Πορφυρά Ποτάμια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 23:
 
Ένας πρωτόγνωρα φρικαλέος και βίαιος φόνος λαμβάνει χώρα σε μια απομακρυσμένη πόλη των [[Άλπεις|γαλλικών Άλπεων]] ονόματι Γκερνόν.
Η φρικαλεότητα του φόνου , με το πτώμα να κρέμεται από σχοινί στα 50 μέτρα ύψος από έναν τοπικό καταρράκτη , αναγκάζει τις αρχές να δώσουν την υπόθεση αυτή σε ένα έμπειρο και γνωστό αστυνομικό με το όνομα Πιερ Νιμάνς (Ζαν Ρενό), που είχε την έδρα του στο [[Παρίσι]].
 
Στην ιατροδικαστική εξέταση που ακολούθησε ανακαλύπτεται πως τα χέρια είχαν κοπεί από τον καρπό και είχαν καεί για να μην πεθάνει το θύμα από αιμορραγία ενώ οι λοβοί των ματιών έχουν αφαιρεθεί χειρουργικά την ώρα που το θύμα ήταν ακόμη ζωντανό με νερό στις κοιλότητες τους με δείγματα του υγρού να έχουν σταλεί για εξέταση. Θύμα ήταν ένας βιβλιοθηκάριος του Πανεπιστημίου της Γκερνόν, που αποτελεί και τον πυρήνα της πόλης.Το όνομά του ήταν Ρενέ Καλουά.
 
Ο Νιμάνς επισκέπτεται τον οφθαλμίατρο της Γκερνόν Δρ. Σερνέζ, απόφοιτο του πανεπιστημίου και για πολλά χρόνια δάσκαλο εκεί, που είχε κάνει πολλές εγχειρήσεις σε ανθρώπους με γονείς από το πανεπιστήμιο οφειλόμενες σε γενετικά προβλήματα. Ο γιατρός λέει στον Νιμάνς πως το πανεπιστήμιο είναι απομονωμένο με αποτέλεσμα αιμομιξία ανάμεσα σε καθηγητές που αποτελεί μακροχρόνια παράδοση και έχει ως αποτέλεσμα διάφορα γενετικά προβλήματα.Παρ' όλα αυτά τις τελευταίες 2 γενεές έχει σημειωθεί ένα ανεξήγητο φαινόμενο αφού τα γενετικά προβλήματα εμφανίζονται πλέον σε παιδιά των γύρω χωριών ενώ τα παιδιά των καθηγητών του πανεπιστημίου είναι υγιή. Όταν ρωτήθηκε γιατί πιστεύει πως ο δολοφόνος ακρωτηρίασε και εξαφάνισε τα δυο αυτά μέλη ο Σερνέζ υπαινίχθηκε πως αυτά είναι τα δυο μοναδικά σημεία στο σώμα τα οποία έχουν διαφορετικά στοιχεία σε κάθε άνθρωπο.
 
Την ίδια ώρα σε μια άλλη πόλη ονόματι Σαρζάκ, αρκετά μακρύτερα, ο υπαστυνόμος Μαξ Κερκένιαν (Βενσάν Κασέλ) αναλαμβάνει μια υπόθεση βανδαλισμού σε τάφο, στο τοπικό νεκροταφείο, με σβάστικες ζωγραφισμένες στον τάφο. Ο τάφος αυτός είναι ενός παιδιού με όνομα Τζούντιθ Ερό, το οποίο είχε πεθάνει 20 χρόνια πριν, με τον φύλακα του νεκροταφείου να τον πληροφορεί πως το παιδί είχε πατηθεί από φορτηγό.
 
Ο Κερκένιαν ψάχνει για στοιχεία ύστερα στο σχολείο που φοιτούσε το παιδί και ανακαλύπτει πως είχε γίνει διάρρηξη και τα στοιχεία του είχαν κλαπεί. Τελικά βρίσκει μια φωτογραφία του πτώματος του κοριτσιού μετά το ατύχημα στα αρχεία της τοπικής τροχαίας με το θέαμα να είναι φρικτό. O διαχειριστής των αρχείων του λέει πως λόγω της ολοκληρωτικής καταστροφής του σώματος η ταυτότητα προσδιορίστηκε από ένα κομμάτι του δαχτύλου που κρατούσε η μητέρα του την ώρα του ατυχήματος. Του λέει επίσης πως η γυναίκα τρελάθηκε.
 
