Αμμάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα πιο αρχαία ερείπια είναι της [[Χαλκολιθική περίοδος|Χαλκολιθικής Περιόδου]] (περίπου 4000-3000 π.Χ.). Αργότερα, η πόλη έγινε πρωτεύουσα των [[Αμμωνίτες (λαός)|Αμμωνιτών]], [[Σημίτες|σημιτικού λαού]] που αναφέρεται συχνά στη [[Βίβλος|Βίβλο]]. Τόσο οι βιβλικές όσο και οι σύγχρονες ονομασίες έχουν τις ρίζες τους στον [[Άμμων]]α. Οι [[Αμμωνίτες (λαός)|Αμμωνίτες]] αποκαλούσαν την πόλη '''Ραββάθ Αμμών''' .Η «βασιλική πόλη» που κυριεύθηκε από τον στρατηγό του [[Δαβίδ]], [[Ιωάβ]], ήταν προφανώς η ακρόπολη στην κορυφή του οροπεδίου. Ο βασιλιάς [[Δαβίδ]] έστειλε τον [[Χετταίοι|Χετταίο]] Ουρία να επιτεθεί στα τείχη της πόλης, βέβαιος για τον θάνατό του, ώστε να μπορέσει μετά να νυμφευθεί τη γυναίκα του, [[Βηθσαβεέ]]. Το περιστατικό αυτό αναφέρεται και στη [[Ισλάμ|μουσουλμανική]] παράδοση.

Στους κατοπινούς αιώνες η Ραββάθ Αμμών έπεσε σε παρακμή. Ακολούθως περιήλθε στη κατοχή των [[Ασσύριοι|Ασσύριων]], των [[Πέρσες|Περσών]] και στη συνέχεια των [[Έλληνες|Ελλήνων]]. Μετά την κατάκτηση της από τον [[Πτολεμαίος Β΄ Φιλάδελφος|Πτολεμαίο Β΄ το Φιλάδελφο]] (285 π.Χ.)τον Έλληνα άρχοντα της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] μετονομάστηκε προς τιμήν του σε ''Φιλαδέλφεια''. Η Φιλαδέλφεια έγινε τμήμα του βασιλείου των [[Ναβαταίοι|Ναβαταίων]] μέχρι και το 106 μ.Χ. όποτε κατακτήθηκε από τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]] ενώ διατήρησε την ονομασία της μέχρι και τα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινά]] χρόνια. Την περίοδο εκείνη η πόλη ανήκε στη [[Δεκάπολις|Δεκάπολη]] των Ελληνιστικών Χρόνων (1ος αίωνας π.Χ. - 2ος αιώνας μ.Χ.). Οι [[Ρωμαίοι]] ανοικοδόμησαν την πόλη και μερικά εξαιρετικά ερείπια αυτής της εποχής διασώζονται μέχρι σήμερα.

Το [[324]], ο [[Χριστιανισμός]] γίνεται επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους, συνεπώς και της Φιλαδέλφειας η οποία μάλιστα έγινε και έδρα μιας επισκοπής στις αρχές του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]]. Μια από τις εκκλησίες τις εποχής διασώζεται μέχρι σήμερα στην ακρόπολη του Αμμάν.

Μετά την άνοδο του [[Ισλάμ]], το Αμμάν καταλήφθηκε από τον [[Άραβες|Άραβα]] στρατηγό Γιαζίντ ιμπν Αμπί Σουφιάν το 635 μ.Χ. Η πόλη άνθισε υπό τα [[Χαλιφάτο|Χαλιφάτα]] των Ουμμεϋάδων (στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]]) και των [[Αββασίδες|Αββασίδων]] (στη [[Βαγδάτη]]). Γύρω στο [[1300]] η πόλη επλήγη από έναν καταστροφικό σεισμό με αποτέλεσμα να σβήσει από τον χάρτη και να παραμείνει για αιώνες μια συλλογή από ερείπια. Στα τέλη του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] ο [[Οθωμανοί|Οθωμανός]] Σουλτάνος αποφάσισε να χτίσει ένα σιδηρόδρομο που θα συνέδεε τη Δαμασκό με την ιερή πόλη [[Μεδίνα]], γεγονός που ευνόησε το Αμμάν καθιστώντας το έτσι μια στάση για τους προσκηνητές και ένα σημαντικό εμπορικό σταθμό.

