]], [[Κέδρος του Λιβάνου|κέδρου]], [[Ακακία|ακακίας]] κ.ά., ενώ του καπακιού το ξύλο [[Πεύκο|πεύκου]] ή [[Ελάτη|ελάτου]]. Σύμφωνα με την παράδοση, τα νερά (αυξητικοί δακτύλιοι) του ξύλου του καπακιού, εάν είναι πυκνά, αποδίδουν καλύτερα τις ψιλές συχνότητες, ενώ εάν είναι αραιά τις χαμηλότερες.<ref name=":0">{{Cite book|title=Ελληνικά Λαϊκά Μουσικά Όργανα|first=Φοίβος|last=Ανωγειανάκης|publisher=Μέλισσα|year=1991|location=Αθήνα|page=271 – 276.}}</ref>
# Ζιλ - Η λεπτή και ψιλή - Συνηθισμένη στην περιοχή της [[Ματσούκα Πόντου|Ματσούκας]].
# Καπάν - Η παχιά και χαμηλή
# Ζιλοκάπανη - Η μεσαίου τόνου και μεγέθους
 
Η κεφαλήΠοντιακή λύρα διακρίνεται από τη μοναδικότητα της φιαλόσχημης μορφής της με μακρύ λαιμό και στενόμακρο ηχείο. Ο κλειδοκράτορας έχει το σχήμα της σταγόνας και φέρειλέγεται τρία''"κιφάλ''" κλειδιά(Κεφάλι) στην [[Ποντιακή διάλεκτος|ποντιακή διάλεκτο]]. Είναι το ανώτερο τμήμα του οργάνου. Στο (''"Ωτίακιφάλ"''), σφηνώνονται τα οποίακλειδιά σφηνώνονταικουρδίσματος, σετα τρύπες''"ωτία"'' της(αυτιά), κεφαλής.τα οποία Έχουνέχουν σχήμα Τ (συνήθως) και σε αυτά είναι δεμένεςδένονται οι χορδές, προκειμένουοι ναοποίες, κουρδιστούν.αφού Οιδιασχίσουν χορδέςολόκληρο ξεκινώνταςτο από την κεφαλήόργανο, διασχίζουν μεγάλο μέρος του οργάνου και φτάνουνκαταλήγουν στον χορδοδέτη (''"Παλικάρ"''). Πρόκειται για, ένα ξύλινο εξάρτημα σχήματος μακρόστενου ανεστραμμένου τριγώνου, που βρίσκεται στο κάτω μέρος, πάνω στο οποίο στερεώνονται οι κάτω άκρες των χορδών. ΚατάΟι μήκοςτρεις τονχορδές χορδών,στερεώνονται καιστον περίπου μέχρι την μέση του οργάνου, φέρεται η ταστιέρα (''"σπαρέλ"'' ή ''"γλώσσα"''). Στο σημείο περίπου που τελειώνει αυτή, τοποθετείται ο καβαλάρης (''"γάιδαρον"'')καβαλάρη, ένα εξάρτημα που φέρει φέρει τρεις χαράξεις - εγκοπές απόγια τιςνα οποίεςμη φέρονταιμετακινούνται οι τρεις χορδές για να μη μετακινούνται δεξιά - αριστερά. ΔεξιάΕσωτερικά καιτης αριστερά του καβαλάρηλύρας, φέρονταιείναι δύοσφηνωμένο μακριέςένα σχισμές για τονκομμάτι ήχοξύλου, ταη ''"ρωθώνιαψυχή".''. ΜερικέςΟι λύρεςπλευρές επίσηςτου φέρουνοργάνου καιείναι μικρέςεπίπεδες τρύπεςκαι που, σε συνδυασμό με ταονομάζονται ''"ρωθώνιαμάγ'λα"'', βοηθούν στην απόδοση του οργάνου. ΟιΟ τρύπες αυτές τοποθετούνται: Δύο σε κάθε πλευράλαιμός (''"μάγ'λαγούλα"''), δύοείναι το σημείο στο πάνωοποίο μέροςκρατιέται τουτο καπακιού,όργανο δύοαπό στοτον κάτωλυράρη. μέροςΟ καιήχος βγαίνει από δύο στιςκυρτές άκρεςή κάθείσιες σχισμήςσχισμές, συνολικάτα 10''"ρωθώνια"'', τρύπες.και Ένααπό -όχιτρύπες καιστις τόσοάκρες ευδιάκριτο-τους, εξάρτημαστο τηςκαπάκι λύραςκαι είναιστο ηπλάι. ψυχήΜια (''"στυλάρ"''),τυπική έναλύρα έχει: έναδύο ευλίγιστοτρύπες σχετικάσε ξύλοκάθε πουπλευρά, είναιτέσσερις σφηνωμένοτρύπες στο εσωτερικόκαπάκι του(δύο οργάνουπάνω μεταξύκαι ηχείουδύο (καπακιούκάτω) και τηςαπό πλάτηςμία (ράχης)σε καικάθε συνεισφέρειάκρη στηντων αποδοτικότητασχισμών. του οργάνου.<ref name=":30" />
 
