AIDS: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Τρόπος δράσης του Ιου: αλλαγη της αρχης της ενοτητας
→‎Τρόπος δράσης του Ιου: επεξεργασια της ενοτητας, αφαιρεση μη τεκμηριωμενου υλικου
Γραμμή 28:
Ο ιός HIV προσβάλλει ορισμένα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος, κομβικής σημασίας για το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ο ιός HIV για να εισέλθει εντός των κυττάρων, πρέπει να προσκολληθεί στον [[CD4|υποδοχέα CD4]], o οποίος βρίσκεται σε ορισμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού (στα [[Τ-λεμφοκύτταρα|Τ-βοηθιτικά λεμφοκύτταρα]],στα [[μακροφάγα]], σε [[δενδριτικά κυτταρα]] και στα μικρογλοιακά κύτταρα του νευρικού συστήματος. Μετά, ενώνεται με άλλους υποδοχείς της κυτταρικής μεμβράνης του κυττάρου και οι κυτταρικές μεμβράνες του ιου και του κυττάρου ενώνονται( συντήκονται) ώστε το γονιδιακό υλικό του ιου να διαχυθεί εντός του κυττάρου. Μετά, ο ιος δημιουργεί κομμάτια DNA μέσω του ενζύμου [[ανάστροφη μεταγραφάση]] (η αναστροφη μεταγραφάση "διαβάζει" το RNA του ιου και φτιαχνει κομματια DNA).<ref>Davidson, 5h ελληνική έκδοση, σελ 385</ref> Τα κομματια αυτά θα ενσωματωθουν στο DNA του κυττάρου-ξενιστή. Όταν εναργοποιηθουν, θα παράγουν RNA το οποίο θα κωδικοποιεί την σύνθεση νέων πρωτεϊνών και ιικού γονιδιώματος, τα οποία θα επεξεργαστουν και μεταφερθούν στην κυτταρική μεμβράνη του ξενιστή, για να παραχθούν νέα ιικά σωμάτια.<ref>Davidson, 5h ελληνική έκδοση, σελ 385</ref>
 
Τα μολυσμένα κύτταρα τα οποία παράγουν ενεργά τον ιο, καταπολεμούνται απο τα ανοσοποιητικά κυτταρα που φέρουν τον υποδοχέα CD8, όμως τα κύτταρα τα οποία φιλοξενουν μη ενεργοποιημένο τον ιο, παραμένουν αλώβητα. Με το περασμα του χρόνου, η ανοσολογικές δυνατότητες του οργανισμου μειώνονται και τελικά το προσβληθέν άτομο υποκύπτει σε διάφορες ευκαιριακές λοιμώξεις.<ref>Davidson, 5h ελληνική έκδοση, σελ 385-386</ref>
 
Ο HIV αποφεύγει σταθερά την [[ανοσοαπόκριση]] παραμένοντας στα [[κενοτόπιο|κενοτόπια]] μέσα στα μακροφάγα. Επίσης ο HIV μπορεί να δεχθεί υψηλά ποσοστά [[αντιγονική ποικιλότητα|αντιγονικής ποικιλότητας]] επειδή σφάλματα κατά την αντιγραφή του RNA του ιού σε DNA προκαλούν μεγάλες αλλαγές στη φύση των [[περιβάλλουσες πρωτεΐνες|περιβαλλουσών πρωτεϊνών]] του ιού. Αν και ένα μικρό ποσοστό φορέων του HIV (περίπου 1 στους 500) δεν αναπτύσσουν AIDS,<ref>{{cite web|title=HIV+ Long-Term Non-Progressor Study |publisher=National Institute of Allergy and Infectious Diseases |url=http://www.niaid.nih.gov/volunteer/hivlongterm/Pages/default.aspx |accessdate= 2011-07-05 |deadurl=yes |archivedate=2010-06-11 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100611123124/http://www.niaid.nih.gov/volunteer/hivlongterm/Pages/default.aspx}}</ref> όλοι οι φορείς του HIV μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Ο μέσος χρόνος από της προσβολής από τον ιό και της εμφάνισης του AIDS είναι περίπου 10 χρόνια.
 
Τελικά το προσβληθέν άτομο υποκύπτει σε διάφορες λοιμώξεις, επειδή ακριβώς η σταδιακή μείωση του αριθμού των CD4 Τ-λεμφοκυττάρων έχει ως αποτέλεσμα την αστοχία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί [[εμβόλιο]] κυρίως επειδή ο ιός παρουσιάζει μεγάλη ικανότητα να [[μετάλλαξη|μεταλλάσσεται]] ραγδαία και συνεπώς μεγάλη ικανότητα αποφυγής του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι έρευνες δημιουργίας ενός τέτοιου εμβολίου συνεχίζονται από πλήθος επιστημονικών εργαστηρίων. Μέχρι τελευταία (2005) έχει χρησιμοποιηθεί η [[αζινοθυμιδίνη]] (ΑΖΤ) που ως [[αντιρετροϊκή αγωγή|αντιρετροϊκό φάρμακο]] εμποδίζει την αντιγραφή του ιού και επομένως τον πολλαπλασιασμό του, πλην όμως παρουσιάζει πολλές παρενέργειες. Παράλληλα έχει χρησιμοποιηθεί και η [[ακτινοθεραπεία]] που επίσης δημιουργεί πολλές παρενέργειες.
 
== Σημεία και συμπτώματα ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/AIDS"