Αποφασίζει να επισκεφτεί τη μητέρα του θύματος στο μοναστήρι το οποίο έχει πάει όμως η ίδια του λέει πως δαίμονες σκότωσαν το παιδί της. Ο Κερκένιαν προσπαθεί να βγάλει νόημα χωρίς όμως αποτέλεσμα παραδεχόμενος πως η γυναίκα έχει τρελαθεί.
Γραμμή 39:
Στη συνέχεια συνομιλεί με την "παγετολόγο" του πανεπιστημίου Φάνυ Φερρέιρα (Νάντια Φαρές) η οποία βρήκε το πρώμα του θύματος. Του λέει πως με τον κατάλληλο εξοπλισμό θα ήταν δυνατό να μεταφερθεί αρκετά εύκολα, το πτώμα, στο σημείο που βρέθηκε ενώ του λέει επίσης πως είναι κόρη δυο καθηγητών τους οποίους όμως δεν εκτιμά καθώς πιστεύει πως όλοι στο πανεπιστήμιο είναι αλλόκοτοι. Στη συνέχει ο Νιμάνς ζητά τη βοήθειά της αφού μαθαίνει πως το νερό στις κοιλότητες του σώματος ήταν όξινη βροχή χωρίς όμως να έχει βρέξει όξινη βροχή στη Γκερνόν από το '70.
 
Οι δυο τους πηγαίνουν σε παγετώνες στα βουνά της Γκερνόν και μπαίνουν σε μια χαράδρα με σκοπό να πάρουν δείγματα όξινου νερού ο Νιμάνς όμως βρίσκει στους πάγους και ένα δεύτερο πτώμα κατεψυγμένο στον πάγο.
 
Εν τω μεταξύ ο Κερκένιαν επισκέπτεται στο λημέρι της μια ομάδα "σκίνχετς" που ήταν βασικοί ύποπτοι για τον βανδαλισμό. Τελικά μαθαίνει πως στο νεκροταφείο εκείνη την ώρα βρίσκονταν μόνο ένα άσπρο αυτοκίνητο Λάντα. Μετά από συγκέντρωση στοιχείων από την αστυνομία και την τροχαία οι 2 βοηθοί του τον πληροφορούν πως το μόνο άσπρο Λάντα στην περιοχή ανήκε σε κάποιον ονόματι Φιλίπ Σερτίς.
Γραμμή 45:
Ο Κερκένιαν προσπαθεί να κάνει διάρρηξη στο σπίτι του και εκεί τον συναντά ο Νιμάνς ο οποίος αρχικά νομίζει πως είναι διαρρήκτης και του επιτίθεται. Αφού ο Κερκένιαν τον πληροφορεί πως είναι αστυνομικός μπαίνουν μέσα στο σπίτι και ανακαλύπτουν πως ο Σερτίς ήταν το θύμα του οποίου το πτώμα ανακαλύφθηκε στον πάγο και πως εργάζονταν ως γιατρός στη μαιευτική του νοσοκομείου του πανεπιστημίου ενώ στο σπίτι του έκανε γενετικά πειράματα σε σκύλους για να δημιουργήσει ένα "τέλειο" σκυλί πάλης.
 
