Φαντάρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις νεολατινικές γλώσσες ο όρος προέρχεται από το Λατινικό ''infantem'' (νεαρός) και κατά το Μεσαίωνα υποδήλωνε στρατιώτες οι οποίοι ήταν πολύ νέοι ή κατώτερης κοινωνικής καταγωγής ώστε να πολεμούν πεζοί. Από τον 16ο αιώνα με την ίδρυση μονίμων στρατιωτικών μονάδων, ο όρος ''Infantry'' και οι αντίστοιχοι σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες χαρακτηρίζουν τις μονάδες του Πεζικού. Στην [[Ιταλία]] του μεσαίωνα υπήρχε ειδικό σώμα προστασίας των βρεφών πριγκίπων που ονομαζόταν «''Infanteria''» από το «''infante''» που σημαίνει «βρέφος». Από «''Infanteria''» προήλθε το «Φανταρία» και κατ' επέκταση το «Φαντάρος» που έχασε την ειδική σημασία τη σχετιζόμενη με τον σκοπό του σώματος, αλλά διατήρησε την σημασία της ιδιότητας του μέλους στρατιωτικού σώματος.