Σακατζαγουία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 28:
Η Ντάι όμως ήταν και [[Σουφραζέτες|σουφραζίστρια]] και οπαδός της [[Δικαιώματα των γυναικών|χειραφέτησης των γυναικών]] και έτσι τoποθέτησε μέσα σε αυτό το αντρικό ηρωικό πλαίσιο και τη Σακατζαγουία θέλοντας να τοποθετήσει τις γυναίκες στο ευρύτερο ηρωικό πλαίσιο της κατάκτησης της Δύσης.<ref name=":1" /> Η Ντάι δημιούργησε μια Σακατζαγουία που ήταν απαραίτητη για την επιτυχία της αποστολής χωρίς όμως να αρνηθεί τον ηρωικό ρόλο των δύο αντρών.<ref name=":1" /> Τόνισε στο μυθιστόρημά της τη μητρική διάσταση της Σακατζαγουία και το πως εκείνη και το μωρό της κέρδιζαν την εμπιστοσύνη των ιθαγενών και άνοιγαν τον δρόμο για την αποστολή με ειρηνικό τρόπο. Η Σακατζαγουία έγινε μια ευγενής πρέσβειρα ειρήνης, μία ικανή οδηγός που έβρισκε κρυμμένα μονοπάτια για να οδηγήσει τους άντρες προς τη Δύση και μια ακόμα πιο ικανή ιχνηλάτισσα και τροφοσυλλέκτισσα που συμπλήρωνε με καίριο τρόπο τις προμήθειες της αποστολής.<ref name=":1" /> Η Ντάι δημιούργησε μια δυναμική και ανεξάρτητη ηρωίδα που η γενναιότητά της και η ικανότητά της έρχονταν σε αντίθεση με τη δειλία και την ανικανότητα του συζύγου της.<ref name=":1" />
 
Όμως, όσο ηρωική και αν έκανε τη Σακατζαγουία η Ντάι, στην πραγματικότητα απέφυγε προσεκτικά να απειλήσει τη λευκή πατριαρχία.<ref name=":1" /> Η μυθιστορηματική Σακατζαγουία μπορεί να αψηφούσε και να ρεζίλευε τον σύζυγό της, αλλά ακολουθούσε πάντα τις εντολές των Λιούις και Κλαρκ και ζητούσε τη δική τους έγκριση. Ταυτόχρονα η Ντάι άφησε την ιθαγενή ταυτότητα της Σακατζαγουία να σβήσει στο υπόβαθρο ενώ τόνισε το γεγονός πως ήταν γυναίκα παίρνοντας την «άγρια Ινδιάνα» όπως την αποκαλούσαν στα ημερολόγιά τους οι άντρες της αποστολής και μετατρέποντάς την σε μία «ευγενή Ινδιάνα πριγκίπισσα» που εμφανισιακά έμοιαζε πολύ με τα λευκά πρότυπα ομορφιάς.<ref name=":1" /> Παρά το γεγονός όμως ότι η μυθιστορηματική Σακατζαγουία ήταν «πριγκίπισσα» έδειχνε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθει και να υιοθετήσει τον ευρω-αμερικάνικο πολιτισμό και όσο η αποστολή προχωρούσε προς τα Δυτικά τόσο περισσότερο «λευκή» γίνονταν και μετατράπηκε στο ιδανικό πρότυπο της λευκής πιονιέρας γυναίκας στη Δύση.<ref name=":1" /><ref name=":2" /> Στο τέλος του μυθιστορήματος η Ντάι φαντάστηκε πως μια μέρα το άγαλμα της Σακατζαγουία θα στέκονταν δίπλα στο άγαλμα του Κλαρκ.<ref name=":1" />
 
== Η Σακατζαγουία ως καταλύτης για την απόκτηση ψήφου από τις γυναίκες ==
Το μυθιστόρημα της Ντάι έγινε πολύ δημοφιλές και διαβάστηκε και από τα μέλη της Επιτροπής Ιστορίας του Όρεγκον που ήταν παρακλάδι του γυναικείου κινήματος. Οι γυναίκες αυτές αναγνώρισαν αμέσως στο πρόσωπο της μυθιστορηματικής Σακατζαγουία, που στέκονταν ισάξια δίπλα στον αρχηγό της αποστολής προς τη Δύση, ένα έμβλημα γυναικείας αξίας και μαχητικότητας που εξυπηρετούσε τους σκοπούς τους που εν μέρει είχαν να κάνουν και με την απόκτηση δικαιώματος ψήφου από τις γυναίκες.<ref name=":1" />
 
Στις αρχές του 20<sup>ου</sup> αιώνα οι Λιούις και Κλαρκ και η αποστολή τους είχαν αρχίσει να αποκτούν μυθικές διαστάσεις στην αμερικάνικη συνείδηση καθώς έδειχναν να εκφράζουν το αδάμαστο αμερικάνικο πνεύμα που ωθούσε το αμερικάνικο έθνος αναπόφευκτα και «φυσικά» προς τη Δύση και σε μεγαλύτερες κατακτήσεις.<ref name=":1" /> Το 1905 οργανώθηκε στο Όρεγκον η Παγκόσμια Έκθεση Εμπορίου που είχε σαν θέμα την αποστολή των Λιούις και Κλαρκ με αφορμή την επέτειο των 100 ετών από την αποστολή με σκοπό να προωθήσει την περιοχή ως πέρασμα για την εμπορική επέκταση των Η.Π.Α. προς τον Ειρηνικό και ταυτόχρονα να προπαγανδίσει την «ηθική ορθότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού».<ref name=":1" /> Η Έκθεση επιδείκνυε τα επιτεύγματα των λευκών Αμερικάνων μέσα στα 100 χρόνια από την αποστολή των Λιούις και Κλαρκ και τοποθετούσε τους λευκούς άντρες στο επίκεντρο της ιστορίας.<ref name=":1" />