Ροβίνια η ψευδοακακία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
(επιστ. ονομ.: '''''Robinia pseudoacacia''''') |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 17:
|}}
Η '''Ροβίνια η ψευδοακακία''' ([[επιστημονική ονομασία|επιστ. ονομ.]]: '''''Robinia pseudoacacia L.''''') είναι [[φυτό]] που έχει εγκλιματιστεί στην [[Ελλάδα]]. Συχνά το βρίσκουμε στα παρτέρια των δρόμων ως [[καλλωπιστικό φυτό]]. Είναι φυλλοβόλο φυτό και την άνοιξη ανθίζει με τσαμπιά από αρωματικά [[
Θεωρείται ότι, στις αρχές του 17ου αιώνα, ο '''Jean Robin''', κηπουρός τριών διαδοχικών Γάλλων βασιλέων, εισήγαγε στην Ευρώπη το φυτό, προερχόμενο από τα Απαλλάχια Όρη των ΗΠΑ. Η πρώτη ψευδοακακία φυτεύθηκε στο Παρίσι, στην Πλατεία René Viviani, πολύ κοντά στην Παναγία των Παρισίων, περί το 1601 και ζει μέχρι σήμερα (φέρει πινακίδα που αναγράφει ότι πρόκειται για το αρχαιότερο δέντρο στο Παρίσι)<ref>{{Cite web|url=https://www.nationalgeographic.com/environment/article/what-we-can-learn-from-paris-oldest-tree-20210713|title=What we can learn from Paris’s oldest tree|ημερομηνία=2021-07-13|website=Environment|language=en|accessdate=2021-07-14}}</ref>. Από εκεί, το δέντρο εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και τελικά στον υπόλοιπο κόσμο. Αναφέρεται ότι το όνομα του φυτού αποδόθηκε από τον ίδιο τον Carl Linnaeus προς τιμήν του Jean Robin<ref>{{Cite web|url=https://www.livescience.com/50732-black-locust-tree-shaped-the-united-states.html|title=Black Locust: The Tree on Which the US Was Built|last=May 2015|first=Wesley Greene 04|website=livescience.com|language=en|accessdate=2021-07-14}}</ref>.
Η γρήγορη εξάπλωση του φυτού στην Ανατολική Ευρώπη οφείλεται στο γεγονός ότι αναπτύσσεται ταχύτατα με παραφυάδες, ειδικά σε αποψιλωμένα εδάφη, προκαλώντας επιστημονική συζήτηση για το κατά πόσον πρέπει ή όχι να θεωρηθεί παράσιτο και να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό του<ref>{{Cite journal|title=Robinia pseudoacacia-dominated vegetation types of Southern Europe: Species composition, history, distribution and management|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0048969719348491|journal=Science of The Total Environment|date=2020-03-10|issn=0048-9697|pages=134857|volume=707|doi=10.1016/j.scitotenv.2019.134857|language=en}}</ref>. Αυτή η ταχεία δασοκάλυψη προσφέρει αποτελεσματική προστασία από τη διάβρωση. Χαρακτηριστικά, σε περιοχές όπως το Υψίπεδο Λες (Loess Plateau) της Βορειοδυτικής Κίνας, έχουν φυτευθεί από τη δεκαετία του 1990<ref>{{Cite journal|title=Loess Plateau: from degradation to restoration|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S004896972033727X|journal=Science of The Total Environment|date=2020-10-10|issn=0048-9697|pages=140206|volume=738|doi=10.1016/j.scitotenv.2020.140206|language=en}}</ref> πάνω από 100.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα με ψευδοακακίες<ref>{{Cite journal|title=Influence of habitat on the phylogenetic structure of Robinia pseudoacacia forests in the eastern Loess Plateau, China|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S235198942030740X|journal=Global Ecology and Conservation|date=2020-12-01|issn=2351-9894|pages=e01199|volume=24|doi=10.1016/j.gecco.2020.e01199|language=en}}</ref>, με στόχο την ανάσχεση της διάβρωσης του εδάφους (που έχει πάχος 50–300 m και επομένως τεράστιο δυναμικό διάβρωσης<ref>{{Cite journal|title=Vegetation Restoration Alleviated the Soil Surface Organic Carbon Redistribution in the Hillslope Scale on the Loess Plateau, China|url=https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fenvs.2020.614761/full|journal=Frontiers in Environmental Science|date=2021|issn=2296-665X|volume=8|doi=10.3389/fenvs.2020.614761|language=English|first=Yipeng|last=Liang|first2=Xiang|last2=Li|first3=Tonggang|last3=Zha|first4=Xiaoxia|last4=Zhang}}</ref>). Η συγκεκριμένη περιοχή (το όνομά της προέρχεται από τη Γερμανική λέξη ''Löss''<ref>{{Cite journal|title=Loess|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Loess&oldid=1032291841|journal=Wikipedia|date=2021-07-06|language=en}}</ref>, που σημαίνει ξηρό ιζηματογενές χώμα) περιλαμβάνει περίπου 640.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ερημοποιημένων εδαφών<ref>{{Cite journal|title=Ερημοποίηση|url=https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%95%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7&oldid=8731626|journal=Βικιπαίδεια|date=2021-03-13|language=el}}</ref> και ευθυνόταν για τη μεταφορά περίπου 1,6 δισεκατομμυρίων τόνων ιζημάτων ετησίως στον Κίτρινο Ποταμό, με ανυπολόγιστες ζημίες από πλημμύρες στον κατάντη<ref>{{Cite web|url=https://www.sciencemag.org/site/feature/misc/webfeat/soilmap/soil_chinaer.html|title=China's Loess Plateau|website=www.sciencemag.org|accessdate=2021-07-14}}</ref>.
Ανάμεσα στις πολλές άλλες χρήσεις του<ref>{{Cite web|url=https://smallfarms.cornell.edu/2018/01/black-locust/|title=Black Locust: A Tree with Many Uses|ημερομηνία=2018-01-08|website=Cornell Small Farms|language=en-US|accessdate=2021-07-14}}</ref>, περιλαμβάνονται:
- η χρήση των φύλλων του ως ζωοτροφής για μυρηκαστικά, με διατροφική αξία αντίστοιχη εκείνης της μηδικής (alfalfa)
- η ξυλεία του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή επίπλων εξωτερικού χώρου, πασσάλων, στύλων, δαπέδων, σκαφών κ.ά. (θεωρείται ότι η ξυλεία ψευδοακακίας είναι πιο σκληρή από της δρυός και εφάμιλλη του τροπικού τηκ ως προς το ότι δεν απαιτεί παρασιτοκτόνα για να συντηρηθεί)
- η ξυλεία του χρησιμοποιείτει επίσης ως καύσιμη ύλη, με εξαιρετική θερμιδική απόδοση
- η ταχεία ανάπτυξη του φυτού σημαίνει ότι έχει την ικανότητα να δεσμεύει άζωτο στο χώμα, επομένως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ενδιάμεση καλλιέργεια για τον εμπλουτισμό του εδάφους (π.χ. σε αγρούς κριθαριού)
- τα αρωματικά άνθη του είναι χρήσιμα στη μελισσοκομία (χαρακτηριστικά, στην Ουγγαρία, αποτελούν τη βάση της βιομηχανικής παραγωγής μελιού)
{{clear}}
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{commonscat}}
<references />
{{Authority control}}
| |||