Τζαφέρ Ταγιάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Κατά τα τουρκικά πολεμικά γεγονότα του [[1918]]-[[1920]] στο Βαλκανικό μέτωπο προσχώρησε στο [[Κεμαλισμός|Κεμαλικό]] κίνημα όπου και ανέλαβε με τον βαθμό του υποστρατήγου την διοίκηση του τουρκικού στρατού [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]], του 7ου Σώματος, καθώς και των ατάκτων σωμάτων με τα οποία και προπαρασκεύασε την προς την [[Αδριανούπολη]] κατά των Ελλήνων αντίσταση.
Κατά τον Μάρτιο
Μετά όμως τη νικηφόρα έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων του Ιουλίου [[1920]] και την ταχύτατη προέλαση της 9ης
Για την σύλληψη του Τζαφέρ Ταγιάρ κινήθηκε ο 11ος λόχος της 10ης Ελληνικής Μεραρχίας Πεζικού -αποσπασθείς στην 9η Ελληνική Μεραρχία Πεζικού- υπό το λοχαγό Πεζικού Δημήτριο Μεσσαριτάκη , ο οποίος φονεύθηκε στο Δορύλαιο την 9η Ιουλίου 1921 . Τη σύλληψη του Ταγιάρ και την παράδοσή του στον Έλληνα στρατηγό Αλέξανδρο Μαζαράκη -Αινιάν, διηνήργησε ομάδα μάχης του ανωτέρω λόχου, υπό τον δεκανέα Πεζικού και πρώην σύνδεσμο του Παύλου Μελά το 1904, Νικόλαο Καθάριο , ο οποίος τον Ιούλιο του 1921 τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον Ανδρείας για την πολεμική του δράση ,καθώς και για το γεγονός ότι σεβόμενος το δίκαιο του πολέμου , απέτρεψε την κακοποίηση του Τζαφέρ Ταγιάρ από υφιστάμενό του.
Ο Τζαφέρ Ταγιάρ μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]] παραμένοντας αιχμάλωτος 32 μήνες, με την δυνατότητα όμως να κινείται κάπως ελεύθερα, μέχρι την [[ανταλλαγή πληθυσμών]] το [[1923]], όπου και φέρεται να ανταλλάχθηκε με τον Έλληνα στρατηγό, αιχμάλωτο των Τούρκων, στη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]], [[Νικόλαος Τρικούπης|Νικόλαο Τρικούπη]].<br />Μετά την επιστροφή του στην Τουρκία αναμίχθηκε με την πολιτική και ανέλαβε Έπαρχος στη περιοχή της [[Σαμψούντα]]ς.
Ο Τζαφέρ Ταγιάρ πέθανε στις [[3 Ιανουαρίου]] του 1958, στη [[Κωνσταντινούπολη]], σε ηλικία 81 ετών. Είχε τιμηθεί με διάφορα παράσημα καθώς και με το μετάλλιο της Τουρκικής Δημοκρατίας.
== Ενδεικτικές Πηγές ==
* "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.56ος, σελ.277.
*Προφορική μαρτυρία Νικολάου Καθάριου, Κεχρόκαμπος Καβάλας, 1974.
*Μαζαράκης - Αινιάν, Αλέξανδρος, <nowiki>''</nowiki>Απομνημονεύματα<nowiki>''</nowiki>, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα, 1949.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||