Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

=== Ιουλιανά ===

{{Κύριο|Αποστασία του 1965}}

 

Τα γεγονότα προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των πολιτών που διαδήλωναν καθημερινά στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Εν τω μεταξύ το αντιμοναρχικό ρεύμα μεγάλωνε καθοδηγούμενο από τον αρχηγό της Ενώσεως Κέντρου, το γιο του Ανδρέα και πολλά στελέχη του κεντρώου και αριστερού χώρου. Οι φήμες για την επιβολή δικτατορίας αυξάνονταν και συζητούνταν ευρέως ακόμη και εντός του Κοινοβουλίου. Υπήρχε η αίσθηση πως το [[πραξικόπημα]] θα υποκινούνταν από τον Βασιλιά και θα περιελάμβανε ανώτατους αξιωματικούς πιστούς στο στέμμα. Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από αρκετούς σύγχρονους ερευνητές, χωρίς ωστοσο να τεκμηριωνεται. Το Δεκέμβριο του 1966, κατόπιν συμφωνίας των δύο κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, ανατέθηκε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο διοικητή της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας|Εθνικής Τραπέζης]] [[Ιωάννης Παρασκευόπουλος|Ιωάννη Παρασκευόπουλο]] με σκοπό τη διενέργεια εκλογών το Μάιο του [[1967]].

 

Στις [[4 Απριλίου]], μετά την παραίτηση Παρασκευόπουλου, δόθηκε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Η ενέργεια αυτή του Βασιλιά χαρακτηρίστηκε πραξικοπηματική από τον Παπανδρέου και ο ίδιος ο μονάρχης «κομματάρχης της Ε.Ρ.Ε.». Με δεδομένη την καταψήφιση της κυβέρνησης Κανελλόπουλου από τη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] προκηρύχθηκαν εκλογές για τις [[28 Μαΐου]].

 

=== Ο Κωνσταντίνος και η δικτατορία της 21ης Απριλίου ===

{{κύριο|Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου}}

Τη νύχτα της [[20 Απριλίου|20ης]] προς [[21 Απριλίου|21η Απριλίου]] [[1967]] εκδηλώθηκε το [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|στρατιωτικό πραξικόπημα]]. Η αναποφασιστικότητα του Κωνσταντίνου τη νύχτα του πραξικοπήματος αντικατοπτρίζεται στις τηλεφωνικές συνομιλίες του από τα θερινά Ανάκτορα του Τατοΐου, όπου διέμενε. Στις 2.30, ξύπνησε από το τηλεφώνημα του [[Αθανάσιος Σπανίδης|Αθανασίου Σπανίδη]], απόστρατου ναυάρχου, ο οποίος βρισκόταν στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Ο Σπανίδης, αφού ενημέρωσε τον Βασιλιά για τα γεγονότα, εισηγήθηκε απόπλου του στόλου για την Κρήτη και το σχηματισμό εκεί νόμιμης κυβέρνησης. Στη συνέχεια τηλεφώνησε στον Κωνσταντίνο ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως, [[Γεώργιος Ράλλης]], από το κέντρο Αμέσου Δράσεως της Χωροφυλακής, στο Μαρούσι. Και αυτός με τη σειρά του εισηγήθηκε να μετακινηθούν από την επαρχία νομιμόφρονες στρατιωτικές δυνάμεις κυρίως της αεροπορίας, όπου οι κινηματίες δεν είχαν ερείσματα, όσο υπήρχε ακόμη χρόνος. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν κατηγορηματικά αντίθετος, θέλοντας να αποφύγει την αιματοχυσία και να μάθει τα κίνητρα των πραξικοπηματιών.

 

