Αεροπλανοφόρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +φωτό |
μ Διορθώσεις σε εκφράσεις και προσθήκη σύνδεσμου προς τα Κοινά |
||
Γραμμή 9:
Τα κύρια μέρη που ξεχωρίζουν ένα αεροπλανοφόρο από άλλο πλοίο επιφανείας είναι:
[[Εικόνα:Superstructure (PSF).png|300px|right|thumb|Το "νησί", η μόνη υπερκατασκευή ενός αεροπλανοφόρου]]
* Το μεγάλο, επίπεδο και κατάληλλα εξοπλισμένο κατάστρωμα πτήσης, που χρησιμεύει στις επιχειρήσεις και για σύντομη στάθμευση των αεροσκαφών πρίν και μετά την πτήση τους.
* Το επίσης μεγάλο κατάστρωμα υποστέγου, ακριβώς κάτω από το κατάστρωμα πτήσης, το οποίο χρησιμεύει στις επισκευές, επιθεωρήσεις, την μακροχρόνια στάθμευση και τον αρχικό εξοπλισμό των αεροσκαφών.
* Την μοναδική, μικρή υπερυψωμένη [[Υπερκατασκευή (ναυπηγική)|υπερκατασκευή]], επονομαζόμενη και "νησί", στο οποίο βρίσκονται μόνο ελάχιστα κρίσιμα κέντρα για τις επιχειρήσεις του πλοίου ([[Γέφυρα (πλοίου)|γέφυρα]], [[τηλεπικοινωνίες]] κλπ.)
Γραμμή 32:
===Κατηγορία STOVL===
Τα αεροπλανοφόρα τύπου STOVL (Short Take-Off and Vertical Landing) είναι κυρίως μικρότερης κλίμακας αεροπλανοφόρα που θυμίζουν περισσότερο [[Ελικοπτεροφόρο|ελικοπτεροφόρα]] σε σχήμα και δυνατότητες. Είναι μια μέση κατηγορία, που φέρει ένα μείγμα ειδικών αεροσκαφών (πχ. [[BAe Harrier II]]) και κανονικών [[Ελικόπτερο|ελικοπτέρων]]. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η κλάση Invincible του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως επίσης και τα αεροπλανοφόρα της Ιταλίας, της Ινδίας και της Ταϊλάνδης.
Σε αυτόν τον σχεδιασμό, δεν χρησιμοποιείται το angled flight deck, αφού οι προσνηώσεις δεν γίνονται με μεγάλες ταχύτητες και σύστημα συρματόσχοινων, αλλά τα αεροπλάνα φέρουν ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης, τα οποία τα υποβοηθούν να προσνηώνονται με σχεδόν μηδενική ταχύτητα, κάτακόρυφα στο κατάστρωμα πτήσης. Χρησιμοποιείται εντούτοις το ski jump, το οποίο, σε συνδυασμό με τον ειδικό σχεδιασμό των αεροπλάνων, τα βοηθά να φέρουν και φορτία όπως βόμβες. Η απονήωση γίνεται με ίδιο τρόπο όπως στα αεροπλανοφόρα STOBAR, με τη διαφορά ότι η κατευθυνόμενη ώση των αεροπλάνων μπορεί να βοηθήσει το αεροπλάνο να αναπτύσσει ταχύτητα και παράλληλα να αντικαθιστά μέρος της [[Άντωση|άντωσης]] που δεν μπορούν να παρέχουν τα [[Φτερό|φτερά]] στις χαμηλές ταχύτητες.
Γραμμή 51:
* Από την έναρξη του πολέμου το [[1939]] η Βρετανία είχε 7, οι ΗΠΑ 6, η Ιαπωνία 6 και η Γαλλία 1. Τα δε βρετανικά αεροπλανοφόρα βυθίστηκαν σχεδόν όλα κατά τα τρία πρώτα έτη του πολέμου με την ακόλουθη σειρά: το "Κορέτζιους" ([[17 Σεπτεμβρίου]] [[1939]]), το "Γκλόριους" (Ιούνιος [[1940]]), το "Ιλλούστριους", (Ιανουάριος [[1941]]), το "Αρκ Ρόουγιαλ", ([[14 Νοεμβρίου]] [[1941]]), ο "Ερμής", ([[7 Απριλίου]]] [[1942]]), και το "Ηνγκλ" ([[6 Αυγούστου]] [[1942]]). Οι ΗΠΑ απώλεσαν το "Λέξινγκτον" στην [[αεροναυμαχία των Κορραλίων]] (Μάιος [[1942]]), το "Γουορκτάουν" στην [[αεροναυμαχία του Μιντγουαίη]] ([[7 Ιουνίου]] [[1942]]) και το "Γουόσπ" ([[15 Σεπτεμβρίου]] [[1942]]). Οι Ιάπωνες απώλεσαν το ένα στη ναυμαχία των Κορραλίων και άλλα 4 στη ναυμαχία του Μιντγουαίη (1942).
* Το [[1947]] οι ΗΠΑ διέθεταν 27 αεροπλανοφόρα και 2 υπό ναυπήγηση. Η Μεγάλη Βρετανία είχε 12 και η Γαλλία 1. Μετασκευασμένα (συνοδείας) οι ΗΠΑ είχαν 79, η Αγγλία 2, η Γαλλία 1 και η Ολλανδία 1.
* Στις 24 Σεπτεμβρίου 1960, το πρώτο [[
==Ενεργά αεροπλανοφόρα==
Γραμμή 106:
*[[Ελικοπτεροφόρο]]
*[[Ναυτική Αεροπορία]]
{{Commons|Category:Aircraft Carriers|Αεροπλανοφόρo}}
==Χρήσιμοι Σύνδεσμοι==
| |||