Κολωνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κολωνός''' είναι μεγάλη, ιστορική συνοικία που βρίσκεται στα βορειοδυτικά του [[Δήμος Αθηναίων|Δήμου Αθηναίων]]. Συνορεύει με τις συνοικίες [[Μεταξουργείο (Αθήνα)|Μεταξουργείο]], [[Ακαδημία Πλάτωνος (Αθήνα)|Ακαδημία Πλάτωνος]], [[Λόφος Σκουζέ]], [[Κολοκυνθού]], [[Σεπόλια]] και [[Αττική (συνοικία)|Αττική]] ενώ τα όριά του στα δυτικά φτάνουν μέχρι τη Λεωφόρο Κηφισού. Διασχίζεται από την [[Οδός Λένορμαν|οδό Λένορμαν]] και εξυπηρετείται από τη [[Γραμμή 2 (Μετρό Αθήνας)|γραμμή 2]] του [[Μετρό Αθήνας|μετρό]] και τοτον σταθμό [[Σταθμός Λαρίσης|Λαρίσης]], αλλά και από τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και τοτον [[σταθμός Αττικής (Μετρό Αθήνας)|σταθμό ΑττικήςΑττική]].

Ο Κολωνός είναι πυκνοκατοικημένη περιοχή με ελάχιστους ακάλυπτους χώρους. ΠαρόλαΠαρ' όλα αυτά είναι μια ζωντανή γειτονιά γεμάτη κίνηση. Ανοικοδομήθηκε έντονα κυρίως τις δεκαετίες του 1960 και 1970. O λόφος του [[Λόφος Ιππίου Κολωνού|Ιππίου Κολωνού]] ({{Coord|37|59.7|N|23|42.9|E|}}) είναι τμήμα της συνοικίας.

Στην αρχαιότητα ο Κολωνός θεωρούνταν ο πιο αριστοκρατικός δήμος της αρχαίας Αθήνας. Ήταν παραποτάμιος δήμος και τον διέσχιζε ο ποταμός [[Κηφισός]], ο οποίος σήμερα έχει υπογειοποιηθεί κάτω από τη [[Λεωφόρος Κηφισού|λεωφόρο Κηφισού]].

Ο Ίππιος (ή Ίππειος) Κολωνός βρισκόταν στην πεδιάδα του [[Κηφισός|Κηφισού]], 10 στάδια (2 χλμ) προς βορράν του Διπύλου και ήταν κατάφυτος από [[Ελιά|ελαιόδεντρα]]. Λεγόταν "''Ίππιος"'', γιατί εκεί βρισκόταν ο ναός του Ιππίου [[ΠοσειδώνΠοσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]], προστάτη του δήμου, που καταστράφηκε από τον [[Αντίγονος Γονατάς|Αντίγονο Γονατά]] το [[265 π.Χ.]]. Υπήρχε επίσης βωμός της Ιππίας [[Αθηνά (μυθολογία)|Αθηνάς]], τέμενος των [[Ερινύες|Ερινύων]], ο τάφος του [[Οιδίποδας|Οιδίποδα]], καθώς και ηρώα τουτων [[Θησέας|Θησέα]], [[Πειρίθους|Πειρίθου]] και [[Άδραστος|Αδράστου]]. Εδώ ήταν και το άγαλμα του Κολωνού, που έδωσε το όνομά του στοστον δήμο.

Στα νεότερα χρόνια, ο [[Γερμανοί|Γερμανός]] [[Αρχαιολογία|αρχαιολόγος]] [[Λούντβιχ Ρος]] (Ludwig Ross, 1806 - 1859), που επισκέφτηκε την Αθήνα στα 1832-33, δίνει μια εύγλωττη περιγραφή του Κολωνού στις "''Αναμνήσεις"'' του:

Η Κριστιάνα ΛυτΛιτ (Christiane Lueth, 1817 - 1900), μια [[Δανοί|Δανή]] που έμεινε στην [[Αθήνα]] στα χρόνια του [[Όθων Α΄ της Ελλάδας|Όθωνα]], μαζί με τοτον σύζυγό της Γερμανό [[Θεολογία|θεολόγο]] και διδάκτορα της [[Φιλοσοφία|φιλοσοφίας]] Άσμους ΛυτΛιτ, γράφει για τοτον θάνατο του αρχαιολόγου [[Κάρολος Μύλλερ|ΚάρολουΚαρόλου Μύλλερ]], που είναι θαμμένος στο λόφο του Κολωνού:

