Θεοδώρα Καντακουζηνή (σύζυγος του Αλεξίου Δ΄ Μεγάλου Κομνηνού): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
Ένα εδάφιο στην ''Ιστορία'' του Χαλκοκονδύλη λέει, ότι η Θεοδώρα έγινε η ερωμένη του πρωτοβεστιαρίου της Αυλής της Τραπεζούντας· η μοιχεία έκανε τον Ιωάννη Δ΄ να σκοτώσει τον αξιωματούχο και να φυλακίσει τους γονείς του στο ανάκτορο. Τότε οι άρχοντες της πόλης έσωσαν τους γονείς του και έστειλαν τον Ιωάννη Δ΄ εξόριστο στη Γεωργία.<ref>William Miller, Trebizond: The last Greek Empire of the Byzantine Era: 1204-1461, 1926 (Chicago: Argonaut, 1969), p. 81</ref> Ωστόσο το εδάφιο θεωρείται ένα από τα εμβόλιμα στην ''Ιστορία'' του Χαλκοκονδύλη. Μάλιστα ένας αντιγραφέας, που παρατήρησε τη διαφορά στο στυλ, σημείωσε στην αρχή του εδαφίου, ότι "αυτό μοιάζει γραμμένο από κάποιον άλλο, εκτός του Λαόνικου", ενώ στο τέλος του εδαφίου σημείωσε, πως "από εδώ συνεχίζει το κείμενο του Λαόνικου".<ref>Anthony Kaldellis, "The Interpolations in the Histories of Laonikos Chalkokondyles", Greek, Roman, and Byzantine Studies, 52 (2012), p. 260</ref> Επιπλέον η ιστορία αντίκειται από τις χρονολογίες και άλλες πηγές. Ίσως ο γραφέας της ιστορίας έκανε σύγχυση με ένα προηγούμενο συμβάν, μεταξύ της συζύγου τού Μανουήλ Γ΄ και ενός πρωτοβεστιαρίου:<ref>Nicol, Byzantine Family, p. 170 n. 22</ref> το σκάνδαλο αναφέρει ο [[Ρούυ Γκονθάλεθ δε Κλαβίχιο]], που επισκέφθηκε την Τραπεζούντα το 1404, όχι πολύ μετά το γεγονός. Μάλιστα προσθέτει, ότι αυτό έγινε αιτία να εξεγερθεί ο Αλέξιος Δ΄ εναντίον του πατέρα του Μανουήλ Γ΄.<ref>Clavijo, Narrative of the Embassy of Ruy Gonzalez de Clavijo..., translated by Clements R. Markham (London: Hakluyt Society, 1859), p. 62</ref> Αλλά αυτό έγινε μία γενιά πριν την εποχή της Θεοδώρας.
 
Όταν ο Μανουήλ Γ΄ απεβίωσε το 1417, τον διαδέχθηκε ο Αλέξις Δ΄ και έτσι η Θεοδώρα έγινε αυτοκράτειρα-σύζυγος. Η θεοδώρα έμεινε στη θέση αυτή για σχεδόν δέκα έτη, ώσπου απεβίωσε το 1426 και ετάφη στο ναό της [[Παναγία Χρυσοκέφαλος|Θεοτόκου της Χρυσοκεφάλου]], στο κοιμητήριο του Γίδωνα, μαζί με άλλους αυτοκράτορες της Τραπεζούντας.<ref>Nicol, Byzantine Family, p. 169</ref>.
 
Όσο ζούσε η Θεοδώρα, μεσολαβούσε στην αυξανόμενη αντιπαλότητα μεταξύ του Αλεξίου Δ΄ και του γιου τους Ιωάννη Δ΄. Μόλις η Θεοδώρα απεβίωσε, ο Ιωάννης Δ΄ εξεγέρθηκε εναντίον του πατέρα του. Η αρετές της, η ευλάβειά της, η πίστη στον άνδρα της εξυμνήθηκαν από τον συμπατριώτη της, τον λόγιο [[Βασ΄λειος Βησσαρίων|Βασίλειο Βησσαρίωνα]] στις τρεις ''μονωδίες'' (λόγους), που αφιέρωσε στην ευεργέτιδά του και σε μία ειδική, παρηγορητική ομιλία που απηύθυνε στον απαρηγόρητο Αλέξιο Δ΄. Όταν ο Ιωάννης Δ΄ ανήλθε στον θρόνο το 1429, τίμησε τις αρετές της αποβιωσάσης μητέρας του σε ένα χρυσόβουλο με δωρεές προς τη μονή, που είχε εκείνη ιδρύσει.<ref>Th. Ganchou, "Théodôra Kantakouzènè Komnènè de Trébizonde (°~ 1382/†1426) ou la vertu calomniée", Geschehenes und Getriebenes: Studien zu Ehren von G. S. Einrich und K.-P. Matschke (Leipzig, 2005), pp. 337-350</ref>