== Κούρδισμα και χόρδισμα ==
== Δοξάρια ==
Η ποντιακή λύρα κουρδίζεται σε τέταρτες καθαρές. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι παιξίματος:<ref>Ibid, σ. 274.</ref>
Μία Ποντιακή λύρα παίζεται χρησιμοποιώντας ένα δοξάρι (''"τοξάρ"'') που αποτελείται από ένα ραβδί με μια κορδέλα από τρίχα αλόγου που κρέμεται μεταξύ των ακρών. Παραδοσιακά χρησιμοποιείται δοξάρι με ένα κομμάτι πανί από τη μια πλευρά και με ένα κόμπο από την άλλη, δένοντας στο κυρτής μορφής δοξάρι τις τρίχες αλόγου που αποτελούσε την πλευρά που άγγιζαν τις χορδές. Περιστασιακά, ωστόσο, δύναται να χρησιμοποιηθεί και δοξάρι βιολιού.<ref name=":0">Μαρινάκης, Μάρκος, Νίκος Γαγγάδης. "[https://apothesis.lib.hmu.gr/bitstream/handle/20.500.12688/2330/Marinakis_Gangadis_2012.pdf?sequence=1 Στάδια κατασκευής λύρας και λαούτου μέσω οπτικοακουστικής καταγραφής, ιστορική αναφορά αυτών και παρουσίαση μέσω διαδραστικής πολυμεσικής εφαρμογής.]" (2012).</ref>
 
# Η μελωδία παίζεται στην ψηλότερη χορδή, με την αμέσως επόμενη να λειτουργεί ως ισοκράτης.
== Παίξιμο ==
# Η μελωδία παίζεται στις δύο πρώτες χορδές
[[Αρχείο:Kemenche0.jpg|αριστερά|μικρογραφία|268x268εσ|Ποντιακή λύρα με δοξάρι - Παραλαγή που χρησιμοποιείται σήμερα στον Πόντο]]
# Η μελωδία παίζεται στην χαμηλότερη χορδή, ε την αμέσως επόμενη να λειτουργεί ως ισοκράτης
[[Αρχείο:Kemenche-Salut de trebizonde-Danse aux sabres.jpg|μικρογραφία|289x289εσ|Νεαρός παίκτης Ποντιακής λύρας παίζει όρθιος. (Από καρτ-ποστάλ αρχών 20ου Αιώνα)]]
Η Ποντιακή λύρα παίζεται με τον κεμεντζετζή είτε καθισμένο είτε όρθιο .Όταν αυτός είναι όρθιος, μπορεί να στηρίξει τη λύρα μέσα από μια θηλιά που περνάει από τον αριστερό μηρό του και μια τρύπα στην κεφαλή της λύρας. Η μελωδία παίζεται πιέζοντας με την ψίχα των δακτύλων στις δυο πρώτες υψηλότερες χορδές, πατώντας, δε, ελαφρά και νότες της τρίτης χορδής. Με τον ίδιο τρόπο ενεργεί και το δοξάρι. Υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι παιξίματος:<ref name=":1">Βελησσάρης, Ιωάννης. "[https://apothetirio.lib.uoi.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/10638/Velissaris%2C%20I.%20_TLPM_2020.pdf?sequence=1 Μέθοδοι ποντιακής λύρας. Μια συγκριτική επισκόπηση.]" (2020).</ref>
 
Τυπικά, η λύρα χορδίζεται σε ΣΙ-ΜΙ-ΛΑ,<ref>Ibidem</ref> αλλά υπάρχουν λύρες με διάφορους τόνους. Οι πιο ψιλές ονομάζονται "ζιλ λύρες", ενώ οι πιο χαμηλές "καπάν λύρες". Τις ονομασίες αυτές, φέρουν και οι αντίστοιχες χορδές (χαμηλότερη-ψηλότερη).
# Παίζεται η μελωδία στην ψηλότερη χορδή και συνοδεύεται από την διπλανή χαμηλότερη με ισοκράτημα.
# Παίζεται η μελωδία ταυτόχρονα και στις δύο πρώτες χορδές σε παράλληλες τέταρτες καθαρές
# Παίζεται η μελωδία στη χαμηλότερη χορδή και συνοδεύεται με ισοκράτημα από την διπλανή ψηλότερη χορδή
 
== Παίξιμο ==
Από τους Πόντιους λυράρηδες παίζεται στη φυσική και όχι στη συγκερασμένη κλίμακα και χωρίς βιμπράτο. Πολύ σπάνια συνοδεύεται από άλλα όργανα, λόγω του αδύναμου ήχου του. Εάν συνοδευτεί, μπορεί να συνοδευτεί με [[νταούλι]], [[τσαμπούνα]] ή και δυο ή τρείς κεμεντζέδες μαζί.<ref name=":1" />
[[Αρχείο:Kemenche-Salut de trebizonde-Danse aux sabres.jpg|μικρογραφία|289x289εσ|Νεαρός παίκτης Ποντιακής λύρας παίζει όρθιος. (Από καρτ-ποστάλ αρχών 20ου Αιώνα)]]{{Κενή ενότητα}}
 
== Περεταίρω ανάγνωση ==