Και ο Δανός [[συγγραφέας]] [[Χανς Κρίστιαν Άντερσεν]], που επισκέφτηκε τον Κολωνό σ' ένα ταξίδι του στην [[Ελλάδα]] το 1841, περιγράφει τις εντυπώσεις του από το φυσικό περιβάλλον του Κολωνού:

Στην κορυφή του λόφου του Κολωνού, πίσω από σιδερένιο κιγκλίδωμα, βρίσκονται δυο μνημεία [[Φιλέλληνες|φιλελλήνων]] αρχαιολόγων. Το ένα είναι πάνω στον τάφο του Γερμανού αρχαιολόγου Καρόλου Μύλλερ (1797 - 1840), που εργάστηκε και πέθανε στην Αθήνα. Είναι έργο του Δανού αρχιτέκτονα [[ΚρίστιανΧριστιανός Χάνσεν|Χριστιανού Χάνσεν]] (1803 - 1883). Πρόκειται για μια επιτύμβια στήλη, που καταλήγει σε ανθεμωτή διακόσμηση.

Δίπλα στο μνημείο του Μύλλερ, υπάρχει και το μνημείο του [[Γάλλοι|Γάλλου]] αρχαιολόγου [[Σαρλ Λενορμάν]] (1802 - 1859), που επίσης πέθανε στην Αθήνα. Πρόκειται για μια μαρμάρινη λουτροφόρο [[υδρία]], στο εσωτερικό της οποίας έχει ταφεί η καρδιά του. Αυτή που υπάρχει σήμερα είναι έργο του Έλληνα γλύπτη [[Μιχάλης Τόμπρος|Μιχάλη Τόμπρου]] (1889 - 1974), που στήθηκε το [[1936]], επειδή η πρωτότυπη είχε καταστραφεί. Στην κύρια όψη της υδρίας υπάρχει ανάγλυφη σε κυκλικό μετάλλιο η μορφή του Λενορμάν.

Στη γύρω περιοχή του Κολωνού, έναντι της Πλατείαςπλατείας [[Σωτήρης Πέτρουλας|Σωτήρη Πέτρουλα]], τουπου ονομάστηκε έτσι από τον μάρτυρα της Δημοκρατίαςδημοκρατίας που ήταν κάτοικος της περιοχής, βρίσκεται επίσης η Εκκλησίαεκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου του Παλαιού επί της [[Οδός Λένορμαν|οδού Λένορμαν]]. Παρόλο που η σωστή προφορά του ονόματος είναι Λενορμάν, η οδός επικράτησε να λέγεται [[Οδός Λένορμαν|Λένορμαν]]. Στη βορειοδυτική πλαγιά του λόφου του Κολωνού υπάρχει και το εκκλησάκι της Αγίας Ελεούσας, που χτίστηκε στα χρόνια της [[Τουρκοκρατία]]ς.

Στα σύνορα Κολωνού - Κολοκυνθούς στην οδό Λένορμαν βρίσκεται το [[Δημόσιο Καπνεργοστάσιο]]. Οικοδομήθηκε το 1927 και αποτελεί εξαίρετο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της εποχής του [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπολέμου]]. Στα χρόνια της ακμής του απασχολούσε περί τους 3.000 εργάτες. Σήμερα στεγάζεται στο κτίριο αυτό η [[Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων]].

Στην οδό Ναυπλίου μεταξύ Πέτρας και Λένορμαν βρίσκεται το θέατρο Επί Κολωνώ. Το θέατρο αυτό, που ιδρύθηκε το 2000, στεγάζεται σε λιθόκτιστο κεραμοσκεπές κτίριο που κατασκευάστηκε το 1918 από το Ελληνικόελληνικό Δημόσιο για να στεγάσει εξατάξιο σχολείο και αποτελεί και αυτό ένα πολύ ενδιαφέρον δείγμα της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου. Το κτίριο, μετά την κατασκευή του, παραχωρήθηκε τιμής ένεκεν σε μακεδονομάχο και μισθωμένο στο Ελληνικόελληνικό Δημόσιο λειτούργησε ως σχολείο μέχρι το 1996. Δύο χρόνια μετά τη μεταφορά του σχολείου σε νέο κτίριο του ΟΣΚ το κτίριο κρίθηκε διατηρητέο και σήμερα αποτελεί ένα από τα καλά παραδείγματα αναβίωσης αξιόλογου κτιρίου.

Ακαδημία Πλάτωνος. Η περιοχή οφείλει την ονομασία της από τονστον [[Ακάδημος|Ακάδημο]], και τη φιλοσοφική σχολή, την Ακαδημία, που ίδρυσε ο [[Πλάτων]] το 387 π.Χ., η οποία λειτούργησε μέχρι την παύση της από τον Αυτοκράτορααυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό]] το 529.