Ύστερα από την ήττα των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]] στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] η [[Υπεριορδανία]] αποτέλεσε τμήμα της [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικής]] εντολής της [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνης]], αλλά η βρετανική κυβέρνηση την απέσπασε από τη δυτική [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]] το [[1921]] και δημιούργησε το [[προτεκτοράτο]] του εμιράτου της Υπεριορδανίας υπό την ηγεσία του [[Αμπντουλάχ Α΄]]. Το Αμμάν έγινε σύντομα πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους. Εφόσον δεν υπήρχε εκ των προτέρων παλάτι, ο βασιλιάς ανέλαβε την κυβέρνηση στο σταθμό μέσα σ'ένα βαγόνι ενός τρένου. Το Αμμάν παρέμεινε μια μικρή πόλη μέχρι το [[1948]], όταν στην αστική περιοχή της εγκαταστάθηκε μεγάλος αριθμός Παλαιστινίων Αράβων προσφύγων μετά τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του [[1948]]-[[1949]]. Στη μεταπολεμική περίοδο άρχισε να επιταχύνεται η σύγχρονη ανάπτυξη της πόλης και ειδικότερα από το [[1952]], υπό την ηγεσία των [[Χουσεΐν]] και [[Αμπντάλα Β΄]].

Το πρόβλημα των προσφύγων έγινε ακόμη οξύτερο με τον [[Πόλεμος των Έξι Ημερών|Πόλεμο των Έξι Ημερών]] του [[1967]], οπότε και η [[Ιορδανία]] έχασε τα εδάφη της στη δυτική όχθη του Ιορδάνη. Η πολιτική διαμάχη ανάμεσα στην ιορδανική κυβέρνηση και στους Παλαιστίνιους αντάρτες (Φενταγίν) οδήγησε σε εμφύλιο πόλεμο το [[1970]] στους δρόμους του Αμμάν. Τελικά οι κυβερνητικές δυνάμεις υπερίσχυσαν, αλλά η πόλη υπέστη μεγάλες καταστροφές.

Ένα άλλο κύμα ραγδαίας ανάπτυξης των μεταναστών σημειώθηκε το [[1991]] κατά τον πόλεμο του Κόλπου. Παλαιστίνιοι Άραβες που ζούσαν και εργάζονταν στο [[Κουβέιτ]] αποφάσισαν να στηρίξουν την εισβολή του [[Σαντάμ Χουσεΐν|Σαντάμ]] και όταν η βασιλική οικογένεια του [[Κουβέιτ]] επανήλθε στην εξουσία εκδιώχθηκαν από τη χώρα. Το πρώτο κύμα [[Ιράκ|Ιρακινών]] προσφύγων εγκαταστάθηκε στο Αμμάν μετά τον πρώτο πόλεμο, μειώνοντας δραματικά το κοινωνιο-οικονομικό επίπεδο του [[Ιράκ]]. Μια δεύτερη μαζική μετανάστευση με προέλευση το [[Ιράκ]] έλαβε χώρα μετά την εισβολή και κατοχή του [[Ιράκ]] από τα [[ΗΠΑ|αμερικανικά]] στρατεύματα.

Τα τελευταία 12 χρόνια η ραγδαία αύξηση των κτηρίων και νέων περιφερειών μέσα στην πόλη (κυρίως στο δυτικό Αμμάν) επιτείνει την ανεπάρκεια υδάτων σε όλη την [[Ιορδανία]] και εκθέτει το Αμμάν στους κινδύνους της ταχείας εξάπλωσης στην απουσία δημοτικού αναπτυξιακού προγράμματος.

Στις [[9 Νοεμβρίου]] [[2005]], τρία ξενοδοχεία του Αμμάν έλαβαν επίθεση από συγχρονισμένες εκρήξεις προκαλώντας τον τρόμο και τον πανικό στην ειρηνική πόλη. Η ισλαμιστική οργάνωση [[Αλ Κάιντα]] ανέλαβε την ευθύνη. Παρά το γεγονός ότι η πόλη της Ζάρκα -30 χλμ έξω από το Αμμάν- είναι η γενέτειρα του Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι, ενός από τους ηγέτες της τρομοκρατικής οργάνωσης και το ότι υπήρξε προμαχώνας στήριξης για την ιδεολογία του, η αμιγής κτηνωδία των επιθέσεων προκάλεσε ευρύτατη αποστροφή ανάμεσα στηστην πλειοψηφίαπλειονότητα των [[Ιορδανία|Ιορδανών]].