====Εμπλοκή Κωνσταντίνου στο πραξικόπημα στην Εκκλησία της Ελλάδος====

Το δικτατορικό καθεστώς έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα την τοποθέτηση νέου αρχιεπισκόπου, ευνοούμενου του Παλατιού και της Χούντας. Για τον λόγο αυτό σχεδιάστηκε η απομάκρυνση του [[Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄|Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β΄]]. Συγκεκριμένα τη Μεγάλη Παρασκευή, [[28 Απριλίου]] [[1967]], κατά την περιφορά του Επιταφίου, ο Χρυσόστομος πιέστηκε να επιβιβαστεί σε αυτοκίνητο που τον μετέφερε στο σπίτι του. Λίγο αργότερα, άτομα που ισχυρίστηκαν ότι είναι γιατροί, συνοδευόμενα από νοσοκόμες και αστυνομικούς, τον επισκέφτηκαν και του ζήτησαν να ετοιμαστεί για εισαγωγή στο νοσοκομείο. Παρά τη σθεναρή άρνησή του και τη διαβεβαίωση του προσωπικού του γιατρού, Δημητρίου Καπνιά, ότι δεν είχε πρόβλημα υγείας, οι αυτόκλητοι επισκέπτες αρνήθηκαν να αποχωρήσουν χωρίς τον Χρυσόστομο, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, οπότε τον ανάγκασαν να τους ακολουθήσει στο [[Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός|νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού]]. Ωστόσο -και παρά τις πιέσεις- ο Χρυσόστομος αρνήθηκε να παραιτηθεί και εξαναγκάστηκε να παραμείνει στο [[Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός|νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού]] για περισσότερο από ένα μήνα, χωρίς να είναι ασθενής. Στις 6 Μαΐου, αξιωματούχος των Ανακτόρων τού παρέδωσε δύο παραλλαγές επιστολής παραίτησης για να διαλέξει ποια θα υπογράψει.<ref>[https://www.efsyn.gr/politiki/55398_ta-psemata-toy-teos-gia-ton-hrysostomo Τα ψέματα του τέως για τον Χρυσόστομο - άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, 18.01.2016]</ref>. Σε επιστολή του προς τον τότε βασιλιά, ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δήλωνε την πλήρη άρνησή του να παραιτηθεί, ''«…αρνούμαι διαρρήδην να γίνω παραβάτης θείων προσταγμάτων διότι θα είμαι ρίψασπις και προδότης και επίορκος, και υπό τοιαύτας συνθήκας δε θα θελήσω ποτέ [...] να καλύψω εξ αισχύνης το πρόσωπό μου. Αν η εκκλησία και η πολιτεία θελήσει ούτως ή άλλως, είτε κανονικώς είτε νομίμως να επιβάλει μίαν λύσιν, αντίθετον προς τας πεποιθήσεις μου, εγώ ου δύναμαι εμποδίσαι αυτήν και θα έχω να δικαιολογηθώ ενώπιον του δικαίου Κριτού ότι βία και δυναστεία υπέκυψα, αλλά και μετά διαμαρτυριών ενώπιον θεού και ανθρώπων»''. Παρά ταύτα η αντικανονική απομάκρυνση έγινε με τη μεθόδευση του Κωνσταντίνου και των δικτατορικών αρχών.<ref>στο Ιωάννης Κονιδάρης, ''Η δικτατορία του 1967 και η μεταπολίτευση στην Εκκλησία'', στο: Εκκλησιαστικά Άτακτα-Άρθρα στο «Βήμα της Κυριακής» 1993-1998, εκδ. Αντ.Ν. Σάκκουλα, Αθήνα, 1999, σελ. 187</ref>

