Σακατζαγουία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Το μυθιστόρημα της Ντάι έγινε πολύ δημοφιλές και διαβάστηκε και από τα μέλη της Επιτροπής Ιστορίας του Όρεγκον που ήταν παρακλάδι του γυναικείου κινήματος. Οι γυναίκες αυτές αναγνώρισαν αμέσως στο πρόσωπο της μυθιστορηματικής Σακατζαγουία, που στέκονταν ισάξια δίπλα στον αρχηγό της αποστολής προς τη Δύση, ένα έμβλημα γυναικείας αξίας και μαχητικότητας που εξυπηρετούσε τους σκοπούς τους που εν μέρει είχαν να κάνουν και με την απόκτηση δικαιώματος ψήφου από τις γυναίκες.<ref name=":1" />
 
Στις αρχές του 20<sup>ου</sup> αιώνα οι Λιούις και Κλαρκ και η αποστολή τους είχαν αρχίσει να αποκτούν μυθικές διαστάσεις στην αμερικάνικη συνείδηση καθώς έδειχναν να εκφράζουν το αδάμαστο αμερικάνικο πνεύμα που ωθούσε το αμερικάνικο έθνος αναπόφευκτα και «φυσικά» προς τη Δύση και σε μεγαλύτερες κατακτήσεις.<ref name=":1" /> Το 1905 οργανώθηκε στο Όρεγκον η Παγκόσμια Έκθεση Εμπορίου που είχε σαν θέμα την αποστολή των Λιούις και Κλαρκ με αφορμή την επέτειο των 100 ετών από την αποστολή με σκοπό να προωθήσει την περιοχή ως πέρασμα για την εμπορική επέκταση των Η.Π.Α. προς τον Ειρηνικό και ταυτόχρονα να προπαγανδίσει την «ηθική ορθότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού».<ref name=":1" /> Η Έκθεση επιδείκνυε τα επιτεύγματα των λευκών Αμερικάνων μέσα στα 100 χρόνια από την αποστολή των Λιούις και Κλαρκ και τοποθετούσε τους λευκούς άντρες στο επίκεντρο της ιστορίας.<ref name=":1" />
[[Αρχείο:Pdx washpark sacajawea s.jpeg|μικρογραφία|Το άγαλμα της Σακατζαγουία που δείχνει δυτικά που κατασκεύασε η γλύπτρια [[Άλις Κούπερ (γλύπτρια)|Άλις Κούπερ]]. Σήμερα βρίσκεται στο πάρκο Ουάσινγκτον στο Πόρτλαντ.]]
 
Τον χώρο της έκθεσης κοσμούσαν πολλά αγάλματα που προωθούσαν τον λευκό αντρικό ηρωισμό όπως καουμπόηδες, στρατηγούς και μελαγχολικούς [[Ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής|Ινδιάνους]] πολέμαρχους που αποχαιρετούσαν το «άγριο» παρελθόν τους.<ref name=":1" /> Ανάμεσα σε αυτά τα αρρενωπά αγάλματα εμφανίστηκε και ένα που έδειχνε μια νεαρή Ινδιάνα με ένα μωρό στην πλάτη να δείχνει προς τα ανατολικά. Αντίθετα από τους μελαγχολικούς Ινδιάνους πολέμαρχους που θρηνούσαν ενώ βρίσκονταν ένα βήμα πριν την εξαφάνιση, η Ινδιάνα αυτή δεν είχε μελαγχολικό ύφος. Αντίθετα, κρατούσε το κεφάλι ψηλά και κοίταζε με αποφασιστικό βλέμμα. Το άγαλμα αυτό είχαν χρηματοδοτήσει οι γυναίκες της Επιτροπής Ιστορίας του Όρεγκον με τη συμμετοχή της ίδιας της Ντάι αλλά και της πολυεπιστήμονα και σουφραζίστριας [[Γκρέις Ρέιμοντ Χέμπαρντ]] και το είχε κατασκευάσει η γλύπτρια [[Άλις Κούπερ (γλύπτρια)|Άλις Κούπερ]].<ref name=":1" /> Οι γυναίκες αυτές, εκτός από το άγαλμα, είχαν φροντίσει τα προηγούμενα χρόνια να προωθήσουν την μυθική Σακατζαγουία τυπώνοντας και μοιράζοντας εκατοντάδες φυλλάδια και φτιάχνοντας διάφορα αναμνηστικά με την Σακατζαγουία τα οποία τα έκαναν δώρο σε διάφορες «εξέχουσες προσωπικότητες σε όλες τις Η.Π.Α.».<ref name=":1" /><ref name=":2" /> Το γεγονός πως το άγαλμα έδειχνε μια ιθαγενή γυναίκα βοήθησε στη συγκέντρωση πόρων και στην ευόδωση του σκοπού των γυναικών του Όρεγκον γιατί η εικόνα μιας ηρωικής Ινδιάνας που βοηθούσε τους λευκούς άντρες να κατακτήσουν την «άγρια» Δύση ήταν λιγότερο απειλητική από την εικόνα μιας χειραφετημένης λευκής γυναίκας.<ref name=":1" />