Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία |
|||
Γραμμή 10:
== Η ίδρυση ==
Η πρώτη αναφορά που έχουμε για τη βιβλιοθήκη βρίσκεται σε μια επιστολή του Αριστέα (περ.180-145 π.Χ.), ενός Ιουδαίου λόγιου που κατέγραψε το χρονικό της μετάφρασης των Εβδομήκοντα. Η μαζική παραγωγή χειρογράφων, ωστόσο, επετεύχθη από τον εξόριστο[[Δημήτριος ο Φαληρεύς| Δημήτριο Φαληρέα]] <ref>{{Cite journal|title=Ὦ Φαληρεύς: Plato, Symp. 172a|url=http://dx.doi.org/10.1515/phil-2020-0111|journal=Philologus|date=2020-10-01|issn=2196-7008|pages=342–347|volume=164|issue=2|doi=10.1515/phil-2020-0111|first=Archibald|last=Allen}}</ref>κατ' εντολήν του [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίου Σωτήρα]]. Ο ίδιος ο Φαληρεύς, πρώην τύραννος των Αθηνών, ανήκε στην πρώτη γενιά της Περιπατητικής Στοάς και ήταν ένας από τους μαθητές του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] μαζί με τον [[Θεόφραστος|Θεόφραστο]] και τον [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγα Αλέξανδρο]]. Σύμφωνα με τον Αριστέα ο Δημήτριος ώθησε τον Πτολεμαίο να συγκεντρώσει μια συλλογή βιβλίων για τη βασιλεία και τη διακυβέρνηση έτσι όπως τη διατύπωσε ο [[Πλάτων]] και επιπλέον να μαζέψει βιβλία από όλους τους λαούς του κόσμου. Ο Δημήτριος επίσης θεωρείται εμπνευστής του Μουσείου, στην πρωτεύουσα του Πτολεμαίου, ενός Ιδρύματος αφιερωμένου στις [[Μούσες]], προστάτιδες των τεχνών και των επιστημών, δηλαδή με σημερινούς όρους ενός Πανεπιστημίου.
Οι [[αρχαιολογία|αρχαιολόγοι]] δεν έχουν αποκαλύψει ακόμα τα κτίσματα του Μουσείου, αν και η σκαπάνη έφερε στο φως τμήμα της θυγατρικής βιβλιοθήκης, κοντά στον ναό του [[Σέραπις|Σέραπι]]. Από τις τμηματικές πληροφορίες που υπάρχουν, υποθέτουμε πως βρισκόταν στον Β.Α. τομέα της πόλης (Βρουχίον), κοντά στο ανακτορικό σύμπλεγμα. Σύμφωνα με τον [[Στράβων]]α (17.1.18)<ref>{{Cite web|url=https://el.wikisource.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CE%99%CE%96|title=Γεωγραφικά/ΙΖ - Βικιθήκη|website=el.wikisource.org|language=el|accessdate=2021-08-01}}</ref>, περιβαλλόταν από αυλές και στο κέντρο του βρισκόταν η μεγάλη αίθουσα και ένα κυκλικό δώμα με παρατηρητήριο στην οροφή του. Τούτο το κεντρικό δώμα περιέβαλλαν αίθουσες διδασκαλίας. Στην πραγματικότητα ο σχεδιασμός μοιάζει με εκείνον του Σεραπείου, το οποίο άρχισε επί Πτολεμαίου Α΄ Σωτήρα και ολοκληρώθηκε από τον γιο του [[Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος|Πτολεμαίο Β΄ Φιλάδελφο]]. Υπολογίζεται ότι εργάζονταν εκεί μόνιμα 30-45 άτομα, τα οποία τρέφονταν και χρηματοδοτούνταν από τον βασιλικό οίκο κατ' αρχήν και αργότερα από δημόσιους πόρους.
| |||