Βασίλειο της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 111:
* 2 Ιουλίου 1881 (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης): Προσάρτηση της [[Θεσσαλία]]ς (εκτός της περιοχής της Ελασσόνας) και μέρος της Ηπείρου (μεγάλο μέρος του Νομού Άρτας και μέρος του σημερινού Νομού Ιωαννίνων)
* 4 Δεκεμβρίου 1897 (Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης): Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, πραγματοποιήθηκαν μικρές εδαφικές προσαρμογές στην ελληνο-οθωμανική γραμμή των συνόρων υπέρ των Οθωμανών. Η [[Κρητική Πολιτεία|Κρήτη]] γίνεται αυτόνομο κράτος με έναν Έλληνα πρίγκιπα ως ανώτερο επίτροπο.
* 30 Μαΐου 1913 (Συνθήκη του Λονδίνου): Μετά τον [[Α΄Βαλκανικός Πόλεμος|Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο]], η Ελλάδα προσάρτησε μεγάλο μέρος της [[Μακεδονία (ελληνικό διαμέρισμα)|Μακεδονίας]] (από τις [[Πρέσπα|Πρέσπες]] ως τον [[Νέστος|Νέστο]], περιλαμβάνοντας και την σημαντική πόλη και λιμάνι της [[Θεσσαλονίκη]]ς) και της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] (από τον κάμπο της Άρτας, ως την [[Χειμάρα]], περιλαμβάνοντας και την σημαντική πόλη των [[ΙωαννίναΙωάννινα|Ιωαννίνων]]), καθώς και την [[Κρήτη]]. Το καθεστώς της Βόρειας Ηπείρου και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, που καταλαμβάνεται από τον ελληνικό στρατό, παραμένει απροσδιόριστο. Τα ελληνικά κέρδη αναγνωρίζονται από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη Συνθήκη της Αθήνας στις 14 Νοεμβρίου 1913.
* 1 Ιουνίου 1913 (Ελληνική –Σερβική Συνθήκη Ειρήνης, Φιλίας και Αμοιβαίας Προστασίας): οριοθέτηση των ελληνο-σερβικών συνόρων, από τις Πρέσπες ως το [[Μπέλλες]] (σημερινά σύνορα Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας).
* 10 Αυγούστου 1913 (Συνθήκη του Βουκουρεστίου): Μετά τον [[Β΄Βαλκανικός Πόλεμος|Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο]], η Ελλάδα εξασφαλίζει την Ανατολική Μακεδονία (Σέρρες, Δράμα και Καβάλα) από τη Βουλγαρία, μέχρι την [[Καβάλα]].