Τρισδιάστατα γραφικά υπολογιστή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές}}Τα '''τριδιάστατατρισδιάστατα γραφικά υπολογιστή''' (σε αντίθεση με τα [[ΔιδιάσταταΔισδιάστατα γραφικά υπολογιστή|διδιάσταταδισδιάστατα γραφικά]]) είναι γραφικά που χρησιμοποιούν μία αναπαράσταση γεωμετρικών δεδομένων σε τρεις διαστάσεις. Αυτά τα γεωμετρικά δεδομένα βρίσκονται στον ηλεκτρονικό υπολογιστή για σκοπούς εκτέλεσης υπολογισμών και σκιαγράφησης διδιάστατωνδισδιάστατων εικόνων. Αυτές οι εικόνες μπορούν να αποθηκευτούν για προβολή αργότερα ή σε πραγματικό χρόνο.

Η πρώτη ταινία που παρήχθη μέσω τριδιάστατωντρισδιάστατων [[Υπολογιστικώς παραγόμενη απεικόνιση|υπολογιστικώς παραγόμενων απεικονίσεων]] (computer generated imagery - CGI) παρουσιάστηκαν στο κοινό με την ταινία ''[[Futureworld|Future World]]'' του 1976 των Έντγουϊν Κάτμουλ και Φρέντερικ Παρκ, ενώ η πρώτη εξ' ολοκλήρου τριδιάστατητρισδιάστατη ταινία, το ''[[Toy Story]]'', βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1995 με παραγωγό τον [[Τζον Λάσιτερ]] της [[Pixar Animation Studios|Pixar]] και διανομή της Disney Animation.

Σε υλοποιήσεις κινουμένου σχεδίου σε χώρους τριών διαστάσεων λαμβάνεται υπ' όψιν η τρίτη διάσταση του βάθους πεδίου, δηλαδή η παράμετρος της μετατόπισης στο χώρο, σε αντίθεση με τα διδιάσταταδισδιάστατα μοντέλα, όπου λαμβάνονται υπόψη μόνο οι παράμετροι του χρόνου και της μετατόπισης στο επίπεδο. Προκειμένου να παραχθούν τριδιάστατατρισδιάστατα ρεαλιστικά εικονικά περιβάλλοντα, απαραίτητος είναι ο σχεδιασμός μοντέλων. Τα τριδιάστατατρισδιάστατα μοντέλα πρέπει να δημιουργηθούν και να τοποθετηθούν μέσα σε κάποιο σκηνικό συμπληρώνοντας όλες τις λεπτομέρειες, όπως ο ρουχισμός των ηρώων και η φωνή τους, η μουσική υπόκρουση, η θέση της κάμερας, τα ειδικά εφέ. Το τελικό αποτέλεσμα είναι σε μία πλατφόρμα τριδιάστατητρισδιάστατη με εικόνες με βάθος, φως, σκίαση και πολλαπλή προοπτική. Με τη βοήθεια διάφορωνδιαφόρων λογισμικών στην αγορά για τη δημιουργία τριδιάστατωντρισδιάστατων εικόνων, που κυμαίνονται από τα φτηνότερα ως τα πιο επαγγελματικά, ο δημιουργός έχει το πλεονέκτημα ότι με τριδιάστατοτρισδιάστατο κινούμενο σχέδιο μπορεί να κάνει ευκολότερα τις αλλαγές που χρειάζονται, να χρησιμοποιήσει μία μεγάλη γκάμα οπτικής τεχνοτροπίας και βεβαίως να περιορίσει τις εργατοώρες. Ενώ στα διδιάσταταδισδιάστατα κινούμενα σχέδια τοη σχέδιο«ζωγραφιά» ή η κίνηση γίνονταιγίνεται σε επίπεδη επιφάνεια με οριζόντιες και κάθετες γραμμές, στα τριδιάστατατρισδιάστατα το εικονικό περιβάλλον ελέγχεται από τον υπολογιστή και τον προγραμματιστή.

Γενικότερα, η δημιουργία τριδιάστατουτρισδιάστατου κινουμένου σχεδίου χωρίζεται σε τρία βασικά στάδια:

Είναι η διαδικασία κατά την οποία αναπτύσσεται μια μαθηματική εκπροσώπηση κάθε τριδιάστατηςτρισδιάστατης επιφάνειας άψυχων ή έμψυχων αντικειμένων μέσω εξειδικευμένου λογισμικού, παράγοντας ένα τριδιάστατοτρισδιάστατο μοντέλο. Τα τριδιάστατατρισδιάστατα μοντέλα αντιπροσωπεύουν ένα επίσης τριδιάστατοτρισδιάστατο αντικείμενο, χρησιμοποιώντας μια συλλογή σημείων & άλλων πληροφοριών, στονστο τριδιάστατοτρισδιάστατο χώρο, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με διάφορες γεωμετρικές οντότητες, όπως τρίγωνα, ευθύγραμμα τμήματα, καμπύλες, κ.λπκλπ. Τα μοντέλα μπορούν να δημιουργηθούν είτε χειροκίνητα είτε με αλγοριθμικές διαδικασίες (procedural modeling) ή μέσω σάρωσης (model scanning).

Σχεδόν όλα τα τριδιάστατατρισδιάστατα μοντέλα μπορούν να χωριστούν στις εξής κατηγορίες:

Χρησιμοποιούνται κυρίως για μη γραφικές προσομοιώσεις, όπως για παράδειγμα ιατρικές ή μηχανικές, για [[Σχεδιασμός υποβοηθούμενος από υπολογιστή|σχεδιασμό υποβοηθούμενο από υπολογιστή]] (computer-aided design) και εξειδικευμένες οπτικές εφαρμογές, όπως την ανίχνευση ακτίνων και την [[εποικοδομητική στερεά γεωμετρία]] (constructive solid geometry). Τα μοντέλα αυτά καθορίζουν τον όγκο του αντικειμένου που αντιπροσωπεύουν.