Εθνική Ένωσις Ελλάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8890778 από τον Anonymous helper76 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 24:
== Διάλυση και επανασύσταση ==
[[Αρχείο:ΕΕΕ.jpg|μικρογραφία|Εικόνα λάβαρου από τα γραφεία της Εθνικής Ένωσις «Ελλάς», φέρων την γερμανική ονομασία «Nationale und Sozialistische Partei Griechenlands» (μτφ. «''Εθνικόν και σοσιαλιστικόν κόμμα Ελλάδας''»), με απώτερο σκοπό την εύνοια των Γερμανών Ναζί κατακτητών.]]
Η ΕΕΕ διαλύθηκε από τη [[δικτατορία του Μεταξά]]{{Sfn|Mazower|2004|p=549}}, ωστόσο αριθμός μελών της οργάνωσης εντάχθηκαν στη δικτατορική κυβέρνηση καθώς, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιάκωβο Χονδροματίδη, «''πίστεψαν πως οι προσπάθειές τους ευοδώθηκαν ως ένα βαθμό και τα οράματά τους για ένα πραγματικά εθνολαϊκό κράτος, ενσαρκώνονταν από την ΕΟΝ και την 4η Αυγούστου''»{{Sfn|Χονδροματίδης|2004|p=24}}. ενώ τα γραφεία της οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη πέρασαν στην κατοχή της [[Εθνική Οργάνωση Νεολαίας|ΕΟΝ]]{{Sfn|Δορδανάς|2006|p=118}}
 
Επανιδρύθηκε από τη γερμανική [[Σούτσσταφφελ]]{{Sfn|Mazower|1995|p=238}}, αφότου η Θεσσαλονίκη τέθηκε υπό [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχικό]] έλεγχο και διοίκηση το 1941{{Sfn|Mazower|2004|p=557}}. Στην υπό κατοχική προστασία ανασύσταση της οργάνωσης συνέβαλε και ο δωσίλογος αξιωματικός, [[Γεώργιος Πούλος]]{{Sfn|Mazower|1995|p=338}}. Η ηγετική ομάδα του αθηναϊκού παραρτήματος της οργάνωσης αποτελείτο από τον δικηγόρο [[Κωνσταντίνος Γούλας|Κωνσταντίνο Γούλα]], τον συνταγματάρχη Πέτρο Γρηγοράκη, τον Βασίλη Σκανδάλη (αδερφό του διευθυντή των ραδιοφωνικών εκπομπών της οργάνωσης), τον Ιωάννη Κοσμίδη (υιό του ιδρυτή της οργάνωσης), καθώς και τον πρώην κομμουνιστή Γεώργιο Αρβανιτάκη{{Sfn|Χονδροματίδης|2017|p=189}}. Η χρηματοδότηση της οποίας έχαιρε από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, σε συνδυασμό με τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του κόμματος, συνέβαλε στη διεύρυνση της απήχησης της οργάνωσης, με άμεση συνέπεια την σύσταση και δράση ένοπλων ομάδων των οποίων σκοπός ήταν η «''αντιμετώπιση των κομμουνιστών''»{{Sfn|Χονδροματίδης|2017|p=190}}.