Στη συνέχεια πηγαίνουν στην ιατροδικαστική εξέταση του πτώματος του Σερτίς. Βρίσκουν πως και εδώ τα χέρια είχαν αφαιρεθεί όχι όμως τα μάτια. Ο ιατροδικαστής τότε έχει την ιδέα να βγάλει το λοβό του ματιού και ανακαλύπτει πως είναι πλαστικός. "Δεν θα το πιστέψετε!" λέει "Είναι πλαστικός σαν και αυτούς που χρησιμοποιούν οι οφθαλμίατροι!". Ο Νιμάνς έχει κακό προαίσθημα γι' αυτό και παίρνει μαζί του τον Κερκένιαν και ταχύτατα πηγαίνει στο σπίτι του οφθαλμιάτρου Δρ. Σερνέζ. Οι δυο αστυνομικοί τον ανακαλύπτουν νεκρό κρεμάμενοκρεμάσμενο από το μεγάλο παράθυρο που είχε στο ιατρείο του το οποίο είχε εντός του σπιτιού του. Ήταν αιμόφυρτος με τα μάτια και τα χέρια του να έχουν αφαιρεθεί. Ταυτοχρόνως ο δολοφόνος ο οποίος είχε κρυφτεί πίσω από μια κουρτίνα αρχίζει να τρέχει και οι δυο τους τον κυνηγούν. Κάποια στιγμή ο Νιμάνς σκοντάφτει και χάνει το όπλο του το οποίο φτάνει στα χέρια του δολοφόνου ο οποίος πυροβολεί προς το μέρος του Νιμάνς αστοχώντας με τη θέλησή του αδιάζοντας όλες τις σφαίρες του όπλου του το οποίο στη συνέχεια πατάει προς το μέρος του Νιμάνς και επίσης αφήνει δακτυλικά αποτυπώματα στην σκανδάλη.
 
Νιμάνς και Κερκένιαν παίρνουν τα δείγματα των αποτυπωμάτων τα οποία όμως δεν ταιριάζουν σε κανένα από τα δακτυλικά αποτυπώματα. Ο Κερκένιαν προτείνει να τα συγκρίνουν με εκείνα της Τζούντιθ Ερό , του κοριτσιού που είχε πεθάνει από το 1982 και τα αποτυπώματα ταιριάζουν απόλυτα.
Γραμμή 51:
Ο Κερκένιαν στέλνεται μόνος να ερευνήσει τον τάφο της Ερό που ανακαλύπτει ότι είναι κενός και περιέχει απλώς μια φωτογραφία του δεκάχρονου κοριτσιού.
 
Ο Νιμάνς ταυτοχρόνως μαθαίνει από τον αρχηγό της τοπικής αστυνομίας για την διατριβή του Καλουά στην οποία αναφέρονταν στο υγιές σώμα και πνεύμα και πως το παιδί που θα προέκυπτε μεταξύ ενός αθλητικού και γυμνασμένου ανθρώπου με ένόςενός διανοητικώς προικισμένου με την σωστή ανατροφή θα μπορούσε να προκύψει ο τέλειος άνθρωπος λέγοντάς του πως είναι γεμάτο ναζιστικές χαζομάρες ενώ του άρεσαν οι πειραματισμοί των [[Ναζί]] πάνω στο γενετικό υλικό παιδιών από χωριάτες.
 
Ο Κερκένιαν επιστρέφει με την φωτογραφία της Τζούντιθ και ο Νιμάνς αναγνωρίζει πως είναι η Φάνι. Στο δρόμο για το σπίτι της Φάνι στο οποίο θα έκαναν έρευνα ο Νιμάνς εξηγεί πως λόγω της γενετικής αδυναμίας των παιδιών μεταξύ καθηγητών οι γιατροί να νοσοκομείου αντάλλαζαν παιδιά χωριατών που γεννούσαν εδώ με παιδιά καθηγητών.Ο Σερτύς πρέπει να είχε ανταλλάξει τη Τζούντιθ με τη Φάνι ενώ ο Καλουά οργάνωνε αθλητικούς διαγωνισμούς όπως ο πατέρας του.Ξαφνικά ο γιος του πρύτανη του πανεπιστημίου προσπαθώντας να τους εμποδίσει από την εύρεση της αλήθειας τους επιτίθεται με ένα γιγάντιο φορτηγό. Ο Νιμάνς τελικά πυροβολεί στο κεφάλι και σκοτώνει το γιο του πρύτανη και τελικά φτάνουν στο σπίτι της Φάνι. Εκεί , βρίσκουν σε βάζα τα μάτια και τα χέρια των θυμάτων και καταλαβαίνουν πως αυτή είναι η δολοφόνος.