Άρης Βελουχιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8953078 από τον 2A02:587:C85C:84B3:EC69:358:6E6B:17A8 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Αναίρεση έκδοσης 8953084 από τον 2A02:587:C85C:84B3:EC69:358:6E6B:17A8 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 202:
Από τη Ρούμελη, την άνοιξη του 1944, με εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ ([[Γιώργης Σιάντος|Σιάντος]]-[[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Ιωαννίδης]]), ο Βελουχιώτης μαζί με τους καπετάνιους [[Παντελής Λάσκας|Πελοπίδα]], Ερμή κ.α και τον έφιππο ουλαμό κατέβηκε στην Πελοπόννησο για να οργανώσει τον ΕΛΑΣ που δρούσε εκεί. Η παρουσία του στην Πελοπόννησο βοήθησε καταλυτικά στην υποδειγματική οργάνωση των μονάδων του ΕΛΑΣ που ανέλαβαν σημαντική δράση κατά των Γερμανών<ref>Χαριτόπουλος (2006), σελ. 554-560</ref> σε βαθμό ώστε το Γερμανικό επιτελείο που ηγείτο ο Σωματάρχης [[Χέλμουτ Φέλμυ]] να κηρύξει την Πελοπόννησο ως'' εμπόλεμη ζώνη'', η μοναδική στην Ελλάδα. Ο ίδιος ο Φέλμυ σημείωνε ότι χρειάζονταν τουλάχιστον 3 μεραρχίες επιπλέον, μόνο για την Πελοπόννησο.<ref>Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα. Τα αιματηρά ίχνη της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών στη Σερβία και την Ελλάδα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας 2004 σελ. 554</ref>
 
Το Σεπτέμβριο του 1944, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, πολέμησε επικεφαλής του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] Πελοποννήσου εναντίον των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]] που δεν δέχτηκαν να παραδοθούν. Ο ΕΛΑΣ διέλυσε τα Τάγματα Ασφαλείας που είχαν οχυρωθεί σε διάφορες πόλεις της Πελοποννήσου (Πύργος, Καλαμάτα, Γαργαλιάνοι, Μελιγαλάς, Πύλος). Ιδιαίτερα αιματηρές για τα Τάγματα Ασφαλείας, αλλά και για τον ΕΛΑΣ, ήταν οι συγκρούσεις που έγιναν, ειδικά στο [[Μάχη του Μελιγαλά|Μελιγαλά]]. Οι 2000 περίπου ταγματασφαλίτες που ήταν οχυρωμένοι στην Τρίπολη, υπό τον συνταγματάρχη [[Διονύσιος Παπαδόγκωνας|Διονύσιο Παπαδόγκωνα]], παραδόθηκαν, αφοπλίστηκαν και μεταφέρθηκαν στις Σπέτσες, χωρίς να πάθει κανείς τίποτε.<ref>"1935-1945. Ένας απολογισμός" Π. Κανελλόπουλος (1982), σελ. 256</ref> Ο Βελουχιώτης κατέστειλε τα ''καπετανάτα'' μέσα στον ΕΛΑΣ, τα οποίαπου συνέδεσαν τους σκοπούς της αριστεράς με τις προσωπικές εκδικήσεις και την ατομική τρομοκρατία<ref>{{Cite web |url=https://barikat.gr/content/i-opla-kai-i-emfyliopolemiki-anagnosi-tis-istorias#_ftnref44 |title=Η «Ο.Π.Λ.Α» και η εμφυλιοπολεμική ανάγνωση της ιστορίας του Μιχάλη Λυμπεράτου |accessdate=2016-04-20 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130805090420/http://barikat.gr/content/i-opla-kai-i-emfyliopolemiki-anagnosi-tis-istorias#_ftnref44 |archivedate=2013-08-05 |url-status=dead }}</ref>.
 
Στο τέλος Σεπτεμβρίου [[1944]], ο Βελουχιώτης, με τη μεσολάβηση του υπουργού της εξόριστης κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλου]], δέχθηκε να αναστείλει τη λειτουργία των έκτακτων στρατοδικείων του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο.{{πηγή}} Στις αρχές Οκτωβρίου ο Βελουχιώτης παρήλασε μαζί με τους Βρετανούς στην απελευθερωμένη [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]]<ref>{{cite news|newspaper=[[Ριζοσπάστης]]|date=10 Οκτωβρίου 1944|page=2|title=Οι σύμμαχοι γνωρίζουν την ΕΑΜική Ελλάδα|url=http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=65&pageid=-1&id=35820&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=&CropPDF=0}}</ref> και η αποστολή του στην Πελοπόννησο μετά από 6 μήνες παραμονής έλαβε τέλος.
 
===Απελευθέρωση===