Ζαν-Λουί Γκεζ ντε Μπαλζάκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ζαν-Λουί Γκεζ ντε Μπαλζάκ''' ({{lang-fr|''Jean-Louis Guez de Balzac''}}· [[Ανγκουλέμ|Ανγκουλέ]]<nowiki/>μ 1597<ref>Το Robert historique αναφέρει ημερομηνία γέννησης το 1595</ref> - 1654) ήταν Γάλλος ελευθεριακός συγγραφέας, επιστολογράφος και ακαδημαϊκός, πολύ διάσημος στην εποχή του για την ποιότητα της πρόζας, η οποία εμφανίζεται στις ''Επιστολές του''. Η καυστική του σάτιρα εμφανίζεται στο έργο του ''Ο Πρίγκιπας'', αναφερόμενος στον [[Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΓ΄]].<ref>{{Cite web|url=https://www.academie-francaise.fr/les-immortels/jean-louis-guez-de-balzac|title=academie-francaise.fr/les-immortels/jean-louis-guez-de-balzac|last=.}}</ref>

Σπούδασε στους [[Εταιρεία του Ιησού|Ιησουίτες]] της Ανγκουλέμ και στη συνέχεια στο Πουατιέ, όπου σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο. Ο Γκεζ ντε Μπαλζάκ συνέχισε, μετά το 1612, τις σπουδές του στο [[Πανεπιστήμιο του Λέιντεν|Πανεπιστήμιο του Λάιντεν]], όπου ήταν συμμαθητής και, πιθανότατα, εραστής, του [[Τεοφίλ ντε Βιώ]],<ref>Ο ποιητής [[Τεοφίλ ντε Βιώ]], που για τις ιδέες και τα ελεύθερα ήθη του καταδικάστηκε σε εξορία το 1619 και αργότερα σε θάνατο στην πυρά, από τον οποίο όμως διέφυγε.</ref> με τον οποίο αντάλλαξαν αργότερα πικρές αλληλοκατηγορίες. <ref>« ...Vous m'advisez du mal que donnent les garces, priez Dieu que les Chirurgiens ne descouvrent jamais la cause qui vous fit éviter celuy-là pour vous en donner un pire. On dit que vous estes un estrange masle ; je l'entens au rebours, et je ne m'estonne pas si vous estes si médisant contre les dames. Vous sçavez que depuis quatorze ans de nostre cognoissance, je n’ay point eu d'autre maladie que l'horreur des vostres. Mes desportemens ne laissent point en mon corps quelque marque d'indisposition honteuse, non plus que vos outrages en ma réputation, et après une très-exacte recherche de ma vie, il se trouvera que mon adventure la plus ignominieuse est la fréquentation de Balzac ». (Lettre de Théophile de Viau à Guez de Balzac, 1626, in F. Lachèvre, Le Procès de Théophile de Viau, Librairie ancienne, Honoré Champion éditeur, 1909, tome premier p. 555)</ref> Έπειτα έγινε γραμματέας του δούκα ντ' Επερόν στο [[Μετς (Γαλλία)|Μετς]]. Αφού πέρασε δύο χρόνια στη Ρώμη, από το 1621 έως το 1623, ως εκπρόσωπος του καρδινάλιου ντε λα Βαλέτ, πήγε στο Παρίσι, όπου έγινε γνωστός από τα γράμματά του, τα οποία απευθύνονταν σε γνωριμίες του και σε σημαντικά πρόσωπα της Αυλής, και απέκτησε μεγάλη φήμη. Ο [[Αρμάν Ζαν ντυ Πλεσσί ντε Ρισελιέ|καρδινάλιος Ρισελιέ]] τον πρόσεξε και του έδωσε το αξίωμα του ιστοριογράφου και συμβούλου του βασιλιά, με μια σύνταξη των 2.000 λιβρών.

Το 1624 δημοσίευσε τον πρώτο τόμο των ''Επιστολών'', αποκομίζοντας υψηλούς επαίνους. Τον αποκάλεσαν "''ο μεγάλος επιστολογράφος''", έγινε τακτικός επισκέπτης του οίκου Ραμπουιγιέ και συναναστρεφόταν μεταξύ άλλων τον Σαπλαίν, τον [[Φρανσουά ντε Μαλέρμπ|Μαλέρμπ]] και τον [[Φρανσουά Λε Μετέλ ντε Μπουαρομπέρ|Μπουαρομπέρ]]. Παρ ' όλα αυτά, η έπαρση που χαρακτήριζε τις ''Επιστολές'', θεωρήθηκε σαν ένδειξη [[Ελευθεριάζων|ελευθεριασμού]] και σύντομα έγινε το αντικείμενο επιθέσεων του Ιησουίτη Φρανσουά Γκαράς<ref>ο ίδιος που προσπάθησε να καταδικάσει τον Τεοφίλ ντε Βιώ στην πυρά.Είναι πολύ πιθανό ότι, όπως και με τον Τεοφίλ, τα ήθη του Γκεζ δεν ήταν πιθανώς άσχετα με το πραγματικό κίνητρο της επίθεσης εναντίον του από τους θρησκευόμενους.</ref> αλλά και άλλων.

Το 1634 εκλέχθηκε μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία|Γαλλικής Ακαδημίας]].

Η σημερινή φήμη του Μπαλζάκ βασίζεται κυρίως στις ''Επιστολές'' , <ref>{{Cite web|url=https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5830111w/f73.image|title=gallica.bnf.fr/ark:/Lettres de Jean-Louis Guez de Balzac|last=.}}</ref>από τις οποίες η πρώτη συλλογή εμφανίστηκε το 1624 και μια δεύτερη το 1636. Υπάρχει σ'αυτές μια κομψότητα και αρμονία, που ποτέ πριν δεν είχε υπάρξει σε κανένα έργο στην πεζογραφία της γαλλικής γλώσσας. Αν και κενές ουσίας, οι επιστολές του Γκεζ, ο οποίος ήξερε επίσης ιταλικά και ισπανικά, δείχνουν μια πραγματική γνώση του στυλ, καθώς εισήγαγε στη γαλλική πεζογραφία μια νέα σαφήνεια και ακρίβεια που ενθάρρυναν την ανάπτυξη της γαλλικής γλώσσας. Ως εκ τούτου, μπορεί δικαίως να του αποδοθεί το ότι πραγματοποίησε στην πεζογραφία μια αναμόρφωση παράλληλη με αυτή που έκανε ο [[Φρανσουά ντε Μαλέρμπ|Μαλέρμπ]] στην ποίηση.

Από το 1962, το όνομά του δόθηκε στο [[Λύκειο Γκεζ ντε Μπαλζάκ]] της Ανγκουλέμ.<ref>{{Cite web|url=http://etab.ac-poitiers.fr/lycee-guez-de-balzac/|title=etab.ac-poitiers.fr/lycee-guez-de-balzac/|last=.}}</ref>