Κονστρουκτιβισμός (καλλιτεχνικό ρεύμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Ο '''κονστρουκτιβισμός''' (''constructivism'') αποτελεί καλλιτεχνικό ρεύμα, κυρίως στη [[ζωγραφική]] και τη [[γλυπτική]], που αναπτύχθηκε την περίοδο [[1913]]-[[1930]] στη [[Ρωσία]]. Θεμελιωτής του κινήματος θεωρείται ο Ρώσος καλλιτέχνης [[Βλαντιμίρ Τάτλιν]] (Vladimir Tatlin). Ως πρόδρομοι του Ρωσικού κονστρουκτιβισμού αναφέρονται πολλές φορές τα κινήματα του [[Φουτουρισμός|Φουτουρισμού]] και του [[Κυβισμός|Κυβισμού]], με τα οποία είναι γεγονός πως ήρθε σε επαφή και ο Τάτλιν στο [[Παρίσι]]. Το κίνημα του κονστρουκτιβισμού συνδέθηκε όμως επίσης με τη σχολή του [[Μπαουχάους]] στη [[Γερμανία]] καθώς και με τον [[Νεοπλαστικισμός|νεοπλαστικισμό]].
 
Η καλλιτεχνική πρωτοπορία του Τάτλιν ένωσε και άλλους Ρώσους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και οι γλύπτες Antoine Pevsner και Naum Gabo. Η πρώτη αυτή ομάδα δημοσίευσε και το Μανιφέστο της το [[1920]] (ή [[1921]]). Θεωρείται ότι μέσα από αυτό το μανιφέστο γεννήθηκε και ο όρος ''-κονστρουκτιβισμός'' (αγγ. ''construct, ελλ. μφ. κατασκευάζω'') καθώς μία από τις διακηρύξεις του κινήματος ήταν πως η [[τέχνη]] ''"κατασκευάζεται"''. Ένα από τα συνθήματα του ήταν επίσης το ''"Η Τέχνη στη Ζωή"''. Θελω να με γαμήσει ο Κώστας ο Μπιλάλης.
==Κύριο χαρακτηριστικό==
Κύριο χαρακτηριστικό του κινήματος του κονστρουκτιβισμού αποτελούν οι απολύτως αφηρημένες κατασκευές. Απουσιάζουν οι συμβατικές αναπαραστάσεις αντικειμένων ενώ δίνεται έμφαση στην απεικόνιση γεωμετρικών μορφών. Η απόδοση των θεμάτων είναι τις περισσότερες φορές ακραιφνώς μινιμαλιστική και συχνά με διάθεση πειραματισμού. Οι κονστρουκτιβιστές θαύμαζαν τις μηχανές και την τεχνολογία της εποχής σε βαθμό που χρησιμοποιούσαν πολλά βιομηχανικά υλικά (πλαστικό, γυαλί ή σίδερο) στην κατασκευή των έργων τους. Ο κονστρουκτιβισμός συνδέθηκε στενά και με την [[αρχιτεκτονική]].