Μετά τη δίωξη και αντικανονική απομάκρυνση του νόμιμου Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β' με αναγκαστικό νόμο, επιλέχθηκε ο [[Ιερώνυμος Κοτσώνης]] που ήταν αρχιμανδρίτης των ανακτόρων, ως ένας από τους τρεις υποψηφίους που πρότεινε η χουντική αριστίνδην Ιερά Σύνοδος στον Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος επέλεξε τον Ιερώνυμο Κοτσώνη και η προδιαγεγραμμένη «εκλογή» του έγινε στις [[13 Μαΐου]] του [[1967]] υπό την εποπτεία του ίδιου του ισχυρού άνδρα του καθεστώτος [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεωργίου Παπαδόπουλου]] και του [[Στυλιανός Παττακός|Στυλιανού Παττακού]]<ref>{{Cite journal|title=Διαπάλη και εναρμόνηση (Ι). Το πραξικόπημα στην Εκκλησία|last=Κονιδάρης|first=Ιωάννης|date=1999|journal=Εκκλησιαστικά Άτακτα-Άρθρα, Βήμα της Κυριακής|publisher=εκδόσεις Αντ.Ν. Σάκκουλα|page=94}}</ref><ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=855500|title=1967: Ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος της απριλιανής χούντας|last=Κονιδάρης|first=Ιωάννης Μ.|date=7 Ιανουαρίου 2017|website=tovima.gr|publisher=ΤΟ Βήμα Online|archiveurl=|archivedate=|accessdate=9 Σεπτεμβρίου 2018}}</ref>) και την επόμενη μέρα χειροτονήθηκε μητροπολίτης.<ref>[[Μακεδονία (εφημερίδα)|''Μακεδονία'']], [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=48997&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARlASNASZASmASVASdASUASXASa&CropPDF=0 14 Μαΐου 1967], σελ. 1.</ref> Ενδεικτικό της αντικανονικότητας της κατάστασης είναι το γεγονός πως η χειροτονία του Ιερώνυμου έγινε στις 4 Μαΐου 1967, χωρίς να έχει παραιτηθεί ο κανονικός αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄, του οποίου η εξαναγκασμένη παραίτηση έφερε τελικά ημερομηνία 11 Μαΐου 1967. Η ανάρρηση του Ιερώνυμου Κοτσώνη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο αποτελεί την πρώτη και κυριότερη φάση του πραξικοπήματος στην Εκκλησία της Ελλάδος, στο οποίο συνέβαλε ο Κωνσταντίνος.<ref>{{Cite web|url=http://www.xristianiki.gr/poreia-mas/khristianoi-kai-politike-drase/1967-1973-ekklesia-kai-khounta-oi-duo-opseis.html|title=1967 - 1973 Εκκλησία και Χούντα οι δύο όψεις - ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ|date=2009-11-16|website=www.xristianiki.gr|accessdate=2016-07-06|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160714011722/http://www.xristianiki.gr/poreia-mas/khristianoi-kai-politike-drase/1967-1973-ekklesia-kai-khounta-oi-duo-opseis.html|archivedate=2016-07-14|url-status=dead}}</ref><ref>Ιωάννης Κονιδάρης, ''Διαπάλη και εναρμόνηση (Ι). Το πραξικόπημα στην Εκκλησία'',στο: Εκκλησιαστικά Άτακτα-Άρθρα στο ΄΄Βήμα της Κυριακής΄΄ 1993-1998, εκδ. Αντ.Ν. Σάκκουλα, Αθήνα, 1999, σελ.94</ref><ref>[https://www.efsyn.gr/politiki/55398_ta-psemata-toy-teos-gia-ton-hrysostomo Τα ψέματα του τέως για τον Χρυσόστομο - άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, 18.01.2016]</ref><ref>{{cite web|url=http://www.efsyn.gr/arthro/o-gklixmpoyrgk-kai-i-ekklisia |first=Δημήτρης |last=Ψαρράς |title=Ο Γκλίξμπουργκ και η Εκκλησία |publisher= Εφημερίδα των Συντακτών |date=2016-01-18 |accessdate=2019-09-08 |deadurl=no |archivedate=2016-03-23 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160323152936/http://www.efsyn.gr/arthro/o-gklixmpoyrgk-kai-i-ekklisia}}</ref>

 

 

== Ιδιωτεύων τέως μονάρχης ==

 

 

 

 

{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=180437|title=Οι Έλληνες αναζητούν έναν νέο ισχυρό ηγέτη|last=|first=|date=2007-04-22|website=TO BHMA|publisher=|accessdate=2017-10-07}}

</ref>.

Ο Κωνσταντίνος είναι επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας μαζί με τον βασιλιά της Νορβηγίας, [[Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας|Χάραλντ Ε΄]]<ref>{{Cite web |url=http://www.sailing.org/26220.php |title=ISAF : Executive Committee<!-- Τίτλος που μπήκε από Bot --> |accessdate=2009-07-16 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090515124043/http://www.sailing.org/26220.php |archivedate=2009-05-15 |url-status=dead }}</ref>.

Από το 2003 περνά περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα, στο Πόρτο Χέλι όπου έχει αγοράσει από το 2014 κατοικία.{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=https://www.protothema.gr/greece/article/429013/meso-offshore-to-neo-palati-tou-teos/}} Από το 2006 περνάει τον περισσότερο χρόνο του τα καλοκαίρια στο παραδοσιακό σκάφος Αφρόεσσα δικής του ιδιοκτησίας μαζί με τα εγγόνια του.<ref>{{Cite web|url=https://www.choicegreece.com/el/nea/afieroma-stin-afroessa-to-skafos-tou-teos-vasilia-konstantinou|title=Αφιέρωμα στην Αφρόεσσα, το σκάφος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου|website=Choice Greece|language=el|accessdate=2021-04-21}}</ref>