Ζαν Σουλτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|23|03|2013}}{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Νικολά Ζαν ντε Ντιε Σουλτ''' ('''Nicolas Jean de Dieu Soult''') ([[29 Μαρτίου]] [[1769]] - [[26 Νοεμβρίου]] [[1851]]), δούκας της [[Δαλματία]]ς, ήταν στρατάρχης της [[Γαλλία|Γαλλίας]] και πολιτικός. Πολέμησε στους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντιους Πολέμους]] και στους [[Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης|Πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης,]] καθώς και στον [[Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου|Πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου]]. Πολέμησε στη [[δεύτερη μάχη του Πόρτο]],στη [[μάχη της Ταλαβέρα]], στη [[μάχη της Οσάνα]] και στη [[μάχη της Αλμπουέρα,]] όπως και σε πολλές άλλες.

==Βιογραφικά στοιχεία==

Γιος φτωχού συμβολαιογράφου, εγκατέλειψε το γραφειοκρατικό επάγγελμα του πατέρα του για να εγγραφεί στην Στρατιωτική Ακαδημία και με τον πρώτο του μισθό έσωσε την οικογένειά του από την πτώχευση, γεγονός που τον έκανε από πολύ μικρό να αγαπήσει τα πλούτη και τα αξιώματα.

 

Μετά την ήττα επέστρεψε στην Γαλλία, όπου έζησε στον πύργο του απολαμβάνοντας τα πλούτη του. Δεν έγινε ποτέ γνωστό γιατί ο [[Λουδοβίκος ΙΗ' της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΙΗ']] ανέθεσε σε αυτόν την θέση του Υπουργού Πολέμου, αλλά έκτοτε ο Σουλτ θα επιδείξει μια μοναδική ικανότητα να προσκολλάται σε υψηλά αξιώματα μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας του, έχοντας φθάσει μέχρι και πρωθυπουργός. Παρά τις διακυμάνσεις της πολιτικής ζωής στην Γαλλία, ο Σουλτ κατόρθωσε να θεωρείται βοναπαρτικός ή αντι-βοναπαρτικός, ανάλογα με τις περιστάσεις και να αναλαμβάνει διάφορες ανώτερες πολιτικές θέσεις. Παρά την αποτυχία του στο [[Βατερλώ]], ο Ναπολέων θα τον θυμάται στα απομνημονεύματά του ως έναν έξοχο επιτελικό.

{{Authority control}}

{{Portal bar|Βιογραφίες}}